Systemy Informacyjne Biznesu

by Frodo

(na podstawie książki oraz materiałów otrzymanych na maila od ludzi życzliwych )

1. Podejścia do projektowania (kryterium czasu oraz kryterium procedury działania):

- Biorąc pod uwagę aspekt czasu projektowanie dzielimy na diagnostyczne i prognostyczne.

Projektowanie diagnostyczne: za punkt wyjścia przyjmuje się obecny stan organizacji, a projektant pragnie ją usprawnić (analiza, synteza, ocena). Ze względu na jego popularności jest ono zwane również tradycyjnym. W podejściu tym projektuje się system lepszy od istniejącego. Znamy obiekt i jego niedomagania oraz istniejące możliwości poprawy. Naszym zadaniem jest poprawa tego stanu. Formułujemy więc kryterium oceniające oraz istniejące warunki ograniczające.

Projektowanie prognostyczne: za punkt wyjścia bierzemy wizję organizacji w przyszłości, nie interesuje nas stan obecny (synteza, analiza, ocena). Pierwszym zadaniem jest określenie horyzontu czasu, a ściślej punktu w przyszłości, na jaki projektujemy system.

Zalety: zaprojektowany system jest nowoczesny, służy długi okres czasu (długi okres eksploatacji),

Wady: im horyzont czasu dłuższy, tym mniejsza wiedza o przyszłych warunkach funkcjonowania obiektu, zwiększone ryzyko podjęcia nietrafionych decyzji, długi czas realizacji procedur, duży koszt systemu.

Decyzja przyjęcia diagnostycznego czy prognostycznego podejścia jest decyzją strategiczną.

- Drugie z kryteriów podejścia do projektowania dotyczy procedury działania, wyróżniamy:

Procedura kaskadowa: tu proces projektowy odbywa się stopniowo, projektuje się system dla całej organizacji, a więc nie w pełni realizuje się zasadę podejścia strukturalnego, a przed przystąpieniem do procesu projektowego nie określa się szczegółowo wszystkich faz projektowania, uszczegółowienie wszystkich etapów dokonuje się stopniowo, hasło przewodnie: „wszystkie wątpliwości rozwiązywane są na czas”; I tak wdrażając projekt może się okazać, że nie przewidziano wszystkich elementów i należy dla pewnych zagadnień powrócić do etapu projektowego, w konsekwencji mimo tych trudności, ograniczamy w znacznym stopniu ryzyko, tym samym obniżamy koszty.

Procedura ewolucyjna: jest typowa dla podejścia strukturalnego, system dzielimy na elementarne części a dopiero na końcu działań projektowych przystępujemy do integracji wszystkich części systemu i wykonania testów, jej cechą jest to, że cały czas jesteśmy nastawieni na zmieniający się cel, ponieważ wraz z upływem czasu cel, który został określony wcześniej ulega zmianie, musimy przez cały czas analizować i kontrolować proces projektowania; tak więc kosztem etapowej modyfikacji systemu, uzyskujemy efekt aktualności systemu.

Procedura przyrostowa: jest to p. strukturalna oraz pozwala projektować system etapami w przypadku, gdy nie dysponujemy odpowiednimi środkami, aby projektować od razu cały system, prace nad projektem odbywają się metodą ciągłą bez zbędnej akcyjności, klamrą spinającą poszczególne etapy projektowania są trzy pierwsze i trzy ostatnie etapy: wymagania, analiza i koncepcja oraz testowanie, instalacja i eksploatacja przeprowadzane są wspólnie.

Procedura spiralna: jej cechą charakterystyczną jest realizacja kolejno poszczególnych zakresów działania systemów, system dzieli się na etapy i dla każdego etapu opracowuje się całościowy projekt /lotnictwo/ - zasadą jest, że ulepszamy system metodą kolejnych przybliżeń, czas realizacji procedury jest stosunkowo długi, dlatego procedurę tę stosuje się dla złożonych i drogich przedsięwzięć, gdzie czas i koszty nie odgrywają istotnej roli a najważniejsza jest jakość systemu informacyjnego, procedurę stosuje się dla projektów dla których przewidujemy dość długi okres eksploatacji, wynikiem jest opracowanie tzw. prototypów.

