Wykład VIII:
Bolesny orgazm:
Przyczyny u k (zaburzenie częściej spotykane u k):
Zmiany poporodowe i pooperacyjne, zaburzenia hormonalne, menopauza, niewłaściwie założona wkładka domaciczna, stulejka łechtaczki, mięśniaki macicy.
Przyczyny u m:
Choroby gruczołu krokowego, zmiany pozapalne, brak nasienia, nasienie wraca do pęcherza moczowego, przeczulica żołędzi członka.
Ból po wytrysku nasienia , przyczyny:
Zaburzenia urologiczne, neurologiczne, psychiczne (lęk przed ciążą, poczucie winy, dyskomfort wiążący się z nasieniem, niechęć partnerki do wytrysku w pochwie).
Nadmierny popęd seksualny:
Trudny do rozpoznania, bo nie ma norm określających.
Okresowe skargi w życiu k i m, że nadmierny popęd seksualny stał się samoistnym problemem.
P. Carnes (1983) - uzależnienie od sexu, zachowania obsesyjne, natrętne i zrytualizowane obejmują 4 fazy:
Powstanie dominującej aktywności seksualnej
Rytualizacja zachowań seksualnych niezbędnych do osiągnięcia podniecenia seksualnego.
Zachowanie seksualne przyjmuje formę natręctw, automatyzmów, których kontrola jest nikła.
Pojawienie się przykrych odczucia, iż nie jest się w stanie uwolnić od rytualnych, natrętnych zachowań.
Nie sklasyfikowany w ICD 10, WHO.
Typowe przyczyny:
Zaburzenia hormonalne, zaburzenia neurogenne i psychiczne, uzależnienia od alkoholu, narkotyków, hiperkompensacyjne mechanizmy obronne, leki pobudzające seksualnie, nadmierny rygoryzm religijny lub nadmierny liberalizm.
Ok. 5-10% cierpiących na te choroby popełnia przestępstwa seksualne.
Leczenie:
Terapia kompleksowa: leki obniżające popęd w połączeniu z psychoterapią. S.A. - seksoholicy anonimowi - leczenie „12 kroków” (podobnie jak u alkoholików).
Transseksualizm:
Definicja ICD 10: „Pragnienie życia i akceptacji w roli przeciwnej płci, zwykle związane z zachowaniem doprowadzenia ciała za pomocą zabiegów chirurgicznych lub leczenia hormonalnego do postaci tak zbieżnej z preferowaną płcią jak to tylko jest możliwe”.
Kryteria diagnostyczne:
Tożsamość transseksualne występuje trwale conajmniej od 2 lat.
Zaburzenie nie jest objawem innego zaburzenia psychicznego, ani nie wiąże się z nieprawidłowościami chromosomalnymi.
Ubieranie się charakterystyczne dla płci przeciwnej.
Preferencja roli społecznej płci przeciwnej również w aktywności seksualnej.
Dążenie do prawnej zmiany płci metrykalnej.
Trwały dyskomfort wynikający z cech płciowych nieakceptowanej płci.
Epidemiologia:
1 na 100 000 k, 1 na 30 000 m dąży do operacyjnej zmiany płci.
Transseksualizm dzieli się na:
M-k, k-m,
1 k/m na 3m/k w większości krajów,
W Polsce 4:1.
Przyczyny:
Nadal nie ma jasnej przyczyny transseksualizm.
Wymienia się jako możliwe czynniki: genetyczne, neurofizjologiczne, endokrynologiczne (hormonalne), psychiczne (zaburzenia identyfikacji z płcią w dzieciństwie, nadmiernie bliskie relacje dziecka z matką, osobowość borderline).
Leczenie:
Obejmuje kolejne w czasie metody:
2letni test realnego życia w wybranej płci,
Terapie hormonalne, metrykalna zmiana płci,
Kilkufazowa operacyjna zmiana płci.
Leczenie wiąże się z problemami prawnymi i etycznymi:
2/3 operowanych ujawnia poprawę zdrowia psychicznego i funkcjonowanie, 16% pogorszenie,
Przeciwwskazania do leczenia:
Wiek poniżej 21 lat, zaburzenia psychiczne, tendencje samobójcze, agresja seksualna, transwestytyzm, wahania co do zmiany płci, impulsywne żądanie zmiany płci.
Transwestytyzm o typie podwójnej roli:
ICD 10: „Ubieranie się w stroje płci przeciwnej przez część życia w celu uzyskania zadowolenia z chwilowych doświadczeń bycia osoba płci przeciwnej ale bez pragnienia trwałej zmiany płci”.
Kryteria diagnostyczne:
Zaburzenie jest okresowe, przebieraniu się towarzyszy podnieceni seksualne, zaburzenia identyfikacji płciowej w dzieciństwie.