Filozofia życiowa J.Kochanowskiego w pieśniach











Wtorek, 25 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marek, Jarosław, Elwira
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Oświecenie >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Filozofia życiowa
J.Kochanowskiego w pieśniach










kategoria:   J.polski
zakres:   Oświecenie
dodano:   1999-11-20




W pieśniach, które
Jan Kochanowski pisał prawie przez całe życie zawarł swą filozofię
życiową. Poeta pisał głównie dla ludzi i o ludziach, całą uwagę
skupiał na sprawach raczej przyziemnych i dotyczących ludzi.
Kochanowski w pieśniach często wypowiadał refleksje o roli czasu, o
nietrwałości dobra i zła, nawiązywał często do maksymy Horacego
carpe diem. W Pieśni I, 24 przypomina o biegu czasu, którego nie
mogą zatrzymać ani radości, ani smutki. Poeta jest zdania, że we
wszystkim należy stosować umiar, bo nic nie jest wieczne, dlatego
należy cieszyć się każdą chwilą i cierpliwie czekać aż przeminą złe
dni. Jan z Czarnolasu sądzi również, że cnota jest jedną z
najważniejszych wartości życia. Jest ona gwarantem spokoju,
szczęścia i życia w zgodzie ze sobą i z innymi. Kochanowski wyraźnie
uważa, że kto jest cnotliwy nie musi o nic zabiegać i o nic się
starać. Cnota chroni przed otaczającym nas złem, zapewnia też
nagrodę w życiu po śmierci. Jednymi z najczęściej spotykanych
wyrażeń w pieśniach są: "dobra sława", nagroda i zapłata. Wiąże się
z nimi światopogląd Kochanowskiego, według którego warunkiem
szczęścia jest czyste sumienie. Bardzo wyraziście przedstawia to
Pieśń I, 2: "Ale to grunt wesela prawego Kiedy człowiek
sumienia całego Ani czuje w sercu żadnej wady, Przecz by się
miał wstydać swojej rady". Dobre czuje się tylko ten, kto ma
czyste sumienie, nigdy nikomu nie wyrządził nic złego, tylko wtedy
może czuć swobodę i głęboką radość. W pieśniach często pojawia
się motyw Fortuny i jej wpływu na życie ludzi. Przekonanie o
zmienności Fortuny poeta wyraża w Pieśni I, 9. Rozważania
przedstawione w tej pieśni znajduję swoje uzasadnienie w filozofii
stoickiej i epikurejskiej, których Kochanowski był zwolennikiem.
Poeta pisał, że śmiech i płacz, radość i smutek to tylko epizody w
ludzkim życiu, coś co jest nieodłącznie z nim związane. W swoich
pieśniach Kochanowski jest wielkim optymistą. Przekonuje
czytelników, że po smutku przychodzi radość, nie ma tak ciemnej
nocy, aby po niej nie nastał dzień . "Bo nie już słońce ostatnie
zachodzi, A po złej chwili piękny dzień przychodzi". Poeta
jest także człowiekiem. lubiącym zabawy, spotkania przy winie, żarty
i śmiech. Tu króluje "dobra myśl". Wykorzystujmy czas bawiąc się
póki możemy. Tu Kochanowski nawiązuje do filozofii epikurejskiej.
Dlatego poeta prosi "dobrą myśl": "Nie gardź moim letnikiem
chruścianym, A bądź ze mną, trzeźwym i pijanym!". Pieśni
poety zawierają przemyślenia Jana Kochanowskiego na temat życia i
jego sensu. Autor dawał w swych pieśniach wskazówki jak postępować,
by żyć godnie. W pieśniach i fraszkach wyraźne są wpływy
epikureizmu i stoicyzmu. Kochanowski zaleca radość życia, umiar,
zachowanie równowagi duchowej i cierpliwości wobec zmienności
Fortuny, która jest panią świata i której działaniu podlegają
bezwzględnie wszyscy.







Autor: Devil

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000