Podstawowe metody projektowania systemów informatycznych i ich użyteczności dla praktyki:

- socjo-psychologiczna (społeczna) - stosowana dla społecznej i ekonomicznej oceny systemu informatycznego i dla opracowania strategii realizacji i wdrażania projektu (bardziej związana z analizą, niż z projektowaniem)

- strukturalne - charakteryzuje się rozkładem problemu na części składowe; system ulega hierarchicznej dekompozycji; cechuje się też konsekwentną hierarchiczną strukturą projektu, podziałem projektu na moduły, w których jest tylko 1 wejście i tylko 1 wyjście.

Projekt można podzielić na mniejsze części, co umożliwia równoległą grupową pracę, skraca to czas opracowywania projektu, jednak przysparza trudności przy powiązaniu oddzielnie opracowywanych modułów.

- obiektowe (ODD) zwykle poprzedzone analizą obiektową, polega na stopniowym rozszerzaniu modelu. Do modelu stworzonego na potrzeby analizy dodane są następujące moduły: kontakt z użytkownikiem, zarządzanie zadaniami i danymi. Model składa się z 5 warstw: tematów, klas i obiektów, struktury, atrybutów, usług. Projektowanie obiektowe dzięki stabilnym elementom systemu (klasy) powoduje, że podstawa projektu pozostaje niezmienna, wydzielenie części niezmiennej ułatwia pielęgnowanie i dostosowanie przy mniejszym wysiłku systemu do nowych zadań. Ta metoda coraz częściej zastępuje projektowanie strukturalne.

Wykres kosztów projektowania:

- analiza i projektowanie

33% kosztów

- kodowanie i testowanie

- integracja 7% kosztów

- usuwanie błędów i adaptacja 18% kosztów

- rozwój aplikacji 42% kosztów

2. Wymagania baz danych.

Baza danych - zbiór powiązanych ze sobą informacji, bez zbędnej redundancji, zorganizowanych w odpowiednią strukturę, która pozwala na szybkie i wielostronne wyszukiwanie potrzebnych danych. Administrator bazy danych czuwa nad tym, aby wszystkie informacje były zgodne, niezależne od programu, z którego korzystamy.

Poziomy bazy danych:

- wewnętrzny - najbliższy poziomowi maszynym odnosi się do sposobu, w jakim dane są pamiętane;

- zewnętrzny - najbliższy programiście i użytkownikowi, odnoszony do sposobu, w jakim dane są przez nich widziane;

- pośredni - poziom wspólny dla użytkowników części lub całej bazy, zawarty między poziomem wewnętrznym i zewnętrznym.

Podstawowe wymagania stawiane bazie danych:

- podstawa przyszłych zastosowań,

- różnorodne korzystanie z bazy,

- ochrona wysiłku intelektualnego,

- szybka obsługa nieprzewidzianych zapytań,

- łatwość rozwoju i użycia,

- elastyczność,

- wydajność dostosowana do potrzeb użytkownika,

- atrakcyjność i wiarygodność,

- tajność,

- dostępność,

- fizyczna i logiczna niezależność,

- kontrolowana redundancja,

- szybka odnowa po awariach,

- standaryzacja danych w organizacji.

Typy baz danych:

- hierarchiczne (tradycyjne: coś składa się z czegoś),

- sieciowe,

- relacyjne (np. model tablicowy),

- obiektowe.

3. Hurtownie danych + dane a informacje - relacje i właściwości.

Hurtownia danych - jest zorientowaną tematycznie, integralnie uporządkowaną w czasie, nieulotną kolekcją danych, służącą wsparciu podejmowania decyzji kierownictwa. HD to zintegrowany bank danych, w którym dane z różnych źródeł i w różnych formach są konwertowane do spójnego, zunifikowanego formatu, aby użytkownik posiadł do nich łatwy dostęp.

