STATECZNOSC I
Stat. przy duzych katach przechyęu
Stat.dynamiczna
Przepisy - sposoby
OKRSLENIE MASY łADUNKU
Mase ęadunku mozna okreslic na podstawie jednego pomiaru zanurzen, dwoch pomiarow
zanurzen w stanie zaęadowanym i pustym.
Wyznaczenie masy ńadunku na podst. 1 pomiaru zanurzen.
n
Pń = D - S pi
i=1
Spi = p1 + p2 + p3 + .......pn
Poszczegolne skęadniki sumy przyjmuja wartosci rowne:
p1 = Do Wypornosc statku pustego
p2 Masa paliwa ciezkiego
p3 Masa paliwa lekkiego
p4 Masa wody sęodkiej
p5 Masa wody morskiej (balast)
p6 Masa olejow smarnych
p7 Woda zezowa (sludge)
p8 Masa innych ciezarow, ktorych ilosc jest
mozliwa do okreslenia
p9 Masa wody w rurociagach
p10 Konstanta
Uwaga: 10% zapasow to teoretycznie ilosc zapasow, ktore winny wystarczyc na 3 dni
zeglugi. Nie ma to zadnego odniesienia do 100% zapasow tzn 10% zapasow
nie stanowi 1/10 100% zapasow !.
W wypadku 1-go pomiaru Konstante deklaruje statek - nie ma innej mozliwosci okreslenia tej
wartosci.
Dla oznaczenia masy ęadunku pozostaje zatem wyznaczenie wypornosci statku na podstawie
odczytanych zanurzen na dziobie, owrezu i rufie.
Nalezy rowniez okreslic zasolenie wody - najlepsze sa przyrzady szklane, poniewaz nie ulegaja
deformacji i odksztaęceniom.
Przy maęych statkach wystarczy jeden pomiar zasolenia w poęowie zanurzenia.
Przy statkach duzych posęugujemy sie srednia z 4 miejsc (owreze L i PB, dziob i rufa) miezonych
w poęowie zanurzenia statku.
Okreslenie masy ńadunku na podstawie dwukrotnego pomiaru zanurzenia.
Pń = PI - PII gdzie PI - statek pusty + ęadunek + zapasy + konstanta
PII- statek pusty + zapasy + konstanta
Mozna tez zastosowac liczenie bez uwzgledniaia statku pustego.Wowczas:
PI - ęadunek + konstanta
PII - konstanta
n
PI = DI - S pi
i=1
Spi nie uwzglednia konstanty i statku pustego.
n
PII = DII - S pi
i=1
Spi moze sie roznic od stanu pierwotnego o ilosc zapasow, paliwa i wody balastowej. Wielkos ci
te koryguje sie przy drugim pomiarze zanurzenia.
Metoda jest skuteczna i poprawna jezeli wartosc przegęebienia (t) nie wieksza niz 1o. tj okoęo 1.74
m na 100 m LOA.
Z reguęy caęosc obliczen robiona jest w formie tabularycznej na przygotowanych formularzach
(przynajmniej oficjalny raport).
Krzywe hydrostatyczne budowane sa roznie - od pęaszczyzny podstawowej (base line) lub od
dolnej krawedzi stepki (ang. extreme draft; nim. UKK).
Wolna burta podaje wartosc z gruboscia mocnicy pokęadowej i ew. gruboscia wykęadziny tj np
drewnianego pokęadu.
Wysokosc kadęuba H podawana jest natomiast od pęaszczyzny podstawowej do dolnej
powierzchni pokęadu (mocnicy).
Dla uzyskania prawidęowych wynikow nalezy dokonac korekty zmierzonego zanurzenia do
wartosci tabularycznych (jezeli tabele liczone od pp to korekta o grubosc stepki, jezeli zanurzenie
mierzone np od marki to korygowac H o grubosc pokęadu itp).
