Tilopa
Tilopa (988 - 1069) - jeden z 84 indyjskich Mahasidhów. Urodził się w
bramińskiej rodzinie we wschodnich Indiach. Przez pewien czas był
miejscowym królem, lecz znudzony bogatym życiem zrzekł się królestwa i
został mnichem. W ten sposób rozpoczął swój buddyjski trening spędzając
12 lat na surowej medytacji w świątyni Somapuri w Bengalu.
Kiedy pewnego dnia zajmował się swoimi obowiązkami, pojawiła się
przed nim odrażająca wiedz
ma i spytała, czy chciałby osiągnąć prawdziwe
Oświecenie. Tilopa rozpoznał w niej Dakinię i poprosił ją o przekazanie
nauk. Tilopa odwiedzał światy Dakiń i wychodził zwycięsko z wszelkich
ciężkich prób, z których najcięższą było spotkanie z królową Dakiń. Od
niej otrzymał również pełny przekaz nauk. Póz
niej praktykował jogę
zjednoczenia z pewną joginią i z tego powodu wyrzucono go z klasztoru.
Zamieszkał na odludnym cmentarzu i z największą pilnością praktykował
siedzącą medytację; nogi w pozycji medytacyjnej miał związane
łańcuchami. Zrealizował swoją ścieżkę wskutek całkowitego
zaangażowania się w życie codzienne. Kontynuował praktykowanie
medytacji, w ciągu dnia zgniatając nasiona sezamu, a nocą pracując dla
prostytutki. Jednocząc w ten sposób praktykę medytacji z codzienną
aktywnością, osiągnął ostateczne urzeczywistnienie. Następnie wędrował
przez całe Indie, a zwłaszcza przez Bengal, nauczając dzięki wspaniałym i
zaskakująco bezpośrednim metodom.
Tilopa nie posiadał zwykłego, rdzennego Guru, gdyż jak się mówi,
otrzymał przekaz i pouczenia bezpośrednio od pierwotnego Buddy -
Dordze Czang (Dzierżącego Diament). Miał również czterech głównych
nauczycieli od których otrzymał cztery różne linie nauk. Tilopa był
przodkiem linii Kagyu, to znaczy szczególnych nauk Diamentowej Drogi,
które były kolejno przekazywane Naropie, Marpie, Milarepie, Gampopie,
Pierwszemu Karmapie itd. aż do naszych czasów.