Informacja - to taki rodzaj zasobów, który pozwala na zwiększenie naszej wiedzy o nas i otaczającym nas świecie. Informacja jest rodzajem zasobów, który można przechowywać i udostępniać. Zwykle występuje w postaci jawnej i niejawnej (informacja wirtualna).

Może mieć takie własności:

- jest niezależna od obserwatora (obiektywna),

- przejawia cechę synergii,

- jest różnorodna,

- jest zasobem niewyczerpalnym,

- może być powielana i przenoszona w czasie i przestrzeni,

- można ją przetwarzać nie powodując zniszczenia (zużycia),

- ta sama informacja ma różne znaczenie dla różnych użytkowników,

- każda jednostkowa informacja opisuje obiekt tylko ze względu na jedną cechę.

Informacja dla zarządzania jest szczególnym rodzajem informacji. Pozwala na realizację takich funkcji zarządzania jak: planowanie, organizowanie, przewodzenie i kontrolowanie. Efektywne zarządzanie jest możliwe tylko wtedy, kiedy posiadamy informacje o organizacji i jej otoczeniu.

Informacja w systemie komunikacyjnym organizacji spełnia trzy podstawowe funkcje:

- odwzorowuje rzeczywistość,

- jest miarą złożoności i różnorodności organizacji i jej otoczenia,

- jest czynnikiem sprawczym, a więc podstawą procesu podejmowania decyzji.

Dane - są to surowe fakty. Mogą stać się INFORMACJĄ (przeanalizowanymi danymi), które z kolei mogą stać się INFORMACJĄ ZARZĄDCZĄ (wnioskami dotyczącymi działania), która może doprowadzić do DECYZJI I DZIAŁANIA.

Dane więc są taką postacią informacji, którą możemy przetworzyć z użyciem sprzętu komputerowego. Użytkownik otrzymuje dane w formie wiadomości. Wiadomości to uporządkowane zbiory danych, które zawierają informacje dla zarządzania.

Dane to surowe, nie poddane analizie liczby i fakty dotyczące zjawisk lub wydarzeń. Informacja natomiast jest wynikiem uporządkowania danych lub ich przeanalizowania w jakiś znaczący sposób.

Podstawowe grupy informacji zarządczej:

- informacja „pokrzepiająca” - dotyczy bieżącej sytuacji organizacji, celem tej informacji jest zapewnienie, że wszystko przebiega zgodnie z założeniami;

- informacja rozwojowa - związana z oceną stanu lub przebiegu jakiegoś zjawiska, lub procesu oraz wykazanie ewentualnych trudności związanych z jego realizacją;

- informacja ostrzegawcza - sygnalizuje, iż wystąpiły określone zagrożenia w wyniku realizacji działalności organizacji lub też, że mogą one niebawem wystąpić;

- informacja planistyczna - odnosząca się do poziomu lub stanu przyszłego zjawiska lub procesów gospodarczych;

- informacja operacyjna - określa działanie własnej organizacji i pozwala na jej umiejscowienie na mapie działalności innych, podobnych organizacji;

- informacja opiniodawcza - dotyczy informacji o najbliższym oraz dalszym otoczeniu organizacji.

4. Rodzaje filtrów w przepływie informacji.

Między użytkownikiem a zasobami danych istnieją powiązania nazywane kanałami informacyjnymi. Przy wysyłaniu informacji za pomocą kanałów mamy do czynienia ze stratami informacyjnymi, powstającymi na skutek rozmaitych zakłóceń:

Filtr techniczny - jest wymieniany jako pierwszy, ponieważ przesłana od nadawcy informacja najpierw jest odbierana przez urządzenie techniczne - ważna jest więc w tym wypadku jego sprawność oraz możliwości (np. wysyłanie faxem kolorowego rysunku, wykładowca prowadzący zajęcia z uszkodzonym mikrofonem). Doskonalenie środków technicznych powoduje, że negatywne oddziaływanie filtrów zmniejsza się.

