CZEŚĆ 4 (a) CZEŚĆ 4 (a) Współpraca w gronie starszych       W Przypowieści 15:22 czytamy: "Gdzie jest wielu dorad- ców, tam jest powodzenie". A zatem błogosławiony jest zbór, w którym grono starszych ściśle ze sobą współpracuje. Od czego to jednak zależy, żeby starsi potrafili pracować w jed- ności? Przede wszystkim muszą uznawać Jezusa Chrystusa za Głowę zboru chrześcijańskiego.       Kiedy starsi się spotykają, powinni pamiętać o zwierzch- nictwie Chrystusa (1 Kor. 11:3). Ich spotkania muszą być starannie przygotowane (1 Kor. 14:40). Powinni dążyć do powzięcia decyzji w omawianych sprawach. Należy też usta- lić, kto ma wprowadzić w czyn podjęte decyzje. Jak nadzorca przewodniczący może przeprowadzić udane spotkanie star- szych? Co musi zrobić każdy starszy, by wzbogacać te spotka- nia? Najpierw jednak warto się zastanowić, na czym polega uznawanie zwierzchnictwa Chrystusa i jak to wpływa na jed- ność grona starszych. Uznawanie zwierzchnictwa Chrystusa jednoczy grono starszych Chociaż sam Jehowa Bóg jest Pasterzem i Nadzorcą na- szych dusz, to jednak Głową zboru chrześcijańskiego usta- nowił Jezusa Chrystusa (Efez. 1:22, 23; 1 Piotra 2:25). Szczere uznawanie Jezusa Chrystusa za Głowę zboru chrześcijańskiego skłoni starszych do: Kierowania się Biblią przy podejmowaniu decyzji (Jana 7:16, 17). Respektowania pouczeń i wskazówek udzielanych w róż- ny sposób przez "niewolnika wiernego i rozumnego" (Mat. 24:45-47). Traktowania zboru jako dziedzictwa Bożego, nie pano- szenia się nad nim (1 Piotra 5:1-3). Unikania prób narzucania zborowi lub gronu starszych osobistego punktu widzenia, własnych opinii bądź re- guł. 64 Traktowania wszystkich członków zboru życzliwie i ser- decznie (Mat. 11:28-30; Jana 21:15-I7). Uważnego wysłuchiwania wypowiedzi współstarszych (Mat. 18:20; Rzym. 12:10b). Pomodlenia się, gdy dyskusja w gronie starszych zdaje się utykać. (Dodatkowe informacje można znaleźć w Strażnicy nr 10 z roku 1987, strony 7-17). Jezus Chrystus czuwa nad wszystkimi gronami starszych. W Objawieniu 1:20 przyrównano je do siedmiu gwiazd w jego prawicy (w89 1.4, s. 11). Jezus za pośrednictwem świętego ducha Bożego może wpłynąć na któregokolwiek starszego, by przedstawił oparte na Biblii sugestie, potrzebne w danej sytuacji (Mat. 18:20; Dzieje 15:13-17). Pamiętanie o tym pomoże gronu starszych zgodnie pra- cować. Każdy starszy powinien uważnie wysłuchać opartych na Biblii propozycji, podawanych przez innych nadzorców. Nie należy podejmować samemu decyzji dotyczących zboru, jeśli sprawa wymaka zasięgnięcia opinii innych starszych. Jak starsi mogą rozwijać ducha współpracy Jehowa za pośrednictwem swego Syna jednoczy zbór, żeby zgodnie pracował (Efez. 4:16; por. Rzym. 8:28). Starsi w gruncie rzeczy współdziałają z Jehową, gdy jako grono współpracują ze sobą dla dobra zboru (Kol. 2:19; 1 Kor. 12). Współpraca jest wynikiem przejawiania owoców du- cha, które każdy starszy powinien pielęgnować zarówno w życiu publicznym, jak i prywatnym (Gal. 5:22, 23). Starsi dają dowód że współpracują ze sobą i dążą do jedności, o której mowa w Psalmie 133:1, gdy: Dbają o swobodną i szczerą wymianę myśli w gronie starszych, zwłaszcza gdy występują między nimi różnice wynikające z ich przeszłości. CZĘŚĆ 4 (a)