I pomiar
1.) TDZL TTZL TRZL
TDZP TTZP TRZP
2.) Zanurzenie na znakach w pęaszczyÓnie symetrii:
TDZ = 0.5 * (TDZL + TDZP)
TTZ = 0.5 * (TTZL + TTZP)
TRZ = 0.5 * (TRZL + TRZP)
3.) Poprawki do zanurzen na znakach
a) Odlegęosc miedzy
znakami:
LZ = Lpp + (- LR ) + (-LD) = Lpp - (LR + LD)
Uwaga: znaki LR "-" jezeli do dziobu od PR, "+" jezeli do rufy od PR
LD "-" jezeli do rufy od PD, "+" jezeli do dziobu od PD
b) Przegęebienie na znakach:
tZ = TDZ - TRZ
c) Poprawki zanurzen na pionach
tZ tZ
DTD = LD * ---- gdzie (patrz rys.) ---- = tg (a) (tangens kata przegęebienia)
LZ LZ
tZ
DTR = LR * ----
LZ
tZ
DTT = LT * ---- (tylko jezeli znaki nie leza na owrezu. Znak "+" do dziobu
LZ "-" do rufy)
4.) Obliczyc zanurzenie na pionach i w pęaszczyÓnie owreza.
TD = TDZ + DTD
TT = TTZ + DTT
TR = TRZ + DTR
5.) Obliczmy przegęebienie srednie, zanurzenie srednie, strzaęke ugiecia kadęuba.
t= TD - TR
TD + TR
Tsr = -----------
2
f = TT - T gdzie T = Tsr - g (g - grubosc stepki ale tylko jezeli zanurzenie
zostaęo poprawione o grubosc stepki)
Ugiecie "-" - hogging
Ugiecie "+" - sagging
6.) Z krzywych hydrostatycznych statku nieprzegęebionego odczytujemy :
D = wypornosc g1.025
TPC =
xs =
xF =
Mj (T+0.5 m)
Mj (T- 0.5 m)
Obliczmy DMj = Mj(T+0.5 m) - Mj(T-0.5 m)
7.) Obliczmy poprawki na przegęebienie i na udksztaęcenie kadęuba.
Uwaga: poprawki na przegęebienie liczyc od t> 0.5o
Mozna liczyc poprawki dla zanurzenia lub poprawki dla wypornosci:
Poprawki zanurzenia | Poprawki wypornosci
------------------------------------------------|--------------------------------------------------
FTC t | t * xs * TPC
(C1) C1=xs * ------ [ m ] | C1 = 100 * ---------------------- [ T ]
Lpp | Lpp
|
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -| - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
STC t2 DMj (na metr) | t2 * DMj (na metr)
(C2) C2 = 50 * --- * ------ [ m ] | C2 = 0.5 * ----------------------- [ T ]
Lpp TPC | Lpp
|
lub:
t2 DMTC(na cm) | t2 * DMTC(na cm)
C2 = 0.5 * ---- * ------ [ m ] | C2 = 50 * ---------------------- [ T ]
Lpp TPC | Lpp
|
gdzie : DMj = Mj(T+0.5 m) - Mj(T-0.5 m); DMTC = MTC(T+0.5 m) - MTC(T-0.5 m)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -| - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Poprawka na ugiecie |
(C3) C3 = Cf * f [ m ] | C3 = 100 * Cf * f * TPC [ T ]
|
gdzie Cf przyjmowac 0.75 lub, dla statkow peęnotliwych 0.63.
Mozna rowniez obliczyc:
Cf = 0.81 - 0.5 a a - wsp.peęnotliwosci wodnicy
lub
Cf = 1 - 0.334 a
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
8.) Korekta :
T = Tsr + C1 + C2 + C3 (Tym zanurzeniem wchodzimy do tablic i odczytujemy D)
D1 = D + C1 + C2 + C3
9.) Obliczenie wypornosci statku w wodzie, w ktorej pęywa:
( g - g1.025)
a) DD = D1 * -------------
1.025
Dg = D1 + DD
lub:
g
b) Dg = D1 * --------
1.025
10.) Obliczenie konstanty.
Pc = Dg - (Do + Pz + Pb + Pst) gdzie: Do - wypornosc ststku pustego
Pz - ciezar zapasow
Pb - ciezar balastow
Pst- staęe statkowe
Zawsze mozna "zdjac" czesc ciezarow staęych jak np wode w rurociagach.
Wypornosc statku pustego mozna (i oblicza sie) ze skali Bonjana.
Wyznaczanie srodka ciezkosci statku.