Filtr semantyczny - informacja zaakceptowana przez środki techniczne powinna być dla odbiorcy zrozumiała. Działanie FS dla jest w przesyłaniu informacji szczególnie istotne, gdyż to właśnie na tym etapie występują największe straty informacji. Przykład: dużo określeń fachowych - nie wszystkie są zrozumiałe dla odbiorcy - informacja docierająca do odbiorcy jest okrojona, gdyż nie wszystko rozumie. Aby zmniejszyć straty informacji należy tworzyć np. słowniki (tezaurusy).

Filtr pragmatyczny - informacja, jeśli ma służyć realizacji konkretnej decyzji, powinna wnosić nową wiedzę w stosunku do już posiadanej. Jeśli nie to mamy do czynienia z nadmiarem informacji = redundancją. Redundancja na poziomie generowania informacji jest zbędna, a często szkodliwa, natomiast redundancja po to, aby informacje uczynić łatwo dostępną użytkownikowi jest pożyteczna. Filtr oddzielający taką informację nazywamy filtrem pragmatycznym (przykład: np. ktoś przekazuje nam informacje, które nie zmieniają naszego zasobu wiedzy).

5. Standaryzacja informacji.

Standard - to obowiązujące przy przedstawianiu informacji zasady, wzory, reguły i procedury, np.:

- standard globalny, np. problemy etyczne;

- standard międzynarodowy, np. SWIFT, ISO;

- standard krajowy, np. NIP, PESEL;

- standard lokalny, np. nr indeksu.

Błędy w standaryzowaniu informacji:

- opóźnienia we wprowadzaniu standardów (np. opóźnienie we wprowadzaniu VAT-u),

- wprowadzenie standardu, który jest niedostosowany do systemu komunikacji obowiązującego w danej organizacji. Dzieje się tak wtedy, gdy standard jest ograniczony.

- standard jest złożony i trudny do zrozumienia,

- standard jest niepotrzebny,

- standard narusza prytwaność obywatela.

6. Systemy Transakcyjne oraz Systemy Wspomagania Decyzji:

Architektura prostego systemu transakcyjnego:

System transakcyjny jest najprostszym systemem informacyjnym, przeznaczonym do przetwarzania, analizowania danych i stosowanie jego jest dziś powszechne. Stosowane są w sklepie, w rachunkowości, gospodarce materiałowej, ewidencji, np. ludności, samochodów.

Inny system transakcyjny np.:

Klient posiadający bankową kartę płatniczą, dzięki systemowi transakcyjnemu może pobrać potrzebne mu pieniądze, a system zadba o aktualizację jego konta. Banki posiadające system TELEBANK, lub podobny świadczą usługi obrotu bezgotówkowego między odległymi bankami. Na przykład kleint może korzystać przy zakupie z kart kredytowej.

Zewnętrzny system do obsługi kart płatniczych BANK

Informacje o transakcjach przesyłane poprzez sieć komputerową do komputerowego systemu

bankowego i dalej zapisywane w bazie danych banku w postaci zmiany sald na rachunkach.

Koncepcja struktury Systemu Wspomagania Decyzji:

Język dialogu mechanizmy rozwiązywania problemu systemy wiedzy

pytanie

decydent

System Wspomagania Decyzji powinien być projektowany w taki sposób, aby:

- ułatwić procesy podejmowania decyzji, a nie usprawnić prace urzędnicze,

- skupiać uwagę na wspomaganiu, a nie automatyzowaniu decyzji,

- być w stanie reagować na szybko zachodzące zmiany w potrzebach decydenta,

W odróżnieniu od systemów przetwarzania danych systemy wspomagania decyzji są przeznaczone do:

- rozwiązywania problemów niezstrukturalizowanych lub częściowo zestrukturalizowanych,

- wspierania, a nie elimonowania rozumowania decydenta,

- podnoszenia skuteczności, a nie sprawności procesów decyzyjnych

Najprostszy SWD winien spełniać co najmniej następujące funkcje:

- zarządzanie danymi,

- prezentację wyników,

- analizę i strukturalizację wyników,

- techniki i metody statystyczne i analityczne.

