Masaż izometryczny w/g Kasperczyka
Masaż izometryczny jest to masaż wykonywany na napiętych grupach mięśniowych lub
na pojedynczym napiętym mięśniu. Zadaniem tego zabiegu jest przywrócenie masy i siły
osłabionym mięśniom bez obciążenia organizmu ćwiczeniami fizycznymi. Przed
przystąpieniem do masażu należy wywołać napięcie izometryczne, przy którym włókna
mięśniowe kurczą się bez zmiany ich długości. Napięcie izometryczne uzyskuje się przez
skurcz dowolny lub przykładając rękę jako obciążenie zewnętrzne. Masaż izometryczny
przeprowadzamy w 3 etapach.
Etap pierwszy - przygotowawczy, obejmuje masaż klasyczny na rozluźnionych
mięśniach (mięśniu) z wykorzystaniem, głaskania, rozcierania i ugniatania. Czas masażu
wynosi 5-10 minut w zależności od wielkości obszaru masowanego. Zadaniem tego
masażu jest wywołanie odczynu przekrwienia mięśni i pobudzenie proprioreceptorów.
Etap drugi - zabieg właściwy wykonujemy na napiętych submaksymalnie mięśniach.
Masujemy szybko i energicznie - stosownie do odczuć pacjenta według następującego
schematu:
• masaż na napiętych mięśniach - stosujemy rozcieranie, ugniatanie i oklepywanie
(w zależności od stanu masowanych mięśni w czasie 15-30 sekund),
• masaż na rozluźnionych mięśniach - wykonujemy delikatną wibrację i/lub
rozstrząsanie - czas przerwy 10-20 sekund
Czas masażu wynosi 5-8 minut w zależności od aktualnej masy i siły masowanych
mięśni.
Etap trzeci - końcowy, obejmuje masaż klasyczny rozluźniający z wykorzystaniem
głaskania, rozcierania, delikatnego ugniatania oraz rozstrząsania w czasie 5 minut, w celu
zmniejszenia napięcia mięśni.
Masaż izometryczny (seria 10-20 zabiegów) przeprowadzamy codziennie albo co drugi
dzień. W trakcie stosowania masażu izometrycznego należy kontrolować obwody
masowanych części ciała. W przypadku braku pozytywnych wyników naszego działania
należy zrezygnować z masażu izometrycznego i zalecić inny zabieg fizykoterapeutyczny.
Masaż izometryczny w/g Zborowskiego
Masaż izometryczny ma zastosowanie przede wszystkim w przypadku usuwania
zaników mięśniowych. gdyż powoduje on przyrost masy mięśniowej.
Czas trwania masażu ok. 18 minut.
Etap pierwszy - przygotowawczy, obejmuje masaż klasyczny na rozluźnionych
mięśniach (mięśniu) z wykorzystaniem głaskania, rozcierania i ugniatania. Czas masażu
wynosi 5 minut.
Cel fazy przygotowawczej: rozgrzanie tkanek i pobudzenie proprioreceptorów;
Etap drugi - zabieg właściwy - przez I min wykonujemy na rozluźnionym mięśniu ugniatanie i wibrację danego odcinku ciała w którym występują zaniki mięśniowe, a
następnie w izometrycznym skurczu mięśnia pacjenta wykonujemy rozcieranie przez
2 s, potem znowu ugniatamy i wibrujemy przez I min. a następnie w skurczu
izometrycznym rozcieramy przez 4 s. W fazie trzeciej ugniatanie i wibrację
wykonujemy przez 1 min, rozcieranie przez 8 s. w fazie czwartej po ugniataniu i wibracji
wykonujemy rozcierania przez 16 s: w piątej fazie 32 s. w fazie szóstej 40 s.
Cel fazy skurczu: głębokie rozgrzanie tkanek i aktywowanie proprioreceptorów
Cel fazy rozkurczu: chwilowy odpoczynek mięśni, regeneracja sił do kolejnego wysiłku
submaksymalnego.
Cel fazy właściwej: poprzez wysiłek submaksymalny podczas skurczów izometrycznych
zwiększa się wytrzymałość mięśniową, przyrost siły i masy mięśniowej;
Etap trzeci - końcowy, obejmuje masaż klasyczny rozluźniający z wykorzystaniem
głaskania, rozcierania, ugniatania oraz rozstrząsania w czasie 5 minut, w celu
zmniejszenia napięcia mięśni.
Cel fazy końcowej: rozluźnienie mięśni, ich relaksacja powysiłkowa; przywrócenie
prawidłowego tonusu mięśniowego.
Przeciwwskazania:
W dystrofii mięśni, miopatiach, stanach zapalnych stawu i tkanek okołostawowych,
urazach mięśnia, miotomiach, przy niepełnym zroście kostnym, SM, Żylaki, Ostra
niewydolność krążeniowa, wszędzie tam gdzie nie wskazanie jest narażanie mięśni na
zmęczenie, nie może być wykonywany w przypadkach całkowitego braku napięcia
mięśniowego, kiedy stan chorobowy pacjenta uniemożliwia uzyskanie i utrzymanie mięśni w
skurczu izometrycznym i wszędzie tam gdzie przeciwwskazany jest masaż klasyczny.
