ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ
LABORATORIUM STUDENCKIE
ĆWICZENIE 12
RÓWNOWAGA FAZOWA CIECZ - CIECZ W UKŁADZIE TRÓJSKŁADNIKOWYM
Wyznaczanie izotermy rozpuszczalności w układzie chloroform - woda - kwas octowy.
Wyznaczanie cięciwy równowagi.
WYPOSAŻENIE ĆWICZENIA:
CZĘŚĆ I
Szkło: 10 kolb stożkowych 3 biurety
termometr
Odczynniki: woda destylowana
chloroform
kwas octowy ok. 100%
CZĘŚĆ II
Szkło: wkraplacz
2 naczynka wagowe
2 pipety 5 cm3
2 kolbki miarowe 250 cm3
Odczynniki: 0.05 m NaOH
Fenoloftaleina roztwór 1%
WSTĘP:
Układ cieczy o ograniczonej rozpuszczalności wzajemnej.
Nie wszystkie ciecze mieszają się tworząc roztwór homogeniczny. Znane są układy cieczy mieszających się częściowo. Układ dwuskładnikowy utworzony z dwóch faz ciekłych i pozostającej w równowadze z nimi pary, ma jeden stopień swobody. W stałej temperaturze określono składy dwóch warstw ciekłych, a także prężność i skład pary nad cieczą. Układy o ograniczonej rozpuszczalności wzajemnej wykazują duże odchylenia od prawa Raoulta. Mieszaniny dające odchylenia dodatnie są bardzo często spotykane i stanowią większość wszystkich przypadków. Gdy stosunek sił między cząsteczkowych będzie odwrotny pojawia się odchylenie ujemne.
Gdy w przypadku mieszania się dwu cieczy siły międzycząsteczkowe ulegają zmniejszeniu, wówczas cząsteczkom łatwo jest przejść do fazy gazowej i w związku z tym nastąpi wzrost sumarycznej prędkości pary nasyconej. Jeśli natomiast siły te się zwiększą to cząsteczki będą mocniej przytrzymywane w cieczy, co wpłynie na obniżenie prężności pary mieszaniny.
Prawo podziału.
Współczynnik podziału wiąże się z procesem rozpuszczania substancji A w układzie dwóch niemieszających się cieczy, rozdzielonych powierzchnią międzyfazową. Proces przedstawia rysunek
Faza 2
Faza 1
Rys. 1 Schemat podziału substancji (A) między fazę (1) i (2).
Rozpuszczalność substancji (A) zależy od właściwości fizykochemicznych poszczególnych faz. Stąd należy oczekiwać , że ilość rozpuszczonego składnika (A) będzie różna w poszczególnych fazach. Proces podziału ( przeniesienia) przez powierzchnię międzyfazową z fazy (1) do fazy (2) ( lub odwrotnie) trwa tak długo, aż ustali się równowaga termodynamiczna, wtedy potencjały chemiczne składnika (A) przy p, T = const w obu fazach są sobie równe:
μ A(1)= μA(2)
Potencjał chemiczny składnika (A) w każdej z faz jest funkcją aktywności
wobec tego:
gdzie:
i
- standardowe potencjały chemiczne substancji (A) w fazie (1) i (2)
i
- aktywność substancji (A) w fazie (1) i (2)
Po przekształceniu równania (2) otrzymujemy ogólną postać prawa podziału Nernsta:
lub
gdzie: ka - termodynamiczny współczynnik podziału
cA(1),cA(2) - stężenie molowe substancji (A) w fazie (1) i (2)
γA(1), γA(2)- współczynnik aktywności
Dla małych stężeń cA → 0 ( współczynnik aktywności γi = 1) otrzymujemy:
Stałą kc nazywamy współczynnikiem podziału Nernsta. Wartość współczynnika podziału Nernsta kc dla roztworów rozcieńczonych jest zbliżona do wartości termodynamicznego współczynnika podziału ka.
kc ≈ ka
z reguły faz:
z= s - f + 2
gdzie :
z- liczba stopni swobody
s- liczba składników niezależnych
f- liczba faz.