7. Systemy ekspertowe i pojęcie wiedzy.

System ekspertowy jest programem komputerowym, który stosuje modele wiedzy i procedury wnioskowania w celu rozwiązywania problemów. Wiedza taka składa się z faktów i reguł wnioskowania.

System ekspertowy jest zwykle budowany w dialogu z ekspertem w danej dziedzinie. Pozyskiwanie i modelowanie wiedzy oraz tworzenie systemu komputerowego dla rozwiązywania problemów nazywane jest inżynierią wiedzy.

System ekspertowy realizuje 2 podstawowe funkcje:

- wyprowadza konkluzję,

- wyjaśnia swoje rozumowanie.

Typologia rodzajów zadań rozwiązywanych przez SE:

Interpretacja - opisuje sytuację na podstawie danych,

Przewidywanie - przewiduje prawdopodobne konsekwencje danej sytuacji,

Diagnoza - ocena niesprawność na podstawie obserwacji,

Zalecenie - zaleca środki naprawcze,

Projekt - dobiera elementy uwzględniając ograniczenia,

Monitoring - porównuje dane obserwowane z danymi oczekiwanymi,

Sterowanie - regulowanie zachowaniem się systemu,

Uczenie - diagnozuje, opisuje i doradza pewne zachowania.

Wiedza - teza:

Wiedza jest zorganizowanym zasobem użytecznej informacji. Wiedza zawiera w konkretnym kontekście także ogólniejsze wartości, doświadczenia i reguły, które pozwalają na jej zastosowanie.

Wiedza służy zdefiniowaniu problemu, rozwiązaniu go, wdrożeniu rozwiązania, a następnie uruchomieniu procesu uczenia poprzez powiązane sieciowo sprzężenia zwrotne. Charakterystyka wiedzy jako „nieuchwytnego zasobu” o „dobro wolne” dostępne w sieciach informacyjnych - niestosowana nie posiada żadnej wartości. Im bardziej intensywnie wykorzystana ma większą wartość. Ograniczeniami jest kultura organizacyjna, jak też wykształcenie i kwalifikacje zarówno wewnątrz organizacji jak i na zewnątrz.

Wiedza może być reprezentowana w postaci deklaratywnej lub proceduralnej.

Postać proceduralna sprowadza się do wykonania określonych działań na faktach i związkach pomiędzy faktami.

Postać deklaratywna jest wyrażana za pośrednictwem opisów formułowanych z wykorzystaniem logiki.

Kwalifikacja wiedzy:

• know what (wiedzieć co)

• know why (wiedzieć dlaczego)

• know how (wiedzieć jak)

• know who (wiedzieć kto)

8. Audyt informacyjny (kryteria systemu informacyjnego):

System informacyjny zarządzania budowany jest po to, aby organizacja mogła realizować postawione przed nią cele, które wyznaczają jej zamierzenia i zadania. Aby taki system był pomocny dla użytkownika musi spełniać szereg kryteriów oceny:

- DOSTĘPNOŚĆ dla użytkownika systemu zasobów informacyjnych, niezbędnych mu do podejmowania decyzji i wykonywania zadań;

- AKTUALNOŚĆ otrzymywanych przez użytkownika danych, aktualizacja w zależności od organizacji;

- RZETELNOŚĆ czyli wiarygodność, bardzo istotne jest, aby otrzymywana informacja musi być zgodna z informacją opisującą dane zjawisko w danym miejscu i czasie;

- KOMPLETNOŚĆ - różnica między informacją źródłową, a informacją otrzymywaną przez użytkownika (straty informatyczne zachodzące w procesie przesyłania i przetwarzania danych);

