Państwo  organizacja polityczna realizująca swoje cele na określonym terytorium, wobec
określonego społeczeństwa z możliwością stosowania w stosunku do niego przymusu
niezbędnego do sprawowania władzy.
Prawo  zbiór wzorów zachowań stworzonych przez państwo, których przestrzeganie jest
wymuszone.
Normy prawne  wzorce zachowań przedstawione pisemnie. Składają się z:
·ð Hipotezy  adresata, okolicznoÅ›ci stosowania
·ð Dyspozycji  skutek prawny, nakazane zachowanie siÄ™ adresata
·ð Sankcji  reakcji organów paÅ„stwowych w przypadku nie zastosowania siÄ™ do
dyspozycji
Normy prawne:
·ð BezwzglÄ™dnie obowiÄ…zujÄ…ce (imperatywne) (Tak ma być albo wy& .j mongole ;D) 
Nie można się od nich odwołać
·ð WzglÄ™dnie obowiÄ…zujÄ…ce (dyspozycyjne)  pozostawiajÄ… stronÄ… swobodÄ™ w ukÅ‚adaniu
stosunków umownych.
Przepis prawny  zbiór norm prawnych, zapisany wg. określonego schematu.
Musza być jasno sformułowane, zapisane poprawnie pod względem gramatycznym i
prawniczym. Jeżeli zawierają nowe pojęcia, musza posiadać słowniczek.
Kodeks  zbiór przepisów zawierających normy zachowań ludzkich w ramach jednorodnych
stosunków prawnych (cywilne, karne, handlowe& )
Wykładnia/Interpretacja prawa  podjęcie rozumowania które doprowadza do
zrozumienia, to co ustawodawca chciał osiągnąć formując przepis w określony sposób.
Wykładnia autentyczna  dokonuje jej podmiot ustalający akt
Wykładnia operatywna  dokonywana przez organ państwowy w trakcie stosowania prawa w
praktyce
Wykładnia doktrynalna  dokonywana przez przedstawicieli nauki.
y
ródła prawa:
·ð Umowy miÄ™dzy narodowe (ratyfikuje prezydent)
·ð Ustawy (uchwala sejm)
·ð RozporzÄ…dzenia  na podstawie uchwaÅ‚y wydawana przez prezydenta, radÄ™ ministrów,
prezesa RM
Gałąz
prawa  zespół przepisów obowiązujących w określonym państwie, regulujących
pewną dziedzinę życia społecznego, ustaloną wg. kryterium rozwiązywanych jednorodnych
stosunków społecznych.
Gałęzie prawa w Polsce:
·ð Podstawowe  nie musi zapożyczać do regulacji stosunków norm z innej gaÅ‚Ä™zi prawa
(np. konstytucyjne, administracyjne, cywilne)
·ð Kompleksowe  korzysta z normy należących do kilku innych gaÅ‚Ä™zi prawa
(gospodarcze, podatkowe)
Prawo własności intelektualnej
Osoba fizyczna  każdy człowiek, oraz jednoosobowa działalność gospodarcza osoby
fizycznej, czyli przedsiębiorca
Osoba prawna  zespolenie grupy osób fizycznych, środków majątkowych, której ustawa
nadała zdolność bycia przedmiotem praw i obowiązków
Zdolność prawna  możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków
Zdolność do czynności prawnych  Kwalifikacje osoby do dokonywania działań jakimi są
czynności prawne
Czynności prawne oświadczenie woli człowieka mające na celu wywołanie określonych
skutków prawnych
Przedstawicielstwo  wywołanie określonych skutków prawnych za pośrednictwem innej
osoby
Reprezentowanie  możliwość wykonywania określonych ustawą lub umową czynności
prawnych w zastępstwie osoby prawnej lub fizycznej.
Umocowanie  przeniesienie kompetencji??
Ochrona  strzeżenie, obrona, pilnowanie czegoś przed utratą zaborem, kradzieżą,
przywłaszczeniem
Własność  prawo do nieograniczonego władania rzeczą, tzn. czerpania korzyści i dochodów
z rzeczy, używania, zbycia, zniszczenia i posiadania jej.
