TERMOELEMENTY REZYSTANCYJNE -Termistory

Zasada działania – polega na wykorzystaniu zjawiska zmiany rezystancji metali wraz ze zmianą

temperatury. Im wyższa temp. Tym wyższa rezystancja. Ze wzrostem temp. Wzrasta amplituda drgań

rdzeni atomów znajdujących się w węzłach sieci, przez co zwiększa się prawdopodobieństwo zderzeń

elektronów swobodnych z tymi rdzeniami, co powoduje hamowanie ruchu elektronów i wzrost

rezystancji. Wzrost rezystancji danego metalu określa jego średni cieplny współczynnik zmiany

rezystancji a, podawany najczęściej dla zakresu 0 – 1000 [C] wyraża się zależnością.=(1/Ro)(R100-

Ro/100)

Rezystory termometryczne – nazywa się metalowe uzwojenia rezystancyjne zmniejszające swą

rezystancję w funkcji temperatury mierzonej, umieszczane na kształtkach z materiału izolacyjnego.

Rezystancja znamionowa rezystora termometrycznego – jest to jego rezystancji w temp.

Odniesienia 0. Do pomiarów technicznych stosuje się rezystory o rezystancji znamionowej 100 i 50

Mniejsze wartości rezystancji znamionowej zazwyczaj 10  i 25  przyjęto dla platynowych

rezystorów termometrycznych, które stosuje się w laboratoriach z uwagi na dużą dokładność.

Własności metali stosowanych na rezystory termometryczne: - możliwie duży cieplny

współczynnik zmian rezystancji ( duże zmiany rezystancji wraz z temp) –możliwie duża

rezystywność, co umożliwia wykonywanie rezystorów o małych wymiarach – możliwie wysoka temp.

Topnienia – stałość własności fizycznych i chemicznych w danym zakresie temperatur – odporność na

korozję – łatwa odtwarzalność metalu o identycznych własnościach – Ciągłość zależności rezystancji

od temp.(pętla histerezy) – dobra ciągliwość i wytrzymałość mechaniczna. Z uwagi na łatwość

odtwarzania stosuje się metale czyste, Najlepszym do tego celu jest platyna, stosuje się też nikiel i

miedź.

Czujniki rezystancyjne - rezystory termometryczne ze względu na ich delikatną konstrukcję nie

mogą być bezpośrednio stosowane do pomiaru temp. Poza ochroną mechaniczną muszą być

zabezpieczenie przed możliwością zwarć międzyzwojowych, przed wilgocią, wpływami chemicznymi

itp. Do praktycznego zastosowania służą czujniki rezystancyjne. W typowych czujnikach

rezystancyjnych stosuje się najczęściej rezystory termometryczne pałeczkowe, które wraz z

przewodami odchodzącymi od rezystora do zacisków przyłączeniowych są umieszczone w

cienkościennej rurce metalowej. Wnętrze rurki wypełnione jest proszkiem ceramicznym, co ochrania

rezystor od wpływu wibracji i umożliwia lepsze przewodzenie ciepła między rurkę a rezystorem.

Termometry połprzewodnikowe – są najczęściej oparte na termistorach do tego celu

konstruowanych oraz na wybranych własnościach rezystorów i diod.

Zalety termistorów w stosunku do metalowych rezystorów: - większe cieplne współczynniki at

zmian rezystancji zapewniają dokładniejsze pomiary- wielokrotnie większe rezystancje

eliminujące praktycznie wpływ rezystancji przewodów łączeniowych do wskaźników- Mniejsze

wymiary umożliwiają pomiary szybkozmiennych temperatur WADY – niższe temp. Pracy –

nieliniowa zdolność rezystancji od temp.