- PORÓWNYWALNOŚĆ - możliwość przeprowadzenia analizy porównawczej dot. zebranych informacji, łatwiej porównać dane źródłowe, niż dane zagregowane;

- NIEZAWODNOŚĆ systemu to iloczyn zawodności wszystkich powiązanych szeregowo elementów;

- PRZETWARZALNOŚĆ - należy sobie zdawać sprawę jakiego rodzaju informację mogą być wszystkie przetwarzane

- ELASTYCZNOŚĆ zdolność reagowania systemu informacyjnego na zmiany dokonujące się wewnątrz i na zewnątrz organizacji. Zdolność systemu informacyjnego do przyswajania informacji w różnej postaci i z różnych źródeł, zdolność dostosowywania się do stale zmieniających się potrzeb użytkowników (istotne szczególnie w organizacji działającej w zmieniającej się rzeczywistości);

- WYDAJNOŚĆ - zdolność systemu do przesyłania i przetwarzania określonej ilości informacji w danej jednostce czasu;

- EKONOMICZNOŚĆ dot. efektów i kosztów projektowania i eksploatacji systemu;

- CZAS REAKCJI SYSTEMU - czas oczekiwania na reakcję systemu na zadane pytanie;

- SZCZEGÓŁOWOŚĆ - detalizacja informacji, jaką musi zapewnić system;

- STABILNOŚĆ SYSTEMU - odporność na zakłócenia wewnętrzne i zewnętrzne;

- PRIORYTETOWOŚĆ - zaspokajanie potrzeb użytkownika wyższego szczebla przed potrzebami pozostałych użytkowników;

- POUFNOŚĆ - zapewnienie ochrony informacji;

- BEZPIECZEŃSTWO - możliwości odzyskania utraconych danych;

- ŁATWOŚĆ UŻYTKOWANIA przez użytkownika, łatwość opanowania, bardzo ważne dla użytkownika.

9. Bariery komputeryzacji.

Ograniczenia przy komputeryzacji w organizacji:

- bezwzględne - to takie, których w praktyce nie można przezwyciężyć, np. nie możemy wydać więcej na komputeryzację niż określoną kwotę, lub nie możemy zainstalować przydatnego nam sprzętu, gdyż w kraju nie ma potrzebnego serwisu, bądź nie możemy zakupić odpowiedniego oprogramowania.

- względne - takie, które przy określonym wysiłku możemy przezwyciężyć, np. zainstalowanie oprogramowania, które uważamy za potrzebne wymaga odpowiedniego przeszkolenia kadry lub też instalacji nowych typów komputerów, co wymagać będzie odpowiednich zmian lokalowych.

- pozorne - to takie, które sprawiają wrażenie istotnych, a po bliższej analizie okazuje się, że usunięcie ich wymaga niewielkiego wysiłku. Przykład: wydaje się, że instalacja nowego oprogramowania będzie wymagała przeszkolenia kadry, jednak po wnikliwszym zbadaniu umiejętności zespołu okazuje się, że radzą sobie bardzo dobrze.

Zależnie od ich charakteru, bariery w komputeryzacji możemy podzielić również na:

- techniczne - najbardziej odczuwana przez użytkownika. Elementem barier technicznych może być sam komputer bądź urządzenia z nim współpracujące. Barierą techniczną był dawniej brak odpowiednio dużych pomieszczeń dla sprzętu.

- ekonomiczne - czyli po prostu brak funduszy na zakupienie potrzebnego nam sprzętu bądź oprogramowania.

- organizacyjne - np brak odpowiedniego przygotowania organizacji do eksploatacji wdrożonego systemu.

- socjo-psychologiczne - tzw. współczynnik oporu wobec zmian, lęk przed zmianami, innowacjami w organizacji.

