var gemius_identifier = new String('p3zlnXN5ibJOkRBBEdDodOVEDoyRwOdsRu1.O2V1cIT.u7');



#adv04, #adv05, #adv07, #adv34, #adv37{margin-top: 1px; margin-bottom: 3px;}
a.rek:link, a.rek:active, a.rek:visited {padding: 0; border: none; font-weight: normal; color:#003399; background-color:white; text-decoration:none; font-size:11px; font-family: arial, verdana;}a.rek:hover {padding: 0; border: none; font-weight: normal; color:#006600; background-color:white; text-decoration:none; font-size:11px; font-family: arial, verdana;}Mieszaniny pirotechniczne NPB("017");
var bx_w=160;
var bx_h=150;
var bx_bgc ="#ffffff";
var bx_src="http://adv.wp.pl/RM/Box/2009-10/mb/19140/160x150.swf";
var bx_msrc="";
var bx_link ="http://adv.wp.pl/RM/click_lx.ads/webpark.wp.pl/popup.html/L-24/1629441189/x01/OasDefault/iplus19140_ros-cpc_box/plus18579_ros-cpc_boxa1.html/776d6d453230724d6f45634142507369?_RM_REDIR_=http://corto.www.wp.pl/as/iplus-cpc.html";
var bx_wmode="opaque";

  • zaproÅ› na swojÄ… stronÄ™  • zgÅ‚oÅ› naruszenie regulaminu  • ranking stron  • katalog stron  • zaloguj siÄ™ na swoje konto

NPB("009");










Mieszaniny pirotechniczne


Mieszaniny dymotwórcze
W skład mieszanek dymotwórczych wchodzą różne substancje, w zależności
od koloru uzyskiwanego dymu. Do otrzymywania barwnych dymów zwykle
używa się mieszanin zawierających chloran potasu, laktozę (lub ew. mąkę
pszenną, cukier) i barwnik(i) np. auraminę, rodaminę, błękit
metylenowy, indygo czy oranż metylowy. W przypadku dymu szarego często
stosuje się mieszaniny metalochloroorganiczne składające się z metalu
(cynku, aluminium) tlenku metalu (cynku, tytanu, magnezu) i
chlorowcopochodnej (np. heksachloroetan, tetrachloroetylen czy słynny
czterochlorek węgla z mieszanki Sękowskiego). W przypadku dymów białych
stosuje siÄ™ mieszaniny chloranu potasu, antracenu (lub naftalenu) oraz
chlorku amonu lub cynku (sublimujÄ… po wprowadzeniu do atmosfery).
Uzyskanie dobrego efektu jest zależne od tego jak mieszanka będzie się
palić. Widoczne to jest zwłaszcza w przypadku dymów barwnych: jeżeli
mieszanka zapali się zbyt gorącym płomieniem, zawarty w niej barwnik
spali się zamiast sublimować. Mieszanina chloranu potasu i laktozy,
która jest najczęściej używana jako mieszanka wprowadzająca kolorowy
dym do atmosfery ma stosunkowo niską temperaturę palenia, dzięki czemu
barwnik ma możliwość wysublimować bez spalenia. Najbardziej znaną
mieszanką dymotwórczą jest mieszanina saletry z cukrem, z przewagą
cukru, który po wprowadzeniu do atmosfery tworzy gęsty biały dym.
Jednym z wyjść na obniżenie temperatury gazów wylatujących ze świecy
dymnych jest wydłużenie drogi, jaką musi on przebyć. Najprostszy sposób
polega na tym, aby rurki z mieszanką nie wypełniać po sam brzeg, tylko
zostawić od góry trochę wolnego miejsca. Mieszaniny fotobłyskowe
Mieszaniny fotobłyskowe są stosowane do wytworzenia krótkotrwałego
impulsu świetlnego o maksymalnym natężeniu. Składają się najczęściej z
magnezu lub aluminium oraz nadtlenku baru, ewentualnie azotanu baru,
potasu i sodu. Efekt ten jest wykorzystywany w bombie fotobłyskowej do
oświetlania terenu przy wykonywaniu zdjęć lotniczych w nocy. Mieszaniny oświetlające
Mieszaniny oświetlające służą do wyrobu kolorowych pochodni, rac
sygnalizacyjnych, gwiazdek do wulkanów oraz rzymskich świec i w wielu
innych efektach. Składają się one z mieszaniny dającej silne światło
podczas spalania oraz - w zależności od potrzeb - składników, które
wprowadzone do płomienia zabarwiają go na specyficzny kolor. Skład
mieszanki determinuje czy otrzymany płomień będzie "metaliczny" czy
"żywy" ("organiczny"). W skład mieszanin oświetlających może wchodzić:
magnez, aluminium, magnalium, cyrkon w mieszankach "metalicznych" oraz
szelak, czerwona guma, siarka w mieszankach "organicznych".
Najważniejszą cechą paliwa powinno być to, aby jego spalanie nie
wpływało na jakość koloru jakim ma palić się mieszanka. Należy także
zwrócić uwagę na czystość odczynników, gdyż w przypadku niedostatecznej
ich czystości, przewidywany kolor może nie zostać uzyskany, za sprawa
wszędobylskiego sodu, którego nikła nawet zawartość może zniweczyć całą
pracę. Rolę utleniaczy pełnią zwykle azotany, chlorany, nadchlorany i
ew. nadtlenki. Do barwienia płomienia służą sole następujących
pierwiastków:

sód - żółty
potas - fioletowy, liliowy
miedź - niebieski
stront - karminowo-czerwony
wapń - ceglastoczerwony lub pomarańczowy
bar - zielony, jasnozielony, biały
lit - różowoczerwony, ciemnoliliowy, fioletowy (inny niż potas)
inne pierwiastki barwiące płomień (ale rzadko /lub wcale/ wykorzystywane) to:
bor - zielony
rubid - żółtofioletowy
cez - fioletowoniebieski
Kolor biały uzyskuje się wykorzystując jako paliwo metal, albo na
drodze zastosowania odpowiedniej kompozycji niemetalicznej. Podane
kolory są odczuciami dość subiektywnymi, gdyż kolor uzyskany za pomocą
soli np. strontu może dla jednego być karminowy, a dla drugiego
czerwony. Na uzyskany kolor ma także duży wpływ skład mieszanki oraz
ewentualne zanieczyszczenia. Warto wspomnieć, iż do mieszanin palących
się płomieniem niebieskim, zielonym i czerwonym, dodaje się często
substancje będące tzw. donorami chloru. są to np: polichlorek winylu
itp. substancje. W podwyższonej temperaturze rozkładają się one z
wydzieleniem chloru, który reaguje z solami pierwiastków i tworzy
chlorki, które są substancjami najłatwiej rozkładającymi się w
płomieniu, co wpływa na polepszenie i zwiększenie intensywności
płomienia. Bardzo często łączy się funkcje barwienia płomienia i
utleniacza. I tak w mieszankach palÄ…cych siÄ™ na czerwono stosowany jest
azotan strontu, a w mieszankach palÄ…cych siÄ™ na zielono: azotan baru,
chloran baru lub nadtlenek baru. Dodaje się również lepiszcza w celu
otrzymania ładunków o znacznej wytrzymałości mechaicznej. W celu
wydłużenia czasu palenia mieszaninę oświetlającą prasuje się do dużych
gęstości, przez co zmniejsza się porowatość ładunku. Mieszaniny paliwowo-powietrzne
Jest to wybuchowa mieszanina ciekłego paliwa organicznego rozpylonego w
powietrzu w postaci aerozolu. W czasie wybuchu mieszniny
paliwowo-powietrznej wytwarza się ciśnienie do kilku MPa, co wystarcza
do całkowitego zniszczenia budynków, samolotów, lżejszych pojazdów. O
właściwościach wybuchowych mieszniny decyduje rodzaj paliwa, które
powinno charakteryzować się jak najszerszym zakresem wybuchowości,
czyli zakresem stężenia niebezpiecznego w po­wietrzu. Najlepszym
paliwem pod tym względem jest tlenek etylenu który wybucha już przy
zawartości od 3% w powietrzu. Mieszaniny te wykorzystuje się w amunicji
paliwowopowietrznej. Mieszaniny do smugaczy
Mieszanina smugowa służy do oznaczania toru lotu pocisku smugowego
(smugacza). W skład mieszanek smugowych wchodzą podobne elementy jak w
skład mieszanek oświetlających i dymnych, choć najczęstszymi
utleniaczami sÄ… nadtlenki i nadchlorany. Mieszaniny stroboskopowe
Działanie mieszaniny stroboskopowej jest podobne do działania
stroboskopu. Paląc się, błyska ona z częstotliwością zależną od składu.
Podstawowym składnikiem mieszanin stroboskopowych jest zazwyczaj magnez
