Filozofia renesansu.











Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Renesans >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Filozofia
renesansu.










kategoria:   J.polski
zakres:   Renesans
dodano:   1999-07-23




Zasadniczym nowum,
odróżniającym renesans od średniowiecza, było wprowadzenie
antropocentryzmu. Człowiek, jego rozum stawał się miarą
wszechrzeczy, a zmniejszało się znaczenie Boga. Człowiek stawał się
twórcą własnego losu. Wyrazem takiej koncepcji było dążenie
renesansowego humanisty do osiągnięcia pełni szczęścia na ziemi.
Stan szczęścia wewnętrznego jest zależny wyłącznie od samego
człowieka, od jego ładu moralnego, harmonii wewnętrznej oraz od
cnotliwego życia. Filozofia renesansowa w początkowym
okresie tej epoki opierała się na koncepcji jeszcze starożytnej,
stworzonej bowiem przez Epikura (341 - 270 p.n.e.). Epikureizm, bo
tak nazywała się owa koncepcja filozoficzna, opierał się na dążeniu
do przyjemności i szczęścia. Jednak te stany osiągnąć może wyłącznie
człowiek mądry i sprawiedliwy. Epikurejczycy uważali, że należy żyć
rozumnie, cnotliwie i sprawiedliwie. Warunkiem szczęśliwego życia
jest brak cierpienia. Taka koncepcja filozoficzna kierowała uwagę
humanistów w stronę wspaniałego dzieła bożego - natury. Epikureizm,
typowy dla wczesnego renesansu, głosił pochwałę społecznej
aktywności, cnoty jako zalety samej w sobie, a wię bezinteresownej,
a także ładu świata i harmonijnego rozwoju wnętrza człowieka.
Humanizm poszukiwał zgody, porozumienia, piękna a jednocześnie dawał
świadectwo wierze człowieka, dla którego nic nie było zbyt trudne.
Jednakże wczesny optymizm zaczął mieszać się z pesymizmem,
który pojawił się w późniejszych fazach tego prądu. Odpowiedzią na
nieszczęścia spotykające człowieka stał się stoicyzm. Ta koncepcja
postulowała ascetyzm życiowy, obojętność względem wzruszeń,
wyniosłość i spokój wobec wszelkich odmian losu, nieuleganie
namiętności. Nawiązanie humanistów do epoki antycznej nie
oznaczało odrzucenia religii chrześcijańskiej. Humaniści poszukiwali
w epoce starożytnej wiadomości o człowieku, klasycznego ujęcia ładu
i piękna, nie głosili jednak uwielbienia dla greckiej religii. Wręcz
przeciwnie, poszukiwali płaszczyzny porozumienia z Kościołem.
Stworzona została przeto koncepcja irenizmu (tzn. pokoju) która
niechętna była wszelkim zacietrzewieniom, zwłaszcza społecznym i
wyznaniowym. Najwybitniejszym przedstawicielem był Erazm z
Rotterdamu.







Autor: Nieznany

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000