Czynniki stymulujące rozwój robotyki
Na wzrastające zastosowanie oraz rozwój nowych modeli robotów przemysłowych składa się wiele czynników, które można podzielić na trzy następujące grupy: czynniki techniczne, ekonomiczne i społeczne.
Czynniki techniczne:
1.Postęp w konstrukcji elementów automatyki (silniki wykonawcze o korzystnym stosunku mocy do masy, wzmacniacze o małych gabarytach, opanowanie metod masowej i taniej produkcji mikrokomputerów), które sprawił, że produkcja robotów stała się ekonomicznie opłacalna.
2.Wzrost zapotrzebowania różnych gałęzi nowoczesnego przemysłu na manipulowania przedmiotami w zbyt wysokiej temperaturze, o dużej masie, niedogodnych kształtach, promieniotwórczymi, w szkodliwych wyziewach, pyłach, agresywnych cieczach i parach czy też w atmosferze pozbawionej tlenu (ręczne manipulowanie jest tutaj niemożliwe).
3.Wzrost wymagań jakościowych wobec produkowanych wyrobów.
Czynniki społeczne
1.Stale malejąca liczba kandydatów do wykonywanie prac nudnych, monotonnych i powtarzających się , niedających satysfakcji emocjonalnej, lecz niestety niemożliwych do wyeliminowania z bardzo dużej liczby procesów przemysłowych. Brak chętnych do wykonywania tego typu prac jest spowodowany wzrostem poziomu wykształcenia społeczeństw.
2.Powszechne tendencje do zwiększenia bezpieczeństwa pracy.
Czynniki ekonomiczne:
1.Dążenie do wzrostu wydajności pracy wynikające ze zwiększającej się konkurencyjności.
2.Instalowanie kapitałochłonnych maszyn, które zmusza do maksymalnego ich wykorzystania w pracy ciągłej przez całą dobę, co jest praktycznie możliwe tylko przy obsłudze tych maszyn przez roboty.
3.Wzrost kosztów pracy ludzkiej sprawiające, że robot dla wielu prac staje się operatorem tańszym niż człowiek.
4.Wypieranie przez roboty stosowanych przy produkcji masowej (wieloseryjnej) wielu kosztownych wąsko wyspecjalizowanych automatów produkcyjnych, jak np.: automaty do malowania, spawania czy szlifowania. Jest to spowodowane tym ,że czas moralnego zużycia się produktów wieloseryjnych staje się coraz krótsze, co częstokroć czyni nieopłacalnym projektowanie i konstruowanie automatów do produkcji wielkoseryjnej.
5.Zintegrowane programy transportu wewnątrzzakładowego są z reguły przystosowane do ściśle określonego profilu produkcji, a zmiana sposobu ich funkcjonowania jest niezwykle kosztowna. Zastosowanie robotów na styku poszczególnych układów transportowych umożliwia zwiększenie ich elastyczności, tzn. szybszą i tanią zmianę sposobu ich funkcjonowania przez zmiany programów robotów.