sredniowiecze047aangelsa

Temat: Polskie XV-wieczne wiersze obyczajowe.

Przerabiane w szkole wiersze, które można zaliczyć do tego działu, są właściwie
tylko trzy, z czego właściwie tylko jeden ściśle odnosi się do obyczajowości;
Przecław Słota "O zachowaniu się przy stole" jest poradnikiem towarzyskim,
pouczającym o zachowaniu się podczas jedzenia, gdyż pewnie obyczaje rycerskie w
Polsce pozostawiały wiele do życzenia; po standardowej apostrofie do Boga, autor
wyśmiewając nieumiejętność zachowania się, pokazuje, jak powinny wyglądać uczty:
nie należy zajmować się tylko własnym apetytem i nie interesować się innymi
osobami, zwłaszcza, jeżeli są to kobiety; tym należą się szczególne względy,
gdyż należy im podawać co lepsze kąski i zabawiać rozmową; natomiast panie
powinny starannie skrywać łakomstwo i jeść małymi kąskami.
Drugim wierszem, jest "Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią", opowiadająca o
rozmowie tytułowej postaci ze śmiercią, która przedstawiana była jako
rozkładające się ciało kobiety z kosą w ręku; trzeba powiedzieć, że Polikarp
wiele razy prosił Boga w swych modlitwach o możliwość zobaczenia śmierci; przy
tej rozmowie, wyjawiła ona zasady swojego działania, a dokładnie to, że każdego
ona kiedyś zabierze, bez względu na pozycję w hierarchii (pod tym względem
ludzie są równi), ale już na pewno zajmie się grzesznikami i to w pierwszej
kolejności.
Jest także "Satyra na leniwych chłopów" która pokazuje konflikt między chłopem a
feudałem, dotyczący pańszczyzny (obejmującej tylko jeden dzień w roku, a i tak
będący dla chłopów nieznośnym obciążeniem, od którego starają się uchylić);
uchylanie od pracy odbywa się na wiele chytrych sposobów: używanie gorszych
zwierząt i sprzętu, który się bez przerwy psuje, odchodzenie bez przerwy na bok,
aby dokonać jakiś niezbędnych napraw, a poza wszystkim, chłopi przychodzą na
pole Pana dopiero w południe; na końcu wiersza, pojawia się podziw autora dla
niebywałej chytrości kmieci.