Stropy drewniane dobrze wykonane, z odpowiednimi
warstwami dociążającymi i izolacyjnymi (poprawiającymi
właściwości akustyczne stropu), charakteryzują się o połowę
mniejszym ciężarem niż tradycyjne stropy ceramiczne i
żelbetowe. Dlatego wykonanie drewnianego stropu pozwala na
zastosowanie cieńszych ścian nośnych a także mniejszych
fundamentów.
Stropy a wilgotność drewna
Prawidłowo wykonane stropy, a także inne konstrukcje z drewna litego, to efek przede wszystkim
zastosowania odpowiedniej jakości materiałów. Wilgotność drewna nie powinna przekraczać - 18%
w konstrukcjach chronionych przed zawilgoceniem oraz - 23% w konstrukcjach pracujących na
otwartym powietrzu. Zastosowanie w elementach konstrukcji drewna o dużej wilgotności powoduje
jego pękanie i odkształcanie się, będzie ono dobrym podłożem do rozwoju grzybów. Szczególnie
niebezpieczne jest niedostateczne wysuszenie drewna na podciągi - kurczenie się podciągów może
doprowadzić do kłopotów ze ścianami fundamentowymi. Błędne jest także stosowanie drewna
nadmiernie wysuszonego, ponieważ wchłaniając wilgoć z otoczenia pęcznieje, ulega deformacjom i
paczeniu. Szczególną uwagę należy poświęcić ochronie elementów z drewna przed wilgocią
podczas transportu, składowania i montażu tak, aby zapobiec zawilgoceniu drewna.
Stropy i dane geometryczne
Stropy tradycyjnie wykonuje się z belek drewna litego. Dopuszczalna rozpiętość belek w stropie
drewnianym, liczona w świetle ścian, wynosi 6,0 m. W zależności od obciążeń, zaleca się rozstaw
osiowy belek stropowych w granicach 60-90 cm. Maksymalne ugięcie belek nie może przekroczyć
1/300 ich rozpiętości. Wymiary stosowanych belek wynoszą - w zależności od obciążenia i
rozpiętości stropu - od 8/15 do 19/28 cm. Optymalne proporcje przekroju belki to około 5:7.
Długość oparcia belki na murze powinna być równa jej wysokości. W celu ochrony przed wilgocią
(z muru), oparty na murze koniec belki powinien być otulony papą, z pozostawieniem odkrytego
czoła belki (drewno musi oddychać). Gniazdo w murze powinno mieć od czoła i wierzchu belki
kilkucentymetrowy luz, pozwalający na odprowadzenie wilgoci z drewna. Jakość tarcicy
wymiarowej zależy w znacznym stopniu od gatunku drewna, co jest określone jego klasami. Klasa
pierwsza oznacza najwyższą jakość, druga - drewno lepsze od przeciętnego, trzecia - to drewno
przeciętne, a czwarta i piąta - drewno ekonomiczne. Belki stropowe i podwaliny wykonuje się z
drewna klasy drugiej, a słupy z klasy trzeciej lub czwartej.
Stropy drewniane można wykonywać szybciej, dokładniej i uzyskać większe rozpiętości dzięki
zastosowaniu nowych technologii, . Do takich rozwiązań należą m.in.:
" stropy wykonywane na pasie dolnym prefabrykowanych wiązarów z litego drewna
łączonych płytkami kolczastymi,
" wiązary z litego drewna o pasach równoległych (wiązary stropowe),
" wiązary o pasach równoległych, z krzyżulcami w postaci metalowych łączników, tzw.
"Posi-Struts",
" belki ze środnikiem z płyt OSB i innych materiałów.
Zalety stosowania stropu drewnianego:
" niewielka masa - w porównaniu ze stropami betonowymi mniejsza o 50% przy
zastosowaniu najcięższego rozwiązania stropu drewnianego, tzn. z warstwami
dociążającymi, tłumiącymi drgania i dz
więki, a także chroniącymi stropy przed ogniem;
" takie stropy można wykonać samemu - nie używając specjalistycznych maszyn, gdyż waga
poszczególnych elementów jest kilkakrotnie mniejsza niż w stropach betonowych, nie jest
potrzebna wykwalifikowana ekipa do wykonania takiego stropu;
" szybki montaż - sprawnie wykonany montaż może zająć tylko jeden dzień i strop będzie
gotowy do użytku;
" brak stempli i podpór tymczasowych w trakcie montażu - pozwala zaoszczędzić czas i
pieniądze;
" bardzo dobra izolacyjność akustyczna i termiczna - pod warunkiem zastosowania
odpowiednich warstw wygłuszających i dokładnego wykonania stropu;
" brak prac betonowych - niekonieczne jest stosowanie wylewek betonowych, gdyż można je
zastąpić warstwami kruszywa, co przekłada się na oszczędność czasu, który byłby potrzebny
na wyschnięcie betonu i uzyskania przez niego właściwości konstrukcyjnych;
" rozpiętości 7,50 m bez podpory - dzięki zastosowaniu nowych rozwiązań jakimi są POSI-
JOIST oraz kratownice stropowe łączone płytkami kolczastymi;
" tańsze i szybsze rozwiązanie - "łatwiejszy" i lżejszy materiał.
Elementy składowe stropów drewnianych:
" podwalina,
" podciągi i podpory,
" belki,
" ślepa podłoga.
Podwalina
Standardowe wymiary elementów wynoszą 38x89 mm, są układane płasko i przytwierdzane
śrubami do wieńca budynku. Podwalina zapewnia ciągłe i równe oparcie dla belek stropowych i
umożliwia stabilne zakotwienie konstrukcji. Podczas wykonywania podwaliny należy zadbać o
właściwe zakotwienie belek oraz ich staranne zaizolowanie.
Podciągi i podpory
Podciągi zapewniają pośrednie podparcie belek stropowych pomiędzy dwiema przeciwległymi
ścianami fundamentowymi. Mogą one być wykonane ze stali lub drewna (wtedy zazwyczaj są to
belki złożone z kilku warstw tarcicy, najczęściej z dwóch lub więcej elementów grubości 38 mm,
ustawionych na węższej krawędzi i zbitych gwoz
dziami). Przy konstruowaniu podciągów należy
pamiętać, aby ich rozpiętości nie były z byt duże, czołowe połączenia elementów miały właściwe
usytuowanie, a poszczególne elementy były właściwie połączone. Wszystkie elementy powinny być
właściwie zabezpieczone przed działaniem wody.
Belki stropowe
Elementy te zapewniają podparcie podłogi. Sięgają one od jednej do drugiej lub do podpory
pośredniej (np. wewnętrzna ściana nośna lub podciąg). Często występującym problemem jest
nadmierne ugięcie belek, ich deformacja i skrzypienie konstrukcji. Belki stropowe nie powinny
mieć za dużej rozpiętości, muszą również być właściwie podparte oraz zabezpieczone przed
działaniem wilgoci.
Konstrukcje wspornikowe
Belki stropowe często wysuwane są poza ścianę fundamentu lub zewnętrzną ścianę nośną (niższej
kondygnacji). Dzięki temu uzyskuje się dodatkową powierzchnię podłogi (np. balkonu, tarasu) lub
można wykonać okna wykuszowe.