Naropa
Naropa (1016 - 1100) - indyjski jogin urodził się jako książę obdarzony
specjalnymi właściwościami. Już w dzieciństwie posiadał miłą
powierzchowność, głęboką mądrość oraz poczucie współczucia i dobroci
dla innych. Dlatego też jego rodzice postanowili, że najlepszym miejscem
rozwoju dla ich syna będzie buddyjski klasztor. Mądrość Naropy szybko
stała się bardzo rozległa i głęboko przewyższająca biegłość wszystkich
nauczycieli swoich czasów. Stał się jednym z najsłynniejszych uczonych
największego ówczesnego uniwersytetu buddyjskiego Nalanda.
Pewnego dnia, kiedy właśnie studiował nauki Buddy, pojawiła się przed
nim bardzo szpetna stara kobieta (w rzeczywistości Dakini) i zapytała czy
rozumie wewnętrzne znaczenie słów, które czyta. Naropa pojął z
zażenowaniem, że tego wglądu właśnie nie posiada. Kobieta uzmysłowiła
mu ogromną wagę praktyki oraz opowiedziała mu o swoim
urzeczywistnionym bracie Tilopie. Naropa poczuł wielkie oddanie do
Tilopy, porzucił sławę profesora na uniwersytecie i wyruszył na
poszukiwanie Guru. Przed spotkaniem Tilopy doświadczył wielu
niesprzyjających okoliczności i przeszkód nazwanych "dwunastoma
budzącymi grozę doświadczeniami". Spotykał dzikie zwierzęta,
przerażające postacie, które wykonywały straszne działania, doświadczał
przedziwnych sytuacji, które oczyszczały powoli jego umysł.
Wreszcie spotkał Tilopę, który wystawił go na następne dwanaście
ciężkich prób, przełamujących jego pomieszane uczucia i sztywne
wyobrażenia. Naropa dzięki ogromnemu zaufaniu i oddaniu dla
nauczyciela wytrzymał wszystkie ciężkie próby związane z ogromnym
fizycznym bólem. Ostatecznie, Tilopa silnym uderzeniem sandała w głowę
Naropy, spowodował jego całkowite Oświecenie.