4. Wnioski i uwagi końcowe.

 

Wykonane przez nas ćwiczenie pozwala doświadczalnie wykazać, że każdy nawet bardzo złożony obwód elektryczny można zastąpić źródłem napięcia lub źródłem prądu i włączoną z nim szeregowo (dla żródła napięcia), lub równolegle (dla źródła prądu) rezystancją o wartości R_w równą rezystancji zastępczej obwodu. Ograniczeniem stosowania twierdzeń Thevenina i Nortona są układy które zawierają źródła napięcia lub prądu sterowane.

Jednym z naszych zadań było wyznaczenie rezystancji R_w najpierw na podstawie charakterystyki napięciowo- prądowej (jako stosunek napięcia źródłowego U₀ do prądu źródłowego I_źr) a następnie poprzez pomiar omomierzem. Wartości prądu i napięcia źródłowego odczytaliśmy z wykresu U=f(I), gdzie U₀ to punkt, w którym wykres przecina oś rzędnych, natomiast punkt I_źr to miejsce przecięcia osi odciętych.

Aby dokonać pomiaru omomierzem, wyłączyliśmy z układu pomiarowego źródła napięcia i prądu. W tym celu źródła napięcia zastępowaliśmy zwarciem, natomiast źródła prądu- przerwą. Następnie do zacisków powstałego dwójnika pasywnego podłączyliśmy omomierz i odczytaliśmy wartość rezystancji zastępczej obwodu.

Porównując wyniki obu metod pomiaru rezystancji R_w widzimy że różnią się one bardzo nieznacznie, zaledwie o 0,2 Ω.

Charakterystyki napięciowo - prądowe wykreślone w naszym ćwiczeniu są liniami prostymi, niewielkie rozbieżności wynikają głównie z klasy dokładności mierników użytych do pomiarów oraz z faktu że elementy wykorzystane w ćwiczeniu nie są idealne.

Punkty przecięcia wykresu z osiami odpowiadają napięciu stanu jałowego oraz prądowi zwarciowemu dwójnika.

---