10. Różnice między systemem informacyjnym a informatycznym. Inżynieria informacyjna.

System informacyjny jest to wielopoziomowa struktura, która pozwala użytkownikowi tego systemu na transformowanie określonych informacji wejścia na pożądane informacje wyjścia za pomocą odpowiednich procedur i modeli.. W wyniku uzyskania tych informacji podejmowane są określone decyzje. Elementami SI dowolnej organizacji jest następujących 5 elementów:

P - zbiór podmiotów, które są użytkownikami systemu,

I - zbiór informacji o sferze realnej czyli o jej stanie i zachodzących w niej zmianach a więc tzw. zasoby informacyjne,

T - zbiór narzędzi technicznych stosowanych w procesie pobierania, przetwarzania , przechowywania i wydawania informacji,

O - zbiór rozwiązań stosowanych w danej organizacji, a więc stosowana formuła zarządzania,

M - zbiór meta-informacji, czyli opis systemu informacyjnego i jego zasobów informacyjnych,

R - relacje pomiędzy poszczególnymi zbiorami.

Zatem system informacyjny to zorganizowany zbiór ludzi, procedur przetwarzania, baz danych oraz urządzeń używanych do dostarczenia informacji dla menedżera i decydenta. Natomiast pojęcia system informatyczny używa się w polskiej literaturze dla określenia systemu informacyjnego w którym zastosowany jest komputer. Stąd system informatyczny to wyodrębniona część systemu informacyjnego, która jest z punktu widzenia celów skomputeryzowana. Jest to część systemu informacyjnego organizacji, dla której efektywne jest zastosowanie środków informatycznych, a więc komputerów, oprogramowania, sieci transmisji danych.

Elementy systemu informatycznego:

- sprzęt

- oprogramowanie

- transmisja danych

- organizacja

Funkcje systemu informatycznego:

- zbieranie informacji

- przechowywanie

- przesyłanie

- przetwarzanie

- udostępnianie - edycja.

Inżynieria informacyjna to komputerowe wspomaganie, integracja i wirtualizacja organizacji działań.

Twórcy podstawowych zasad inżynierii informacyjnej to James Martin i Clive Finkelstein.

Koncepcje:

1. Warstwowego tworzenia zintegrowanych aplikacji na podstawie przemyślanego planu strategicznego.

2. Koncentrowanie uwagi na modelowaniu danych i funkcji systemu, co ma napędzać właściwy proces projektowy.

Podstawową techniką stosowaną w tej koncepcji jest dekompozycja funkcjonalna. Dekompozycją funkcjonalną nazywamy podział złożonych procesów na mniejsze zadania.

Postępowanie:

- opis głównego procesu czy zadania,

- dekompozycja zadania na podzadania (tak długo, aż zadanie zostanie podzielone na mniejsze zadania),

- problem powiązania zadań.

11. Kokpit zarządzania (mam niejasne notatki na ten temat, a i w książce się tego nie doszukałem więc tylko tyle):

Kokpit zarządzania:

procesy wewnętrzne kluczowe wskaźniki finansowe rynek

(analiza) status i trendy krytycznych klienci i konkurencja

produktywność + czynników sukcesu

polepszenie jakości

Monitorowanie strategicznych projektów

12. Efektywność zastosowania syst. inf. (metody obliczeń):

Zadania oceny:

Wartość systemów informatycznych powinna być mierzona przewidywaną przewagą nad konkurencją i odzwierciedlona w bieżącej i przyszłej efektywności firmy.

Metody oceny:

- analiza kosztów i efektów - ARS,

- modele symulacyjne - „co by było gdyby było?”,

- strategiczna karta wyników (finanse-klienci-procesy wewnętrzne-rozwój),

- drzewo decyzji,

- oceny społeczne.

13. Funkcje kadry kierowniczej.

Najczęściej wdrażany system informacyjny stworzony jest przez firmę zewnętrzną i zaprojektowany do szerokiego upowszechnienia, a modyfikowany na zamówienie konkretnej firmy.

Rolą kadry kierowniczej jest więc stworzenie takich warunków, aby system został przyjęty i zaakceptowany w organizacji. Tworzy plany taktyczne i operacyjne.

