Tajemnica wiecznego życia i śmierci
(Dział Rozwój Duchowy)
Gdy pozwolisz sobie dotrzeć do prawdy, staniesz się wolny od przymusu docierania do niej.
Pojmij, że nie jesteś oderwaną częścią wszechświata, ale ciągiem wciąż nierozerwalnej tej samej prawdy. Nie żyjesz poza prawdą w sobie, ale jesteś nią, poprzez swoje bycie. Nie jesteś tajemnicą, do której musisz dotrzeć, by ją odkryć i zapanować nad nią, ale życiem, które funkcjonuje niezależnie od tej tajemnicy. To lęk w tobie sprawia, że zarówno boisz się żyć, jak i boisz się przemijania. Tylko poprzez zachłanność chcesz zatrzymać to, co pozostaje w tobie w nieustannym ruchu. Boisz się nieznanego, a poprzez to, chcesz zapanować nad życiem, by zatrzymać jego proces. A tymczasem, nie zdając sobie z tego świadomie sprawy, żyjesz wiecznie. Życie w tobie jest wieczne i niezmienne. Zmienia się jedynie proces przeżywania życia. Teraz przeżywasz go w formie materii. Posiadasz ciało i nazywasz życiem pewien okres, w czasie którego istniejesz w swej ziemskiej formie. A tymczasem życie w tobie trwa o wiele dłużej, niż ci się wydaje. Śmierć wcale nie jest końcem twego życia, ani narodziny jego początkiem. Nie żyjesz od do, ale żyjesz w nierozerwalnym ciągu życia, jakim jest w tobie Bóg. Zmieniasz jedynie swoją cielesną strukturę, nie znika natomiast w tobie samo źródło życia. Wciąż nim pozostajesz i to ono budzi cię do przyjęcia nowej struktury w materii. Śmierć nie jest także końcem dla twojego ciała. A twój lęk przed śmiercią wynika jedynie z lęku przed następowaniem procesów do niej prowadzących. Boisz się po prostu sposobu umierania, a nie samej śmierci. Gdy jednak pojmiesz istotę życia, połączysz się z jego źródłem, wtedy poczujesz, że panujesz na każdym procesem autodestrukcji i przestaniesz umierać, gdyż świadomość życia nie przyjmie w swym działaniu żadnego z procesów niszczenia. Poczujesz się istotą wieczną, połączoną z Bogiem i całym wszechświatem. I włączysz się w naturalny ciąg życia akceptując miejsce, w którym się teraz w nim znajdujesz.
Jak widzisz, nie istnieje żadna tajemnica, którą przez wieki starano się zgłębić i posiąść jej moc. To ty uczyniłeś ze swojego życia tajemnicę i uwierzyłeś, że są w tobie siły, nad którymi musisz zapanować. To ty uznałeś, że istnieje coś poza twoją wolą. A tak naprawdę, wszystko co czynisz i czego doświadczasz, wynika z twojej własnej woli, tylko nie pojmujesz po prostu jej działania na poszczególnych poziomach świadomości. To, co wydaje ci się, że dzieje się wokół ciebie, wynika z twojej świadomej, bądź nieświadomej kreacji. Tak naprawdę nikt nie podejmuje za ciebie decyzji, sam je podejmujesz, tylko odpowiedzialność zwalasz na innych. A nawet jak ci się wydaje, że inni żądzą twoim życiem, to ty pozwoliłeś, by tak się stało.
Niniejszy tekst pochodzi z książki: Przesłanie opiekuna duchowego.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Psychologia Metafizyka Życia I ŚmierciSchopenhauer Metafizyka zycia i smierciSchopenhauer Metafizyka zycia i smierciPan życia i śmierci 1Epikur O prawach zycia i smiercimaterial$ Kalendarium zycia i smierci ksiedza Jerzego PopieluszkiPan życia i śmierciCzłowiek wobec Boga, życia i śmierci na podstawie średniowiecznych utworówBerwinski Księga życia i śmierci [opracowane](1)Epikur O prawach zycia i smiercMałgorzata Kwietniewska Jacques Derrida – horyzont życia i śmierciLord of War Pan życia i śmierci (2005) [Filmy lektordubb]Model życia i śmierci w poezji Mikołaja Reja z Nagłowic ~A39pan życia i śmierci cd1Pan życia i śmierci 2więcej podobnych podstron