Wykład II:
Ciała jamiste/gąbczaste wypełniają się krwią,
Na wysokości rdzenia kręgowego i jądro przykomorowe - nerwowe sygnały litogenne -> wzwód członka, wyzwalają erekcje.
Bodźce erekcjogenne:
Wyobraźnia, audiowizualne, dotykowe, węchowe.
Bodźce hamujące:
Niepokój, strach, depresja.
Zaburzenie erekcji wg W. Kaplan:
„Niemożność osiągania wzwodu niezbędnego do wprowadzenia członka i/ lub utrzymania członka w pochwie”.
Kryteria diagnostyczne:
Stała lub okresowa, częściowa lub całościowa niemożność j.w. przed zakończeniem aktywności seksualnej. (bak podniecenia lub/i przyjemności).
Typy erekcji: łagodny, umiarkowany i głęboki - 0 erekcji.
Przyczyny zaniku erekcji - organiczne:
Naczyniowe (tętnicze, żylne, leniwe krążenie krwi w miednicy) ok. 50%.
Neurogenne 15%.
Centralne/ Mózgowe (guzy, udar, encephalitis, ch. Parkinsona, zespół atppienne, padaczka). Działają negatywnie na jądro podkomorowe.
Obwodowe/ Rdzeniowe (stwardnienie rozsiane, urazy kręgosłupa, guzy, wypadnięcie dysku - dyskopatia, syringomyelia. Zaburzenie ośrodka erekcji w rdzeniu kręgowym - TH12 krąg piersiowy do S - krzyżowego.
Anatomiczne (stulejka), hormonalne, metaboliczne (cukrzyca).
Infekcje, toksyny (ołów na stacjach benzynowych).
Psychogenne i sytuacyjne (15 - 17%):
Depresja, lęki, niepokój, fobie seksualne, stres.
Pierwotna lub związana ze starzeniem zmniejszona reaktywność seksualna.
Związane z inną dysfunkcją seksualną (np. wytrysk przedwczesny, dyspareunia).
Związane z otoczeniem.
Związane z osobą partnerki, monotonią w sztuce miłosnej, zmiany w rolach seksualnych związanych z lekami i używkami.
Leczenie nadciśnienia.
Leki przeciwdepresyjne.
Antyarytmiczne - przeciwnadciśnieniowe.
Przeciwdepresyjne (2 wyjątki: „auroix”, „trazodon/trittico”) - priapizm (bożek z wielkim członkiem) - bolesny ból członka trwający parę godzin.
Antyandrogeny,
Antagoniści wapnia. NZ.
Narkotyki (kokaina, marihuana) i papierosy.
Epidemiologia zaburzeń erekcji (w Polsce):
Wiek: 21 26 31 36 41 46 51 56 61
do 25 30 35 40 45 50 55 60 70
%: 1,5 2,7 3,9 8 13 21 24 32 57
10% ogólnej populacji dorosłych m. cierpi na zaburzenia erekcji,
Niecałe 6% jest leczonych.
Profil pacjenta z zaburzeniem erekcji - kolejność występowania:
Lakoniczni - niewiele mówi, wstydzi się.
Ukrywający prawdę; Przysłani przez partnerkę; Histeryczni; Macho;
Z własną teorią etiopatogenezy - Erudyci; Pragmatyczni - otwarci.
Osobowość pacjentów z ZE:
Poczucie niepewności w roli męskiej 41,4%,
Psychiczna feminizacja 0,3%,
Zachowania agresywne („maska męskości”) - ukrywa jakiś problem.
Inne mechanizmy obronne (pracoholizm, uzależnienia, rezygnacja z seksu, obwinianie kobiety).
Ukrywanie leczenia przed partnerką.
Brak przyjemności, niepewność, zahamowania.
Łatwe rezygnowanie z pokonywania trudności.
Trudność znoszenia niepowodzeń.
Postawy pacjentów przy badaniu seksualnym:
Ambicjonalne traktowanie problemu.
Nastawienie na usunięcie objawu, a nie przyczyny.
Oczekiwanie na inicjatywę terapeuty,
Słaba znajomość własnej fizjologii i terminologii seksualnej.
Postawy M. wobec ZE:
Uświadomienie sobie problemu (50%), poczucie niepewności w roli męskiej, przekonanie o osłabieniu popędu a nie zaburzeniu erekcji, obwinianie partnerki za nieudane kontakty seksualne, świadomość choroby (25%).
Mechanizmy obronne:
Racjonalizacja, agresja, rezygnacja z aktywności seksualnej (17%), ucieczka w uzależnienia, ucieczka w pracoholizm.
Ujawnienie problemu w związku partnerskim:
Ukrywanie zaburzenia 63%,
Obwinianie partnerki,
Ujawnianie wprost zaburzenia w obecności partnerki.
Współistniejące zaburzenia u pacjentów z ZE:
Cukrzyca 9,5%, (poziom cukru naczczo 80 - 120),
Choroby układu krążenia 26%,
Choroby prostaty 12%,
Kompleksy 31,5%,
Uzależnienia 9,5%,
Choroby kręgosłupa 11,5%,
Nerwica 32%.
Czas trwania ZE:
Do 1 roku 37,5%,
1 - 3 lata 26%,
4 - 6 lat 28,5%,
Pow. 6 lat 8%,
4 mury impotencji:
Uświadomienie sobie problemu,
Ujawnienie problemu w związku partnerskim,
Ujawnienie problemu u specjalisty,
Ujawnienie problemu w aptece.