Odpowiada również za następujące decyzje:

- ekonomiczna alokacja dysponowania zasobów,

- dobór i zastosowanie metod, procesów i procedur,

- określenie zadań i sekwencji wykonania,

- przydzielenie poszczególnych zadań od konkretnych osób i określenie ich odpowiedzialności,

- wyznaczenie miejsca, w którym poszczególne zadania mają być zrealizowane,

- opracowanie pracochłonności realizacji zadań i budowa harmonogramu a następnie kontrolowanie jego wykonania,

- określenie miar i metod do oceny postępów i weryfikacji osiągniętych celów globalnych i cząstkowych.

14. Metody analizy strategicznej.

Można wyróżnić dwa rodzaje metod analizy strategicznej. Są to:

metody jakościowe - najprostsze, opierają się na wiedzy oraz doświadczeniu ekspertów i kierowników organizacji. Na tej podstawie można sklasyfikować strategię projektowania w poszczególne grupy w zależności od stopnia ryzyka.

metody ilościowe - bazują na analizie rozkładu prawdopodobieństwa zajść zdarzeń, które mogą wpłynąć na korzyści z realizacji strategii. Będzie to jednak zawsze tzw. subiektywny, rozkład prawdopodobieństwa, gdyż konkretne wartości liczbowe nie muszą na pewno odzwierciedlać stanów rzeczywistych w przyszłości. Oszacowane wielkości prawdopodobieństw obrazują raczej opinię oceniającego lub zespołu oceniającego co do ewentualności zajścia określonych przypadków. Sprowadza się to analizy wyceny tych czynników, które według naszej oceny mogą wpłynąć na efekty z realizacji strategii.

Zależnie od charakteru użytkownika można stosować różne techniki badawcze jak:

1. Obserwacja (bezpośrednia, pośrednia, niejawna)

2. Wywiady standaryzowane i niestandaryzowane

3. Kwestionariusze (ankiety)

4. Dzienniki

5. Dyskusje

15. IT w reengineeringu oraz X-reengineering.

Reengineering są to działania usprawniające określone jako stały proces, mający na celu przybliżenie do doskonałości w zakresie stosowania systemów informacyjnych. Reengineering wiąże się z zastosowaniem w przedsiębiorstwie Informacyjnej Technologii (IT). Tylko takie firmy, które unowocześnią swój system informacyjny mogą liczyć na sukces.

Działania metodą reengineeringu w procesie projektowania systemu informacyjnego można podzielić na dwie fazy. Pierwsza to zmiany w organizacji, druga zaś to zmiany w organizacji procesu projektowania. Ponieważ zajmujemy się systemem informacyjnym interesuje nas bardziej druga faza. Nie można jednak całkowicie zapomnieć o pierwszej fazie, gdyż możemy stworzyć doskonały projekt systemu informacyjnego dla źle funkcjonującego przedsiębiorstwa. W praktyce obie te fazy są ściśle ze sobą związane.

Przykłady:

W wyniku działań reengineeringu został, między innymi, skrócony czas potrzebny do uruchomienia produkcji samochodu Jeep Cherokee w Chrysler Corp. , z planowanych 5 lat do 39 miesięcy. Również jednym z najbardziej znanych przykładów zastosowania reengineeringu są zakłady forda. Na skutek zmian w systemie informacyjnym zmniejszono tu zatrudnienie w dziale księgowości z 500 do 100 pracowników.

X-reengineering jako rozwój reengineringu:

- przekroczenie granic organizacji,

- łączenie organizacji między sobą i klientami,

- lokalizacja kosztów,

- lokalizacja awarii,

- internet,

- gospodarka sieciowa,

- wirtualizacja

Baza danych

System komputerowy

wyjście

wejście

Język-dialog

Przechowywanie informacji o dziedzinie problemu

Gromadzenie danych

Rozwiązanie problemu

Formułowanie problemu

Analiza

Wyjście

BAZA

DANYCH

Operacja

Bezgotówkowa

(np. w sklepie)

Karta

płatnicza

bankomat

Bankowy

System

komputerowy

---