Przegęebiebienie statku mozna wyznaczyc ze wzoru:
D
t = ------ * (xG -xF)
Mj
po przeksztaęceniu otrzymujemy:
a) Wyznaczenie wspoęrzedniej xG
t * Mj
xG = --------- + xF
D
b) Wyznaczanie wspoęrzednej zG
b.1 - z okresu przechyęow bocznych
Aby obliczyc zG trzeba znac okres koęysan bocznych w eksploatacyjnym stanie zaęadowania
(lub w stanie, dla ktorego obliczamy zG):
zG = zM - GM (zM - KM)
GM moze byc okreslone na podstawie zmierzonego okresu koęysan węasnych:
TR - okres koęysan węasnych
C - wspoęczynnik
B - szerokosc statku na owrezu
B Lpp
Wg IMO C = 0.373 + 0.023 * --- - 0.043 * ----
T 100
gdzie : B - szerokosc statku
T - zanurzenie srednie
Lpp - dęugosc miedzy pionami
2C winno wynosic : 0.76 - 0.78 dla statku z jednorodnym ęadunkiem
0.73 dla statku z ęadunkeim na obwodzie (OBO)
B
-- - wspoęczynnik bezwęadnosci kadęuba.
T
b.2 - z proby przechyęu (patrz Statecznosc 2)
STATECZNOSC STATYCZNA
Statecznosc jest to zdolnosc statku do zachowania poęozenia rownowagi.
Statecznosc jest to zdolnosc statku do powracania w poęozenie rownowagi jezeli sięy zewnetrzne,
ktore zakęocięy stan rownowagi, przestana dziaęac.
Wg przepisow wszystkich instytucji klasyfikacyjnych wyjscie statku z portu ze staęym przechyęem
jest zabronione. Wyscie takie powoduje wahania statku odbywajace sie wzgledem odchylonego
poęozenia rownowagi. Czyli : a) przechyęy na jedna z burt beda wieksze; b) po ustapieniu sięy
zewnetrznej statek wroci do stanu z przechyęem staęym.
Uwaga: przy przemieszczeniu sie zboza statek nie przewraca sie od razu.Przesyp zboza
nastepuje stopniowo.
---
W kazdych warunkach istnienia przechyęu statek speęnia warunek:
Mp = Mpr
czyli:
Mst = D * l gdzie Mst - moment statyczny
l -ramie prostujace st.statycznej
Dla maęych katow przechyęow ( j < 10o ) ramie mozna okreslic ze wzoru:
l = GM * sin j
wzor powyzszy moze byc prawdziwy dla roznych wartosci j , prawdziwosc wzoru zalezy od
wielkos ci GM. Przy duzym GM wzor sprawdza sie do wartosci j <= 25o
Przy duzych katach przechyęu wielkosc l okresla sie z uwzglednieniem krzywych zwanych
Pantokarenami, ktore sa wykresami statecznosci ksztaętu.
Wartosc ramienia prostujacego przybiera wartosc:
l = lk - a gdzie a = GZ * sin j
wstawiajac otrzymamy zaleznosc:
l = lk - GZ * sin j
Odkęadajac na osi x wartosci katow przechyęu a na osi y wartosci l otrzymamy wykres krzywej
statecznosci statecznej (krzywa Reed'a):
Ramie prostujace
Mpro = po * b1 (lub Mpr1 = p1 * b2)
wstawiajac odpowiednio za b1 i b2 wartosci (y2 - y1) * cos j1 i (y2-y1) * cos j2 otrzymamy:
Mpro = po * (y2 - y1) * cos j1 ( lub Mpr1 = p1 * (y2 - y1) * cos j2
Przy maęych katach przechyęu wartosc cos j jest zblizona do 1, mozna wiec go opuscic. Wzory
przyjma nastepujace formy:
Mpr = po * (y2 - y1) ( lub Mpr1 = p1 * (y2 - y1) )
Z zaleznosci Mpr = Mp wyprowadzimy zaleznosc : po * (y2 - y1) * cos j1 = GG1 * D
skad:
p1 p2
lpr = GG1 = ---- * (y2 - y1) * cos j1 ( lub lpr1 = GG2 = ---- * (y2 - y1) * cos j2 )
D D
Wykres lpr ma na krzywej Reed'a postac cosinusoidy o poczatkowej wartosci lpr
Maksymalne ramie prostujace wystapi wowczas gdy cosinusoida lpr bedzie styczna z krzywa
statecznosci w maksymalnym punkcie :
w tym miejscu wystapia
nastepujace zaleznosci:
D * lm = Mpr
D * lm = p * (y2 - y1) * cos j
p
lm = ---- (y2 - y1) * cos j
D
lm = lpro przy kacie jm co mozna zapisac jako :
lm
lm = lpro * cos jm a stad: lpr = ---------
cos jm
Zakres statycznych katow przechyńow statku wyznacza kat jm.
Przekroczenie kata jm podczas przechyęu oznacza utrate statecznosci statycznej statku.