oraz siarczany sodu, wapnia, baru lub strontu (działają tu jako
wysokotemperaturowe utleniacze). Utleniaczem może być w nich także
nadchloran amonu lub azotan baru. Mieszaniny świszczące
Mieszaniny świszczące są mieszaninami o bardzo silnych własnościach
wybuchowych. Zapalone, wybuchają nawet jeżeli nie są szczelnie
zamknięte. Wprowadzone (mała ilość) do płomienia "buchają" na tyle, że
potrafią zgasić świeczkę. Z mieszaninami tymi należy się obchodzić
bardzo ostrożnie, gdyż są zazwyczaj bardzo wrażliwe na bodźce
mechaniczne. W ich skład wchodzą zazwyczaj nadchlorany oraz sole sodowe
lub potasowe kwasów benzoesowego lub salicylowego, a także kwas
galusowy lub rezorcynowy. Innymi substancjami, które mogą być
wykorzystywane do wyrobu tego typu mieszanin sÄ… pikryniany. Efekt
świszczenia uzyskuje się upychając mieszaninę świszczącą bardzo mocno w
rurce (pod prasą lub ręcznie - nie wolno ubijać bo wybuchnie !!!). W
przypadku źle upchanej mieszanki - rurka prawdopodobnie wybuchnie po
zapaleniu. Mieszanina świszcząca może być tez używana jako paliwo
rakietowe. Dodatkowym efektem podczas lotu rakiety będzie wtedy
oczywiście świst. Mieszaniny wybuchowe
Mieszaniny wybuchowe sÄ… mieszankami pirotechnicznymi spalajÄ…cymi siÄ™
bardzo szybko i używane są do wyrobu petard, a także w rakietach i
kometach jako mieszaniny rozrywające. W angielskich artykułach
poświeconych pirotechnice, mieszaniny wybuchowe dzieli się pod tym
względem na (prochy błyskowe) i (ładunki rozrywające). Pierwsze z nich
z reguły zawierają sproszkowany metal (aluminium, magnez, magnalium) i
silny utleniacz (nadchloran potasu, chloran potasu, azotan baru), zaÅ›
drugie są różnymi mieszaninami zawierającymi chlorany, nadchlorany
zmieszane z węglem, siarką i innymi składnikami. Dobra mieszanina
rozrywająca jest także mieszanina świszcząca. Ze względu na bardzo
szybkie spalanie (mieszaniny te potrafią wybuchać nawet jeżeli nie są w
zamknięciu) - są to jedne z najniebezpieczniejszych mieszanin
pirotechnicznych
WulkanyDobry wulkan powinien palić się dość szybko tak, aby
cząstki metaliczne będące zwykle źródłem iskier mogły wzlecieć na 1-2m
i więcej (zależy od wielkości wulkanu). Niektóre wulkany, oprócz
opiłków metalicznych, wyrzucają również gwiazdki palące się różny mi
kolorami. Jeżeli do typowego wulkanu dołączyć jeszcze rurkę wypełniona
mieszanką świszczącą uzyskany efekt będzie spektakularny. Ważnym
czynnikiem decydującym o tym, na jaka wysokość będzie wyrzucana "lawa"
jest obudowa wulkanu. Jeżeli jest to rura - mieszanka powinna palić się
dość szybko, to zagwarantuje iż iskry będą lecieć odpowiednio wysoko.
Wulkany w kształcie rury często posiadają dyszę, i działają na zasadzie
podobnej do silnika rakietowego, z tą różnicą, że tu dysza skierowana
jest tu do góry. Najlepsze efekty dają wulkany, których obudowa jest w
kształcie ... krateru.