W przypadku układu trójskładnikowych, w stałej temperaturze i pod stałym ciśnieniem (pozwala to usunąć te parametry z równania i uprościć je do postaci: z = 3 - f), liczba stopni swobody może osiągnąć wartość 2. Ułamki molowe lub procenty wagowe dwóch składników trzeba jako zmienne niezależne odkładać na dwóch osiach wykresu fazowego. Stężenie trzeciego składnika wymagałoby trzeciej osi , tak związanej z poprzednimi, by odczytywane na niej wartości stanowiły dopełnienie do 1 lub 100% sumy dwóch pozostałych stężeń.
Do tego celu wykorzystano trójkąt równoboczny zwany trójkątem stężeń Gibbsa. Znajduje on zastosowanie w badaniach nad równowagami fazowymi ustalającymi się między trzema cieczami o ograniczonej mieszalności ( rozpuszczalności wzajemnej).
CEL ĆWICZENIA:
Określenie zakresu stężeń , w którym występuje ograniczona mieszalność dla układu kwas octowy + woda + chloroform poprzez miareczkowanie odpowiedniego roztworu dwuskładnikowego z pomocą trzeciego składnika. symptomem wydzielenia się drugiej fazy ciekłej jest łatwo zauważalne zmętnienie.
WYNIKI:
CZĘŚĆ II
Po zmieszaniu składników w ilości :
kwas octowy 15 cm3
chloroform 30 cm3
woda 12 cm3
otrzymano mieszaninę składającą się z dwóch warstw.
Zawartość CH3COOH w poszczególnych warstwach obliczamy ze wzoru:
Dla warstwy dolnej:
i -1, 2 warstwa
ViNaOH - objętość zmiareczkowanego NaOH
Dla warstwy dolnej (A)- 4,4 cm3
Dla warstwy górnej (B)- 13,3 cm3
Zawartość CH3COOH dla warstwy chloroformowej wynosi 41.66%
Zawartość CH3COOH dla warstwy wodnej wynosi 12.96 %.
CZĘŚĆ I
Nr próbki |
Objętość w cm3 |
% wag. w roztworze |
% molowy w roztworze |
||||||
|
H2O |
CH3COOH |
CHCl3 |
H2O |
CH3COOH |
CHCl3 |
H2O |
CH3COOH |
CHCl3 |
1 |
0.5 |
5 |
30 |
0,9891 |
10,4065 |
88,6043 |
5,65628 |
17,855 |
76,4887 |
2 |
0.8 |
7 |
20 |
2,1039 |
19,3684 |
78,5277 |
10,6422 |
29,3945 |
59,9633 |
3 |
1.6 |
8 |
14 |
5,1749 |
27,2225 |
67,6026 |
21,9761 |
34,6855 |
43,3384 |
4 |
3.55 |
11 |
10 |
11,812 |
38,5091 |
49,6784 |
38,2703 |
37,433 |
24,2968 |
5 |
5.4 |
14 |
10 |
15,402 |
42,013 |
42,5846 |
44,7274 |
36,6047 |
18,6679 |
6 |
5.56 |
12.5 |
6 |
20,094 |
47,5304 |
32,375 |
51,206 |
36,3399 |
12,4541 |
7 |
12.4 |
13 |
4 |
38,690 |
42,676 |
18,6336 |
71,2432 |
23,5772 |
5,17961 |
8 |
15.9 |
14 |
2 |
47,2997 |
43,8176 |
8,88274 |
76,5524 |
21,2774 |
2,17024 |
9 |
18.65 |
14 |
1.5 |
52,3598 |
41,3529 |
6,28733 |
79,6757 |
18,88 |
1,44429 |
10 |
31.5 |
14 |
1 |
66,0067 |
30,8648 |
3,12848 |
87,1497 |
12,2268 |
0,62355 |
WNIOSKI:
Trójkąt równoboczny Gibbsa znajduje zastosowanie w badaniach równowag fazowych ustalającymi się pomiędzy trzema cieczami o ograniczonej mieszalności ( rozpuszczalności wzajemnej).
Określenia zakresu stężeń , w którym występuje ograniczona mieszalność, można dokonać przez miareczkowanie odpowiedniego roztworu dwuskładnikowego z pomocą trzeciego składnika. Na przykład kwas octowy i chloroform tworzą parę cieczy o nieograniczonej mieszalności, nie miesza się natomiast z chloroformem, uzyskuje się wydzielenie drugiej fazy ciekłej, czego symptomem jest łatwo zauważalne zmętnienie.
(A)(2)
(A)(1)