STATEK POSIADA RO WNOWAGE STA
A W ZAKRESIE jo - jm .
Przy kacie jm wystepuje rownowaga obojetna, a przy katach > jm rownowaga niestaęa. Czyli
opadajaca czesc krzywej oznacza stan rownowagi niestaęej.
Obliczanie powierzchni pod krzywa metoda trapezow.
Obliczen pola pod krzywa mozna dokonac stosujac metode trapezow dla obu powierzchni ("a" i
"b"), lub, gdy powierzchnia "a" jest zblizona do trojkata, stosujac te metode tylko dla prawej czesci
wykresu.
Postepowanie jest nastepujace:
d
b = ----- ( S l ) gdzie d = 10o/1 radian (lub wartosc katowa podziaęu/1
2 radian)
Sl = 2 * l1 + 2 * l2 + .... ln-1 + ln
Moment przechylajacy w przypadku przesypania sie zboza.
Moment przechylajacy w przypadku przesypania sie zboza obliczamy ze wzoru:
mV mV - moment objetosciowy wywoęany przesypaniem sie
mpr = ------ zboza we wszystkich przedziaęach, czyli:
k mV = SmV
Moment wyznaczamy dla przedziaęow peęnych
standartowego (2%) osiadania zboza.
W wypadku przedziaęow niepeęnych lub przy osia-
daniu >2% to mV wyznaczamy dla kazdego prze-
dziaęu z wykresow.
k - wspoęczynnik sztauerski ęadunku zboza (1.2 - 2 t/m)
Moment objetosciowy jest charakterystyka geometryczna przestrzeni wolnej
nad ęadunkiem zboza w poszczegolnych ęadowniach.
n
Moment objetosciowy dla statku mV = S mVj gdzie mVj - momenty
n=1
objetosciowe poszczegolnych ęadowni.
Ramie momentu przechylajacego od przesypu zboza obliczmy z:
Mpr mV
lo = ------- = -------
D D * k
poniewaz cos 40o = 0.766 ... mozna przyjac, ze ramie przechylajace przy j = 40o wynosi:
l40 = 0.8 * lo
Statek speęni warunki przewozu zboza gdy:
jst < 12o jst - kat staęego przechyęu od przesuniecia sie
pole f >= 0.075 mrad zboza.
GM > 0.30 m
jz > 40o
Moment dopuszczalny - graniczna wartosc momentu przechylajacego, przy ktorym wszystkie
w/w warunki sa speęnione.
Sprawdzenie statecznosci bedzie polegaęo na:
- zbadaniu Mpr i porownaniu go z Mdop z tabel;
- sprawdzeniu kata przechyęu po przesypie (tj obl. ramienia prostujacego i wykresleniu na
krzywej Reed'a prostej miedzy lo a 0.8 *l40 (lub l przy kacie zalewania - ktorykolwiek jest
mniejszy)
- obliczeniu pola pod krzywa i nad prosta miedzy w/w katami
Kryteria IMO przy przewozie zboza
1. jst <= 12o
2. Kat zalewania <= 40o
3. Pole "f" >= 0.075 mrad (lub 4.30 mstopnia)
Momenty przechylajace od dziańania wiatru.
Ocena statecznosci dynamicznej od dziańania wiatru w/g IMO.
Przepisy IMO przyjmuja nastepujacy model do oceny statecznosci dynamicznej statku:
"Statek powinien wytrzymac dynamiczne uderzenie wiatru jesli wczesniej koęysaę sie z amplituda j
wzgledem pęaszczyzny wyznaczonej statycznym katem przechyęu od dziaęania wiatru."
Statyczne ramie momentu statycznego obliczamy ze wzoru:
p * A * z
lw1 = -------------- [m] gdzie p = 504 N/m2
1000 * g * D
A - powierzchnia nawiewu statku.
Rzut powierzchni bocznej kadęuba
+ powierzchnia ęadunku na pokęadzie.
[m2]
 Wzor przybierze postac:
p * A * z
lw1 = ------------ jezeli p wyrazone w kG/m2
D
1. Wykreslamy krzywa st.statycznej dla danego statnu i zaznaczmy obliczone lw1 - otrzymujemy (
w przecieciu z krzywa) kat przechyęu wywoęany dziaęaniem wiatru (jo lub wg IMO kat Q ):
2. Obliczamy amplidtude koęysan :
j1= 109 * x1 * x2 * sqr ( r * a ) gdzie: x1, x2 , s - wsp. z tablic
k = 0.1 dla statku o zaokraglonym
oble bez stepek p.przechyęowych
ani stepki belkowej;
k = 0.7 dla statku o ostrej krawedzi obęa;
k z tablicy dla statku ze stepka belkowa
lub ze stepkami p.przechyęowymi lub
z oboma elementami.
r = 0.73 +- 0.6 * z/d (z - wys.srodka masy
od wodnicy,
d - zanurzenie srednie
na owrezu).
