Pytanie nr. 2: Na czym polega rozwój zrównoważony? Zrównoważony rozwój (ang. sustainable development) to koncepcja integracji celów ekologicznych, społecznych i gospodarczych w polityce państwa. W Polsce na zrównoważony rozwój zamiennie używa się także określeń: trwały rozwój oraz ekorozwój. Zrównoważony rozwój oznacza, że wzrost gospodarczy prowadzi do zwiększania spójności społecznej (w tym m.in. zmniejszania rozwarstwienia społecznego, wyrównywania szans, przeciwdziałania marginalizacji i dyskryminacji) oraz podnoszenia jakości środowiska naturalnego poprzez m.in. ograniczanie szkodliwego wpływu produkcji i konsumpcji na stan środowiska, aktywną ochronę zasobów przyrodniczych. Zrównoważony rozwój leży w polu zainteresowań wielu organizacji międzynarodowych. Należą do nich m.in. Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska , instytucje Unii Europejskiej (Parlament Europejski, Europejski Komitet Ekonomiczno - Społeczny), Rada Europy. Zrownoważony rozwój stanowi ważny element systemu prawa międzynarodowego. Do najważniejszych dokumentów prawno międzynarodowych ujmujących problematykę zrównoważonego rozwoju należą: Agenda 21, Konwencja o Dostępie do Informacji, Udziale Społeczeństwa w Podejmowaniu Decyzji oraz Dostępie do Sprawiedliwości w Sprawach Dotyczących Środowiska. W Polsce zasada zrównoważonego rozwoju zyskała rangę konstytucyjną - została zapisana w art. 5 konstytucji RP.
Ekorozwój (zrównoważony rozwój) - rozwój społeczny, ekonomiczny i przyrodniczy, zgodnie z którym zaspokajamy aktualne potrzeby społeczeństwa w sposób zapewniający przyszłym pokoleniom możliwość optymalnego korzystania z zasobów środowiska. Ekorozwój obejmuje m.in.: rozsądne, a przez to długotrwałe wykorzystywanie odnawialnych zasobów przyrody, eksploatację nieodnawialnych źródeł energii z maksymalną efektywnością, utrzymywanie stabilności procesów ekologicznych i ekosystemów, ochronę różnorodności genetycznej ogólnie pojętą ochronę przyrody zachowanie i polepszenie stanu zdrowia ludzi, bezpieczeństwa pracy, edukacji i dobrobytu.
Powstaje ważne pytanie kto poniesie koszty ograniczenia zużycie energii. Istnieją dwie koncepcje:
ograniczenie konsumpcji państw bogatych, gdzie obywatele już posiadają 8 telewizorów na głowę i jednoczesne zwiększenie konsumpcji dla biednych (a bilans pozostanie taki sam),
ograniczenie emisji (i zużycia paliw kopalnych) dla wszystkich krajów po równo?
Raczej przeważa opinia, że kraje bogatsze powinny w większym stopniu ponieść koszt zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych od krajów biednych.
Pytanie nr. 7:
Jakie są objawy zatrucia tlenkiem węgla a jakie dwutlenkiem węgla? Dwutlenek węgla: bóle głowy, nudności, zawroty głowy, zaburzenia wzrokowe, szum w uszach niepokój ruchowy, zaburzenia świadomości aż do utraty przytomności, drgawki pochodzenia ośrodkowego rozszerzone źrenice duszność, oddech Cheyne'a i Stokesa, sinica kołatanie serca, tachykardia, początkowo wzrost ciśnienia krwi, hipotonia, czasem arytmie, zwłaszcza u ludzi ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi
Tlenek węgla: Nasilenie objawów zależy od ilości wchłoniętego tlenku węgla, wieku, masy ciała, stężenia CO-Hb (nie mam zielonego pojęcia co to za stężenie): przy niskim stężeniu (CO-Hb 10-20%): przymglenie świadomości, niepamięć wsteczna, zaburzenia wzrokowe, zawroty głowy, bóle głowy, uczucie odurzenia, nudności, jasnoczerwone zabarwienie skóry przy średnim stężeniu (CO-Hb 30-50%): przymglenie świadomości aż do utraty przytomności, wzmożenie odruchów ze ścięgien, wymioty, hiperwentylacja, nadciśnienie przy wysokim stężeniu (CO-Hb > 50%): utrata przytomności, napady drgawek toniczno-klonicznych, kurcze prostowników, hipowentylacja, sinica, wstrząs z tachykardią i spadkiem ciśnienia tętniczego.
Czy stary popsuty patefon babci jest odpadem czy surowcem? Odpad bo się babcia o niego potyka bo trzeba z niego ścierać kurz itd itp
1.Kiedy mówimy o zanieczyszczeniach wód podziemnych
•Gdy przekroczona zostanie norma
•Gdy zachwiana zostanie równowaga
•Gdy nastąpi znacząca zmiana chemizmu
•Gdy nastąpi zmiana składu chemicznego
2.Od czego zależy masa substancji biogennych w ściekach?
•Od prędkości wody i objętości
•Od objętości i temperatury
•Od wody i stężenia substancji w niej zawartych
Dyfuzja - proces rozprzestrzeniania się cząsteczek w gazie, cieczy lub ciałach stałych. Zderzenia między cząsteczkami powodują, że ich ruch jest przypadkowy (ruchy Browna). Jeżeli jednak między dwoma punktami przestrzeni występuje różnica stężeń jakiego związku chemicznego, to te przypadkowe ruchy prowadzą do jej zmniejszenia. