BUDOWA KOMÓRKI
EUKARIOTYCZNEJ
NARODZINY KOMÓRKI EUKARIOTYCZNEJ
TEORIA ENDOSYMBIOZY
Otoczka jądrowa
Retikulum endoplazmatyczne
Jądro
Wczesny
Mitochondrium
fotosyntetyczny
Wpuklenie błony
cytoplazmatycznej
eukariont
Komórka z
jądrem i z ER
Chloroplast
Wniknięcie
fotosyntetycznej
DNA
bakterii
Cytoplazma
Wniknięcie
tlenowej
Wczesny
heterotroficznej
bakterii
prokariont
Błona
Mitochondrium
komórkowa
Wczesny
heterotroficzny
eukariont
NARODZINY KOMÓRKI EUKARIOTYCZNEJ
TEORIA ENDOSYMBIOZY
Dowody przemawiające za endosymbiotycznym pochodzeniem
mitochondriów i chloroplastów
1. Nowe mitochondria i chloroplasty powstaja tylko przez podział istniejącego
organellum.
2. Zawierają własny DNA, który potrafią same replikować.
3. Ich DNA jest podobny do DNA prokariotycznego: niewielka kolista cząsteczka, z
przewagą par G-C, związana z białkami histonopodobnymi.
4. Budowa genów jetst bardzo podobna do genów prokariotycznych.
5. Rybosomy 70 S.
6. Cząsteczki rRNA i białka mitochondrialne mają sekwencje homologiczne do
analogicznych białek prokariotycznych.
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ZWIERZ
CA
Komórki eukariotyczne zawierają jądro komórkowe i inne organella otoczone
podwójnymi błonami
CYTOSZKIELET RE gładkie J
DRO KOMÓRKOWE
Jąderko
Mikrotubule
Otoczka jądrowa
Filamenty pośrednie
Pory jądrowe
RE szorstkie
Filamenty aktynowe
Rybosomy
Centriole Peroksysom
Cytoplazma
Mitochondrium
Pęcherzyk
BA
ONA
wydzielniczy
CYTOPLAZMATYCZNA
Dwuwarstwa lipidowa
Lizosom
Białko błonowe
Aparat Golgiego
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ROŚLINNA
Chromatyna
J
DRO KOMÓRKOWE
Jąderko
RE szorstkie
Otoczka jądrowa
RE gładkie
Rybosomy
Wakuola z tonoplastem
Aparat Golgiego
Mikrofilamenty
Filamenty pośrednie CYTOSZKIELET
Mikrotubule
Mitochondrium
Peroksysom
Błona cytoplazmatyczna
Chloroplast
Ściana komórkowa
Plazmodesmy
Ściana komórkowa
sąsiedniej komórki
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
CYTOSZKIELET
Przez cytoplazmę komórek eukariotycznych przenika trójwymiarowe rusztowanie
utworzone z filamentów (długie włókna białkowe) tworzących cytoszkielet
Ok. 25 nm
Ok. 10 nm Ok. 6 nm
MIKROTUBULE
FILAMENTY POŚREDNIE MIKROFILAMENTY
MT
IF MF
Każda klasa tych włókien (filamentów) ma charakterystyczną morfologię, odrębny skład
polipeptydowy oraz specyficzne właściwości fizykochemiczne, które odróżniają je od
pozostałych
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
MIKROTUBULE
MT
Białko budujące ą TUBULINA, � TUBULINA
Forma niespolimeryzowana dimer (ą + �)
Nukleotyd biorący w GTP
polimeryzacji
Polimer cylinder zbudowany z 13 protodilamentów
Substancje hamujące kolchicyna, winblastyna, winkrystyna
polimeryzację MT
Substancje stabilizujące MT taksol
Białka motoryczne MT DYNEINA (od końca  + do końca   
KINEZYNA (od końca    do końca  + )
Występowanie MT centriole, ciałka podstawne, wrzeciono
kariokinetyczne, rzęski, AG, cysterny RE, wolne MT
w cytoplazmie
Rola MT ruch rzęsek i wici, rozdział chromosomów,
organizacja przestrzenna AG i RE, ukierunkowany
ruch organelli w cytoplazmie
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
MIKROTUBULE
ą �
MT
dimer tubuliny
Koniec ( ) Koniec (+)
protofilament
śwaitło mikrotubul
13 protofilamentów tworzy zamkniętą strukturę przekrój poprzeczny przez mikrotubulę
dimer tubuliny ze dimer tubuliny ze
związanym GDP związanym GTP
Czapeczka GTP
Gdy wiązanie dimerów tubuliny zachodzi szybciej niż hydroliza GTP Protofilamenty z związanym GDP nie są stabilizowane w wyniku
powstaje ochronna czapeczka i mikrotubula rośnie czego rozchodzą się i mikrotubula się skraca
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
Polipeptyd
FILAMENTY POŚREDNIE
IF
Dimer
Forma monomer
Tetramer
niespolimeryzowan
a
Tworzenie polimeru monomer dimer (superhelisa) tetramer
Filament
filament
Polimeryzacja i stosunkowo stabilne, nie mają zdolności do szybkiej
depolimeryzacja przebudowy
Występowanie IF w po wewnętrznej stronie otoczki jądrowej, wokół jądra,
komórce sieć na terenie cytoplazmy
Rola IF wzmacniają otoczkę jądrową, są miejscem
zakotwiczenia chromatyny interfazowej, funkcje
podporowe, zwiększają wytrzymałość komórki na stres
mechaniczny
Rodzaje IF KERATYNOWE: komórki nabłonkowe
WIMENTYNOWE: komórki mezenchymatyczne
(fibroblasty, limfocyty, śródbłonek naczyń
krwionośnych)
DESMINOWE: komórki mięśniowe
GLEJOWE: komórki gleju (astrocyty)
NEUROFILAMENTY: komórki nerwowe
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
MIKROFILAMENTY
MF
Białko budujące AKTYNA
Forma niespolimeryzowana monomer (G-aktyna)
Nukleotyd biorący w ATP
polimeryzacji
Polimer podwójna ą-helisa
Substancje hamujące cytochalazyna
polimeryzację MF
Substancje stabilizujące MF falloidyna
Białka motoryczne MF MIOZYNA (od końca    do końca  + )
Występowanie MF Komórki mięśni, mikrokosmki, stereocilia,
wypustki cytoplazmatyczne, pierścień
kurczliwy Podjednostka aktyny
Rola MF Skurcz mięśni, podpora mechaniczna,
cytokineza, ruch komórek, adhezja do
podłoża, transport organelli
MIKROFILAMENT
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
CYTOSZKIELET
Błona komórkowa
Mitochondrium
Jądro
MIKROTUBULA
Rybosomy
RE
FILAMENT POŚREDNI
MIKROFILAMET
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
CENTROSOM
Centriole, wraz z otaczającym je obszarem centrosomu (centrum komórkowego)
działają w charakterze centrum organizującego mikrotubule
centriola
Mikrotubula
Para centrioli
Macierz
centriola
Triplet
mikrotubul
Para centrioli jest
zanurzona a macierzy
białkowej, stanowiącej
Główną część centrioli stanowi cylinder,
ośrodki wzrostu mirotubul
którego ściana zbudowana jest z 9 tripletów
mirotubul na obwodzie
FUNKCJE:
�� organizacja wrzeciona podziałowego podczas podziałów komórkowych
�� organizacja szkieletu mikrotubulowego
�� pełni istotną rolę w organizacji kształtu komórek
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
RETIKULUM ENDOPLAZMATYCZNE
Retikulum endoplazmatyczne, inaczej siateczka śródplazmatyczna
stanowi rozległy i mniej lub więcej ciągły system błon w postaci
rurek, pęcherzyków i spłaszczonych cystern rozciągających się we wnętrzu komórki
RE SZORSTKIE
RE GA
ADKIE
z rybosomami
bez rybosomów
Rybosomy
RE szorstkie
RE gładkie
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
RE GA
ADKIE
Funkcje gładkiej siateczki śródplazmatycznej są bardzo liczne, dotyczą głównie
biosyntezy tłuszczów prostych i złożonych
FUNKCJE
1) Synteza triacylogliceroli
2) Synteza fosfolipidów i glikolipidów
3) Synteza cholesterolu i steroidów
4) Synteza kwasu L-askorbinowego
5) Procesy detoksykacji (trucizny, leki)  głównie w komórkach wątroby
Procesy detoksykacji (odtruwania) można ująć w dwa etapy
I. Reakcje biotransformacji związków toksycznych hydrofobowych w hydrofilowe (hydroksylacja, utlenianie,
redukcja, hydroliza)
II. Reakcje sprzęgania związków hydrofilowych z odtruwającymi substancjami (cukrowcami, kwasami
nieorganicznymi i organicznymi, aminokwasami)
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
RE SZORSTKIE
Główną funkcją szorstkiej siateczki śródplazmatycznej jest biosynteza białek
FUNKCJE
1) Synteza białek:
a) sekrecyjnych (czyli podlegających wydzielaniu poza obręb komórki, w której powstają)
b) lizosomowych
c) będących integralnymi składnikami błony plazmatycznej oraz błon
wewnątrzkomórkowych
1) Podstawowa (inicjalna) glikozylacja wytworzonych w ER białek
Głównym miejscem syntezy białek jest cytoplazma. Proces ten odbywa się na rybosomach
(polirybosomach) wolnych oraz związanych z RE. Ten pierwszy dotyczy przede wszystkim
rozpuszczalnych białek cytoplazmy, a także większości białek jądra komórkowego i mitochondriów.
Po uwolnieniu z matrycy białka te są transportowane do miejsca swego przeznaczenia.
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
APARAT GOLGIEGO
Pomiędzy brzeżnymi cysternami RE rozciąga się wstęga kilku stosów cystern aparatu
Golgiego zespolonych ze sobą tzw. Regionami niezagęszczonymi oraz zagęszczonymi
pęcherzykami i rurkowatymi strukturami
Przybywający
FUNKCJE
Od strony ER
pęcherzyk
cis Golgi
1) Modyfikacje reszt cukrowcowych glikoprotein i
lipidów
Cysterny
2) Sortowanie białek w komórce  kierowanie ich
zgodnie z zakodowanymi sygnałami
PRZEDZIAA
PROCESY METABOLICZNE
cis Wstępna modyfikacja łańcuchów
(bliższy) cukrowych
środkowy Kontynuacja przebudowy glikoprotein
trans Golgi Pęcherzyk
trans Końcowe etapy modyfikacji
Tworzący się
wydzielniczy
(dalszy) oligosacharydów
pęcherzyk
Od strony cytoplazmy
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
Błona
komórkowa
Transport pęcherzykowy
ER
Lizosom
Pęcherzyki mogą być
opłaszczane klatryną
Endosom
Golgi
Pęcherzyk z
Pęcherzyk płaszczem
klatrynowym
transportujący
ENDOCYTOZA
EGZOCYTOZA
FORMOWANIE
P
CHERZYKA
Cargo receptor
Goły pęcherzyk
Cząsteczki cargo
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
LIZOSOM
To organellum otoczone jedną błoną, o kształcie owalnym bądz
sferycznym
FUNKCJA
CHARAKTERYSTYCZNE ENZYMY
Degradacja różnych substancji i składników
Fosfataza kwaśna
zewnątrz- i wewnątrzkomórkowych
Nukleazy (DNA-za, RNA-za)
Proteinazy (peptydaza)
Lipazy
Glikozydazy
Hialuronidaza
Arylosulfataza
Wewnątrz lizosomu utrzymywane jest pH na
poziomie ok. 5
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
PEROKSYSOM
To organellum otoczone jedną błoną, o kształcie owalnym bądz
sferycznym
FUNKCJE
1) Udział w procesach utleniania komórkowego Błona
2) Rozkład kwasów tłuszczowych
3) Biosynteza cholesterolu
Dwuwarstwa
4) Udział w produkcji kwasów żółciowych
lipidowa
Krystaliczny
5) Rozkład puryn
rdzeń
6) Metabolizm aminokwasów
Katalaza  enzym z grupy oksydoreduktaz
7) Detoksykacja trucizn
katalizujący proces rozkładu nadtlenku wodoru
do wody i tlenu
8) Fotooddychanie u roślin
2H2O2 2H2O + O2
9) Synteza cukrów a acylo-CoA
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
RYBOSOM
Rybosomy to organella służące do syntezy białek w procesie translacji
rRNA Białka Podjednostki Rybosom
60 S
80 S
40 S
U eukariontów, rybosomy ułożone są na RE
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
Por
gr. karyon, łac. nucleus
J
DRO KOMÓRKOWE Otoczka
jądrowy
jądrowa
Zawiera większość materiału genetycznego komórki,
Jąderko
zorganizowanego w postaci wielu pojedynczych, długich
nici DNA związanych z dużą ilością białek, głównie
histonowych, które razem tworzą chromosomy
Pory
jądrowe
Błona
Błona
Nukleoplazma
wewnętrzna
zewnętrzna
Jądreko
Otoczka jądrowa
Pory jądrowe
Nukleoplazma
Komórki w środku i z prawej znajdują się w interfazie.
Komórka z lewej przechodzi proces mitozy.
Chromatyna
Chromosomy
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
J
DRO KOMÓRKOWE
FUNKCJE
�� przechowywanie informacji genetycznej
�� powielanie informacji genetycznej
�� kontrolowanie czynności komórki, poprzez regulowanie ekspresji genów
J
DERKO
Jąderko jest tworzone przez organizator jąderkowy (NOR), czyli region w postaci wtórnego
przewężenia na jednej lub większej liczbie par chromosomów, który zawiera genetyczną informację
dla syntezy rRNA.
Chromatyna
FUNKCJE
Jądreko
�� synteza rRNA
�� montaż prerybosomów
Jąderka NIE występują w jądrach komórkowych o wyjątkowo skondensowanej
chromatynie, w których nie zachodzi biosynteza białka, np. w plemnikach.
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
NUKLEOPLAZMA
Nukleoplazma to wnętrze jądra. Zawiera główny zasób informacji genetycznej.
Dzieli się na obszar chromatynowy i międzychromatynowy.
Ze względu na upakowanie rozróżniamy:
1. HETEROCHROMATYN
- zazwyczaj nieaktywna genetycznie chromatyna
skondensowana, o włóknach silnie upakowanych
2. EUCHROMATYN
- mniej skondensowana, aktywna genetycznie
chromatyna luz
na
Wyróżniamy 5 poziomów organizacji chromatyny:
II III IV V
I
Włókno Chromatyna Chromosom
nukleosomowe Solenoid interfazowa metafazowy
Heliks DNA
700 nm
2 nm 10 nm 30 nm 300 nm 700 nm
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
CHROMOSOM
Każdy chromosom eukariotycznego organizmu zawiera pojedynczą molekułę DNA
Podłużne części
Przewężenie
Chromatydy
pierwotne, w nim
jest kinetochor
U człowieka jest 46
chromosomów (23 pary)
Mikrotubule
Centromer
kinetochorowe
(chromosomowe)
Kinetochor
Miejsce
Przewężenie
przymocowania
wtórne
mikrotubul
NOR
wrzeciona
Telomer
Jąderkowy
organizator
Kraniec
chromosomu
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
Ich liczba w pojedynczej komórce jest bardzo różna w
MITOCHONDRIUM
zależności od organizmu i typu komórki
SZCZEGÓLNIE DUŻO MITOCHONDRIÓW
WYST
PUJE W KOMÓRKACH:
ż� wątrobowych,
Błona wewnętrzna
ż� gruczołów żołądkowych,
Błona zewnętrzna
ż� kanalików nerkowych krętych
ż� kory nadnerczy,
ż� tkanki mięśniowej typu sercowego.