Tabele:
B - szerokosc statku na owrezu [m] L - dęugosc statku na wodnicy [m]
d - zanurzenie srednie na owrezu [m] CB-wsp.peęnotliwosci kadęuba
AK- pow. stepek przech., stepki belkowej [m2] GM-wys.metacentryczna [m]
lub suma obu tych powierzchni T - okres koęysan ze wzoru [sek]:
i odkęadamy ja w lewo od kata jo.
Uwaga: jezeli w dokumentacji brak danych dot. powierzchni stepki mozna przyjac, ze dęugosc stepki wynosi okoęo
0.5 do 0.7 LOA a szerokosc okoęo 0.30 m. (Dęugosc stepki zalezy od peęnotliwosci kadęuba - stepka moze
byc zamontowna tylko tak, aby nie wystawaęa poza rzut pionowy burt przy wodnicy statku w stanie
najlzejszym.
Obliczamy ramie momentu dynamicznego od uderzenia wiatru (moment sumuje sie z prostujacym
momentem statycznego dziaęania wiatru tzn zakęada sie, ze uderzenie wiatru nastapięo w chwili
wychylenia sie statku na wiatr):
lw2 = 1.5 * lw1
Rowniez te wartosc odkęadamy na krzywych. Uzyskujemy w ten sposob (obliczjac przebieg
krzywej dla zakresu katow 0o ----> (jo - j1) pod i nad linia pozioma o wartosci rownej lw2 dwa pola.
Aby warunki statecznosci byęy speęnione pole A2 musi byc > od pola A1.
Pole A2 oblicza sie pod krzywa od jej przeciecia z linia lw2 do odcietej kata zalewania lub kata 50o
lub do jej drugiego przeciecia z lw2 - w zaleznosci, ktory z tych katow jest najmniejszy.
Wg IMO statecznosc dynamiczna statku jest wystarczajaca, jezeli powierzchnia A2 > A1.
Peęne kryteria IMO :
1.GM >= 0.15 m
2.Ramie prostujace j30 : l30 >= 0.20 m
3.Maksimum krzywej powinno wystapic przy jm > 30o ale nie mniejszym niz 25o
4.Powierzchnia pod krzywa :
a) do kata 30o ld30 >= 0.055 mradiana
b) do kata 40o (lub kata zalewania jz jezeli jest mniejszy) ld40 >= 0.120 mradiana
c) Dld(30-40) = ld40 - ld30 >= 0.03 mradiana
5.Kat przechyęu od statycznego dziaęania wiatru przy lw1 : jq <= 16o
lub
nie wiekszy niz 0.8 * jp (tzn 0.8 kata wejscia pokęadu do wody).
6.Pole A2(do j50, j z,jb - ktorykolwiek jest mniejszy)>=A1
Kryteria PRS dot. statecznosci dynamicznej.
Wg przepisow PRS statek posiada wystarczajaca statecznosc dynamiczna jesli moment
wywracajacy statek jest wiekszy od momentu dynamicznego dynamicznego wyznaczonego wg
tych przepisow.
Moment wywracajacy statek (MKR) jest charakterystyka danego stanu zaęadowania.
(Moment - pole pod wykresem statecznosci dynamicznej).
MKR>=MW
Moment dynamicznego dziaęania wiatru obliczamy ze wzoru:
1
MW = ------- * Qw *Fw * z gdzie Qw - cisnienie dynamiczne wiatru
1000 [pascale lub kG/m2]
Dynamiczne ramie od naporu wiatru lw obliczamy:
Mw
lw = ----- [ m ]
D D - wypornosc [ t ]
jezeli cisnienie wiatru w N/m2 ( 1N/m2 = 0.001 t/m2) to wzor przyjmie postac:
Mw
lw = ------- [ m ]
g * D g - przyspieszenie ziemskie
W przepisach PRS przyjeto, ze statek koęysze sie wzgledem poęozenia rownowagi bez przechyęu
staęego (jo).