Intelekt  zdolności umysłowe wynikające, ze sprawności naszego mózgu, który potrafi
wykorzystując wiedze czy doświadczenie człowieka oraz po włączeniu wyobraz
ni ma
potencjał do stworzenia i definiowania różnych aspektów.
Prawo autorskie  pojęcie prawnicze oznaczające ogół praw przysługujących autorowi
utworu albo zespół norm prawnych wchodzących w skład prawa własności intelektualnej,
upoważniających autora do decydowania o użytkowaniu dzieła i czerpaniu z niego korzyści
finansowej.
Zgodnie z ustawą, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o
indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości,
przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Prawo autorskie działa automatycznie  ochrona
praw autorskich rozpoczyna się z chwilą ustalenia utworu, bez konieczności spełnienia
jakichkolwiek formalności przez jego twórcę. Utwór nie musi przy tym być skończony. W
szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
·ð wyrażone sÅ‚owem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie,
publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),
·ð plastyczne,
·ð fotograficzne,
·ð lutnicze,
·ð wzornictwa przemysÅ‚owego,
·ð architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,
·ð muzyczne i sÅ‚owno-muzyczne,
·ð sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
·ð audiowizualne (w tym wizualne i audialne).
Konwencja o ochronie własności przemysłowej  powstała 20.03.1883, zawierała
informacje o ochronie:
·ð dzieÅ‚ naukowych,
·ð interpretacji artystów interpretatorów oraz wykonaÅ„ artystów wykonawców,
·ð wynalazków we wszystkich dziedzinach dziaÅ‚alnoÅ›ci ludzkiej,
·ð odkryć naukowych,
·ð wzorów przemysÅ‚owych,
·ð znaków towarowych i usÅ‚ugowych,
·ð nazw handlowych i oznaczeÅ„ handlowych,
Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać
nieukończoną, a poza pewnymi wyjątkami właścicielem tych praw jest twórca utworu, który
nabywa je automatycznie bez konieczności spełnienia jakichkolwiek formalności
Dzieło  praca, która ma indywidualny charakter
Kultura duchowa to inaczej kultura niematerialna  część szerszego pojęcia kultury, która
obejmuje zespół duchowych i intelektualnych osiągnięć człowieka, przekazywanych z
pokolenia na pokolenie. Kultura niematerialna jest bardzo istotnym elementem kultury z
punktu widzenia grupy społecznej i jej trwania oraz rozwoju.
Kultura materialna  termin określający wszelkie fizycznie istniejące rzeczowe wytwory
pochodzące z przejawów działalności człowieka - zarówno przedmioty sztuki jak i
przedmioty użytkowe, narzędzia oraz przedmioty życia codziennego. Do kultury materialnej
zalicza się również sposoby wytwarzania przedmiotów np. technologia produkcji stali,
sposoby uprawy roślin i hodowli zwierząt itp.
Prawo własności intelektualnej (prawo na dobrach niematerialnych)  termin obejmujący
elementy różnych działów prawa, regulujące zasady korzystania z tzw. własności
intelektualnej.
Konwencja berneńska o ochronie dzieł literackich i artystycznych(zwana też konwencją
berneńską)  umowa międzynarodowa zawarta w Bernie 9 września 1886.
Była to pierwsza umowa w sprawie respektowania praw autorskich pomiędzy suwerennymi
krajami.
Konwencja berneńska oparta jest na dwóch podstawowych zasadach:
·ð zasada minimum ochrony  sygnatariusze muszÄ… zapewnić w krajowym prawie
wewnętrznym przynajmniej taką ochronę praw autorskich, jaką przewidują
postanowienia konwencji,
·ð zasada asymilacji  twórca z innego kraju musi być traktowany na równi z
obywatelami danego kraju członkowskiego
Generalnie, minimalny czas trwania ochrony przyznanej konwencją (...) obejmuje życie
autora i pięćdziesiąt lat po jego śmierci(ochrona prawa autorskiego)
Podział hierarchii dokumentów prawnych
Konstytucja
Ustawy
RozporzÄ…dzenie ustaw
Akty prawne miejscowe