Przestrzeń
międzybłonowa
Grzebień mitochondrialny
Macierz
DNA Rybosomy
mitochondrialny
Mitochondria, jako jedyne organella poza plastydami
posiadają własny genom. Jest nieduży  koduje tylko od
kilkunastu do kilkudziesięciu białek z kilkuset białek
niezbędnych do funkcjonowania mitochondrium
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
MITOCHONDRIUM
STRUKTURA CHARAKTERYSTYKA FUNKCJE
ż� duża zawartość cholesterolu i ż� synteza lipidów mitochondrialnych
BA
ONA ZEWN
TRZNA
fosfatydyloinozytolu
ż� elongacja kwasów tłuszczowych
ż� struktura błony: gładka
ż� aktywacja kwasów tłuszczowych
ż� bariera: sito molekularne
ż� skład jonowy i molekularny ż� przyłączanie karnityny do acylo-CoA
PRZESTRZEC

zbliżony do cytoplazmy
MI
DZYBA
ONOWA
ż� skład jonowy i molekularny ż�przemiana kwasu pirogronowego do acetylo-CoA
MATRIX
całkowicie odmienny od ż� cykl Crebsa
cytoplazmy ż� cykl mocznikowy
ż� synteza porfiryn
ż� obecność DNA, RNA i
ż� �-oksydacja kw. tłuszczowych
rybosomów 70 S
ż� procesy związane z przemianami materiału
genetycznego
ż� duża zawartość kardiolipiny ż� fosforylacja oksydacyjna  transport elektronów
BA
ONA WEWN
TRZNA
w łańcuchu oddechowym sprzężony z syntezą ATP
ż� struktura błony  pofałdowana
(syntetaza ATP)
(obecność licznych grzebieni)
ż� szczelna bariera  obecność
pomp, nośników
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
PLASTYDY
Organella otoczone podwójną błoną plazmatyczną, występujące tylko u roślin oraz
protistów roślinopodobnych
Proplastyd
Etioplast
Leukoplast
Chloroplast
Chromoplast
Amyloplast
Elajoplat
Proteinoplast
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
PLASTYDY
Plastydy rozwijają się z proplastydów  jednego
rodzaju struktur wyjściowych, a niekiedy mogą
I. BEZBARWNE
się przekształcać z jednego rodzaju w inny
1) Leukoplasty
NAZWA FUNKCJA
AMYLOPLAST magazynują węglowodany  w postaci
ziaren skrobi
Proplastyd
ELAJOPLAST magazynują tłuszcze
PROTEINOPLAST magazynują białka  w postaci ziaren
aleuronowych
2) Etioplasty - powstają z protoplastydów w etiolacji
Leukoplast Etioplast
zawierają protochlorofil
II. BARWNE
NAZWA FUNKCJA
Amyloplast Chloroplast Chromoplast
CHLOROPLAST mające za zadanie produkowanie glukozy
z wykorzystaniem energii świetlnej
(fotosynteza)
CHROMOPLAST Zawierają barwniki nadające barwę
kwiatom, owocom, a czasem również
korzeniom (np. marchwi)
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
CHLOROPLAST
Błona wewnętrzna
Tylakoid
Błona zewnętrzna
Stroma
DNA
Ziarno skrobi
chloroplastowy
Grana
Lamella
Rybosomy
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
WAKUOLA
Wakuola jest czynnym przedziałem komórkowym, istotnym do pełnienia funkcji
TONOPLAST jest selektywna błoną biologiczną
Tonoplast
Typy wakuoli i ich FUNKCJE
WAKUOLA
1) Rrezerwuar wody, regulator ciśnienia osmotycznego
i turgoru
2) Rezerwuar substancji zapasowych w formie
roztworów cukrów, aminokwasów, witamin, itp. Lub
stałych ziaren aleuronu
Rola wakuoli w regeneracji turgoru i
3) Zbiornik substancji zapasowych tłuszczowych w
generowania ruchów typu nastii i nutacji
formie emulsji
 zmiany turgoru wynikają z przepuszczalności
4) Zbiornik substancji biologicznie czynnych, np. tonoplastu; po zadziałaniu bodz
ca, np.
