CZEŚĆ 3 (a) CZĘŚĆ 3 (a) Rozwijaj z całej duszy działalność ewangelizacyjną       Jehowa zlecił swemu ludowi jedno z najważniejszych za- dań, jakie kiedykolwiek wykonywano na ziemi - działalność ewangelizacyjną. Obejmuje ona głoszenie i nauczanie dobrej nowiny o Królestwie każdą dostępną i stosowną metodą.       Dlaczego ta działalność jest taka ważna? Ponieważ jest pro- bierzem, według którego ludzkość jest osądzana. Przyjęcie dobrej nowiny i posłuszeństwo wobec niej prowadzi do zba- wienia; odrzucenie jej i nieposłuszeństwo oznacza zagładę. Już samo to pozwala nam uświadomić sobie, jak pilna jest ta działalność (Mat. 25:40, 45).       Przede wszystkim starsi muszą dokładać starań, by z całej duszy uczestniczyć w tej pracy ewangelizacyjnej. Apostoł Pa- weł oświadczył: "Cokolwiek czynicie, pracujcie nad tym całą duszą jak dla Jehowy, a nie dla ludzi" (Kol. 3:23, NW). Na czym polega służba z całej duszy? Służenie cała duszą wymaga zaangażowania całego swego jestestwa, a więc serca, umysłu i siły. Oznacza serdeczne zaangażowanie do służenia Bogu wszys- tkiego, co mamy i czym jesteśmy; nie można pominąć żadnej czynności, żadnego uzdolnienia ani pragnienia. Oznacza nastawienie się na spełnianie woli Bożej, czyli na poddawanie się Jego kierownictwu. Służenie z całej duszy nie wymaga od nas doskonałości cielesnej. Ludzie niedoskonali są usilnie zachęcani do służenia Bogu z całej duszy (Marka 12:28, 30). Chodzi o wykorzystanie wszystkich naszych niedosko- nałych uzdolnień, by służyć Bogu w jak najpełniejszej mierze. Ludzie mają różne zdolności i w związku z tym także ich osiągnięcia nie są jednakowe. 50 Jezus mówił o nasieniu posianym "na glebie szlachet- nej", które przynosi plon stokrotny, sześćdziesięciokrot- ny albo trzydziestokrotny; każdy jest rezultatem służby pełnionej z całej duszy (Mat. 13:18, 23, NW). Jedni mogą mieć więcej zdrowia, sił, możliwości czy wrodzonych uzdolnień, drudzy mniej; różne bywają warunki życiowe. W Biblii z szacunkiem wspomniano o dwóch kobie- tach w związku z ich datkami na rzecz służby Bożej, chociaż wartość materialna ich darów znacznie się różniła (Marka 14:3, 6-9; Łuk. 21:1-4). Tak samo dzisiaj niektórzy służą Bogu z całej duszy, mimo że warunki i ograniczenia pozwalają im tylko na niewielki udział w służbie polowej. Pomagaj braciom radować się tym, czego są w stanie dokonać w działalności ewangelizacyjnej, bez względu na to, czy wydaje się to dużo, czy mało. Pełnienie służby z całej duszy przyczynia sil do skutecz- niejszego głoszenia dobrej nowiny. Gdy w przedstawianie orędzia Królestwa wkładamy całe serce, ludzie potrafią to wyczuć i może to mieć wpływ na ich stosunek do dobrej nowiny. Podczas głoszenia powinniśmy być pochłonięci naszą służ- bą i skupiać uwagę na jak najskuteczniejszym przedstawia- niu dobrej nowiny, a nie na sprawach osobistych. Jako oddani słudzy Jehowy, mamy zajmować się pilnie działalnością ewangelizacyjną, nie szczędząc w niej energii i sił (1 Tym. 4:10). Dla osoby starszej lub schorowanej poświęcenie jednora- zowo godziny lub dwóch może być wszystkim, na co zdoła się rozsądnie zdobyć. W jej wypadku będzie to służba z całej duszy. Komu siły i warunki pozwalają pracować dłużej, nie musi przerywać głoszenia tylko dlatego, że inni mu- szą je już zakończyć. Rzetelne zbadanie samego siebie może wyjawić, czy w pracy ewangelizacyjnej naprawdę wytężamy wszystkie siły. CZĘŚĆ 3 (a)