ZACHODNIOWOŁYŃSKA, WYŻYNA, Wołynśka wysoczyna, pn.-zach. część Wyżyny Wołyńsko-Podolskiej, w Polsce i na Ukrainie; od pn. graniczy z Polesiem Wołyńskim, od zach. — z Wyż. Lubelską i Roztoczem, wsch. granicę stanowi dolina Bugu; zbud. z warstw kredowych zapadających ku pn., pod którymi występują węglonośne skały wieku karbońskiego; rzeźbę cechuje równoleżnikowy układ wzniesień (grzęd) i obniżeń (padołów); wys. od 170 m w dolinie Bugu do powyżej 300 m na pd.; urodzajne gleby czarnoziemne i brunatnoziemne; region roln.; w granicach Polski wyróżnia się na W.Z. 3 podregiony: grzędy Horodelską i Sokalską oraz Kotlinę Hrubieszowską; gł. m. — Hrubieszów.