Siła bodźca masażu powinna być stopniowo dawkowana, biorąc pod uwagę stan pacjenta i
jego możliwości. W szczególności jest ważne, ażeby prawidłowo dostosować siłę bodźca i
odpowiednie techniki masażu do fazy skurczu izometrycznego, gdyż zbyt silne bodźcowanie
na napięty mięsień może powodować nadmiernie przeciążenie i przemęczenie mięśni, a w
konsekwencji stopniowe powstawanie mikrourazów w tkankach masowanych, a z upływem
czasu mogą się one przekształcić w makrouraz w postaci np. naderwania mięśnia, ścięgna,
przerwania ciągłości mięśnia.
Masaż izometryczny w/g Prochowicza
Masaż izometryczny wpływa na przyrost masy i siły mięśniowej.
Sposób wykonywania składa się z trzech faz:
1. Faza przygotowawcza - trwająca około 8 minut. W fazie tej wykonuje się w sposób
klasyczny masaż wybranego mięśnia stosując naprzemiennie głaskanie, rozcieranie i
ugniatanie. Celem tej fazy jest uzyskanie przekrwienia mięśnia i pobudzenie
proprioreceptorów.
2. Faza właściwa. W fazie tej masaż wykonuje się następująco:
- na mięśniu znajdującym się w skurczu izometrycznym (czas trwania skurczu od 5 do 20
sekund) wykonuje się intensywne rozcieranie lub wibrację;
- w przerwach między skurczami trwającymi około 30 sekund stosuje się rozstrząsanie w
celu rozluźnienia mięśnia;
- cykl skurczu i przerwy powtarza się od 6 do 12 razy w czasie jednego zabiegu.
3. Faza końcowa. W fazie końcowej wykonuje się masaż klasyczny techniką głaskania,
ugniatania i wstrząsania w czasie około 5 minut, w celu zmniejszenia powysiłkowego
napięcia mięśnia.
Masaż izometryczny można stosować codziennie przez okres miesiąca lub trzy razy w
tygodniu przez okres trzech miesięcy w połączeniu z innymi zabiegami. Podczas stosowania
masażu izometrycznego obserwowano w pierwszym okresie trwającym około 12 dni
zmniejszenie się obwodów masowanej kończyny przy równoczesnym przyroście siły.
Zjawisko to jest tłumaczone szybkim zmniejszeniem się tkanki tłuszczowej, co w
efekcie zmniejsza obwód kończyny. Ten charakter zmian nie występuje u osób o małej
podściółce tłuszczowej. Po cyklu zabiegów obserwowano około 20% przyrost siły
mięśniowej. Masaż izometryczny można wykonywać na jednorodnych grupach
mięśniowych lub na poszczególnych mięśniach. Pozycje do masażu należy dobierać w taki
sposób, aby uzyskać silny skurcz izometryczny mięśnia bez zewnętrznych obciążeń. Przyrost
siły i masy mięśniowej jest reakcją adaptacyjną ustroju na nowe warunki
obciążenia. W tym celu konieczna jest impulsacja ośrodkowego układu nerwowego do
wykonywania pracy i informacja o wykonaniu pracy. Przyrost masy i siły mięśniowej pod
wpływem masażu izometrycznego jest ograniczony w czasie. Początkowo szybki, w miarę
upływu czasu wolniejszy przyrost masy i siły, aż do wystąpienia „plateau", w którym to
okresie ustrój przestaje reagować na ten rodzaj obciążenia. Okres ten występuje po około
9—12 miesiącach stosowania zabiegów.
Masaż stawowy centryfugalny, stosowany jest po urazach stawowych, takich jak:
stłuczenia, zwichnięcia, skręcenia, a także w urazach elementów okołostawowych
(więzadła, ścięgna, torebki stawowe, mięśnie). Masaż stawowy przeprowadzamy
zbieżnie, w kierunku do szpary stawowej. Masaż ten stosujemy w 2 etapach po
ustąpieniu obrzęku i stanu zapalnego:
• etap pierwszy to zabieg przygotowawczy, mający na celu wywołanie odczynu
przekrwienia samego stawu i najbliższej okolicy. Jako środka poślizgowego używamy
wody z mydłem albo oliwki, Czas trwania masażu w tym etapie wynosi 5-7 minut,
stosujemy głównie głaskanie i rozcieranie, a jeżeli jest to możliwe {w zależności od
wielkości stawu i okolicy) to również ugniatanie,
• etap drugi to zabieg zasadniczy, przy czym jako środka wspomagającego
używamy kremu, maści lub żelu, który służy jako środek leczniczy lub rozgrzewający.
Czas trwania masażu wynosi 5-10 minut. Wykonujemy głównie głaskanie i
rozcieranie.
Masaż stawowy możemy przeprowadzać codziennie lub co drugi dzień, a liczba
zabiegów jest uzależniona od skuteczności naszego działania, tzn. od tempa
rekonwalescencji. Po 20 zabiegach należy zastosować przerwę 10-14-dniową, następnie
rozpocząć nowe zabiegi. Masaż centryfugalny zaleca się łączyć z innymi zabiegami
fizykalnymi oraz ćwiczeniami zwiększającymi zakres ruchomości stawu, siłę i masę
mięśni działających na staw,