Wiatr uderza w statek, gdy ten przechylony jest na burte nawietrzna - wowczas energia koęysania
sumuje sie z energia wiatru. Przyjeto nastepujaca zaleznosc miedzy predkos cia a cisnieniem
wiatru:
2 * Qw
Vw = sqr ( -------- ) skad :
Cw * r
Cw * r * v2
Qw = ---------------- gdzie : Cw - bezwymiarowy wspoęczynnik
2 opęywu = 1.3
r - ciezar węasciwy powietrza
[ kG * sek2/m2]
v - predkosc wiatru [ m/sek]
Ramie przechylajace od dziaęania wiatru oblicza sie z zaleznosci:
lw1 = 0.6 Lw
Ocena statecznosci dynamicznej.
PRS
Ocena ponizsza dokonana jest na wykresie statecznosci statycznej.
Przy danym stanie zaęadowania statek posiada:
okreslone D
" T
" GMp
" ZGp
Z tablic hydrostatycznych (badz z krzywych) wybieramy:
lw
jA
jp (kat wejscia pokęadu do wody)
jz (kat zalewania)
W zadanym przykęadzie jA = 20o (19.80).
Tworzymy (z danych ) krzywa st.statycznej :
Na wykresie odkęadamy w lewo od osi odcietych kat amplitudy koęysan ( w przykęadowym
wypadku ca 20o ), i przedęuzamy zakres krzywej na katy ujemne.
Energia koęysania rowna sie (na 1 tone wypornosci) polu pod krzywa z lewej strony ukęadu:
Energia caękowita rowna sie :
Ec = pole A1 * D
Odkęadamy lw, ktorego wartosc, zgodnie z przepisami PRS, jest niezmienna :
Podnoszac wartosc lw do poziomu w ktorym nastapi zrownanie pola "a" i "b" uzyskamy wartosc
dynamicznego ramienia wiatrowego, ktore bedzie wartoscia krytyczna (lkr). Wieksze ramie (czytaj
moment bo D jest constant) spowoduje wywrocenie sie statku.
Zatem, aby statek sie nie wywrocię musi zostac speęniony warunek:
D * lkr >= D * lwk
czyli Mkr >= Mw
Mkr
lub ----- >= 1
Mw
Jezeli jednak, na skutek "perils of the sea" statek utraci statecznosc, mozna postarac sie, aby
miejsce pomiaru pola przesunac w prawo poprzez uszczelnienie otworow wyznaczajacych kat
zalewania - uszczelnienie takie winno byc 100%-owe.
Oczywiscie, zeby uniknac liczenia, nalezy tak zaęadowac statek aby pole "b" byęo wyraznie
wieksze od pola "a".
Ocena statecznosci na podstawie wykresu statecznosci dynamicznej.
Odkęadajac amplitude koęysan w lewo i przedęuzajac wykres ld uzyskujemy punkt A, przez ktory
prowadzimy prosta rownolegęa do osi rzednych. Z punktu - jA odkęadamy w prawo wartosc 1
radiana.
Na rzednej w uzyskanym punkcie (1 radian - jA) odkęadamy lw w gore od prostej przechodzaca
przez punkt A. 
aczac punkt A z odęozona wartoscia lw (prosta) uzyskujemy w punkcie
przecieecia z krzywa ld wartosc kata przechyęu od dynamicznego dziaęania wiatru.
Prowadzac z punktu A prosta styczna z wykresem ld otrzymujemy punkt C, ktorego rzut daje kat
krytyczny jkr natomiast przy kacie 1 radian - jA wartosc ramienia krytycznego (lkr) stanowiacego
wielkosc odcinka od prostej rownolegęej do osi rzednych przechodzacej przez punkt A do
przeciecia z prosta A-C.
Sytuacj
a zmieni sie, jezeli jz jest mniejsze od jkr. Wowczas lkr bedzie miaęo wartosc odcinka zmierzonego
przy kacie 1 radian - jA od prostej poziomej do prostej przeprowadzona przez punkt A i miejsce
przeciecia krzywej ld rzedna o wartosci jz:
Podsta
wowe kryteria PRS dla statku nieuszkodzonego:
1.Statek osiagnie krytyczny kat przechyęu gdy:
Mkr = D * lkr
a wg PRS statek speęnia kryterium pogodowe gdy Mkr >= Mw lub :
Mkr lkr
---- >= 1 albo ---- >= 1
Mw lw
2. Ramie prostujace 30o l30 >= 0.20 m
3.GMp >= 0.35 m (rybackie) 0.20 m (konten.) 0.15 m (pozostaęe statki)