ŚLIMAK I ZIĘBA / ś, ź, ć, dź/

Siedzi ślimak na gałęzi

I wcina wisienki.

Myśli ślimak; „Kwaśne wiśnie!

Wole liście mięty”.

Nagle głośno ktoś zaćwierkał,

dziobem dziobnął cienkim.

„To ja, zięba, idź ślimaku,

to moje wisienki!”

---