zmniejszeniu natężenia światła kanały w
alkaloidów, tanin i garbników
tonoplaście otwierają się i pozwalają na
5) Depozyt substancji trujących lub ubocznych
wypłynięcie jonów = spadek ciśnienia
produktów metabolicznych (szczawianów wapnia, osmotycznego w wakuoli, zwiotczenie komórki,
zmiana położenia liści lub płatków korony.
glikozydów)
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
ŚCIANA KOMÓRKOWA
FUNKCJE
Ściana pierwotna
1) Ogranicza wzrost komórki
Pektyny
2) Chroni przed urazami mechanicznymi
Ściana wtórna
3) Chroni przed infekcjami bakteryjnymi i
wirusowymi
4) Zabezpiecza przed nadmiernym parowaniem
5) Nadaje kształt i sztywność komórce
6) Chroni przed utratą wody
7) Przepuszcza substancje
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
ŚCIANA KOMÓRKOWA
Przekształcenia ściany komórkowej dorosłych organizmów
INKRUSTRACJA - odkładanie się substancji mineralnych między elementami szkieletu
celulozowego np.:
ż� mineralizacja - inkrustowanie ścian komórkowych związkami mineralnymi, najczęściej krzemionką SiO2 (np. turzyce,
skrzypy) lub węglanem wapnia CaCO3 (ramienice). Ściany są twarde, sztywne, ale łamliwe.
ż� drewnienie (lignifikacja, ligninizacja) - odkładanie się ligniny (drzewnika). Rozpoczyna się od zewnętrznych warstw
ściany komórkowej. Najwięcej ligniny jest w blaszce środkowej. Proces ten powoduje, że ściany stają się sztywne, odporne
na zgniatanie i przerwanie, mają ograniczoną zdolność pęcznienia i przepuszczania wody.
ż� kutynizacja - proces odkładania kutyny między warstwami celulozy w obrębie ściany komórkowej.
ADKRUSTACJA - odkładanie sie substancji mineralnych na powierzchni pierwotnej ściany
komórkowej. Związane z następującymi procesami:
ż� kutykularyzacja - odkładanie na zewnętrznej powierzchni ścian komórek skórki kutyny tworzącej kutykulę.
ż� korkowacenie (suberynizacja) - adkrustowanie ścian suberyną, kutyną i woskiem. Suberyna odkłada się na
pierwotnej ścianie komórkowej, na przemian z warstwami kutyny i wosku. Proces ten zachodzi głównie w korku, ale także
np. w komórkach egzodermy i endodermy.
ż� sporopolenizacja,
ż� powlekanie substancjami o charakterze lipidów - np. woskiem
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
BA
ONA KOMÓRKOWA
DYFUZJA PROSTA
1) Gazy  O2, CO2, CO, Cl2, N2
2) Rozpuszczalniki i inne
cząsteczki niepolarne 
alkohol, eter, benzen, itp.
3) Woda
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
CYTOPLAZMA
cytoplazma + jądro komórkowe = protoplazma
" plazmoliza  proces odstawania protoplastu od ściany komórkowej  zachodzi w roztworze
hipertonicznym.
" deplazmoliza  proces odwrotny do procesu plazmolizy  zachodzi w roztworze hipotonicznym
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
CYTOPLAZMA
Wyróżnia się 4 rodzaje plazmolizy:
" K
TOWA
" WKL
SA
A
" WYPUKA
A
" GRANICZNA
KOMÓRKA EUKARIOTYCZNA
ORGANELLA
CYTOPLAZMA
Ruch rotacyjny cytozolu Ruch pulsacyjny cytozolu Ruch cyrkulacyjny cytozolu
wokół wakuoli wokół wakuoli wokół wakuoli