Podstawowe rodzaje szlifów
Full Flat (Płaski pełny)
Powierzchnie boczne głowni są w całości klinem tnącym tworzonym przez płaszczyzny ciągnące się od grzbietu po
krawędz
tnącą. Głownia taka ma bardzo korzystny balans między wytrzymałością a płynnością i lekkością cięcia.
Szerokie płaskie powierzchnie zapewniają bardzo stabilny ruch w ciętym materiale, co w połączeniu z małym oporem
stawianym przez taką głownię zapewnia doskonałe, głębokie cięcie. Stosowany w nożach myśliwskich i ogólnego
przeznaczenia.
Flat (Płaski częściowy):
Powierzchnie boczne klina tnącego są płaskie jak w szlifie full-flat, lecz zaczynają schodzić się w kierunku krawędzi
tnącej mniej więcej od połowy szerokości głowni. Jeśli płaszczyzny klina tnącego zajmują więcej miejsca, szlif
nazywamy wysokim, jeśli mniej, szlif nazywamy niskim. Posiada podobne właściwości jak szlif full-flat, jednak klin tnący
jest niższy, a jego płaszczyzny zbiegają się pod większym kątem, co skutkuje większym oporem podczas cięcia. Zaletą
szlifu częściowego jest większa powierzchnia przekroju poprzecznego przy założonej szerokości i grubości głowni,
dzięki czemu nóż jest znacznie bardziej odporny na złamanie. Stosowany w nożach wojskowych, taktycznych i ciężkich
nożach przystosowanych do rąbania.
Hollow (Wklęsły) :
Powierzchnie boczne klina tnącego są wklęsłe. Szlif może być wyprowadzony na pełnej szerokości głowni lub częściowy
(niski/wysoki). Jego zaletą jest możliwość utworzenia cienkiego, bardzo dobrze tnącego klina przy stosunkowo
niewielkiej wysokości szlifu, a więc godzi wytrzymałość głowni z dobrze tnącym ostrzem. Wady to mniejsza
wytrzymałość bezpośrednio nad krawędzią tnącą oraz fakt, iż przy głębszych cięciach głownia traci stabilność i stawia
duży opór z powodu gwałtownie zwiększającej się grubości w okolicach grzbietu. Stosowany głównie w nożach
myśliwskich oraz składanych ogólnego przeznaczenia.
Convex (Wypukły) :
Powierzchnie boczne klina tnącego są lekko wypukłe i nie zachodzi wyraz
ne rozgraniczenie miedzy klinem tnącym a
samą krawędzią. Szlif może być wyprowadzony na pełnej szerokości głowni lub częściowy (niski/wysoki). Profil ten
zapewnia wytrzymałą krawędz
tnącą przy stosunkowo małym oporze stawianym przez głownię w ciętym materiale.
Polecany na szlif noży survivalowych i większych głowni przystosowanych do rąbania. Jest dość trudny do wykonania,
co niestety skutkuje większą ceną noża. Ponadto krawędz
tnąca szlifu convex wymaga większej wprawy w ostrzeniu.
Zero Grind (Szlif Zerowy) :
Powierzchnie boczne głowni są płaskie jak w szlifie flat lub full-flat, z tą różnicą, iż podobnie jak w szlifieconvex nie
zachodzi wyraz
ne rozgraniczenie miedzy klinem tnącym a samą krawędzią. Profil ten zapewnia najlepsze z możliwych
właściwości tnące przy założonej grubości i szerokości głowni. Wymaga jednak zastosowania bardzo dobrej, wysoko-
udarnej stali i zaawansowanej technologii hartowania, w przeciwnym razie cienka krawędz
tnąca i obszar bezpośrednio
nad nią łatwo uległaby uszkodzeniu. Szlif ten stosuje się w nożach ogólnoużytkowych najwyższej klasy.
Chisel (Dłuto):
Szlif wyprowadzony jest tylko z jednej strony, druga strona głowni pozostaje płaska. Może być płaski pełny, częściowy a
nawet wypukły. W przypadku osoby praworęcznej najlepiej jeśli część płaska znajduje się po lewej stronie, w
przeciwnym razie głownia będzie miała tendencję do zbaczania z linii cięcia. Podstawową zaletą tego szlifu jest prostsza
produkcja i mniejsze zużycie narzędzi, co powinno przekładać się na niższą cenę noża.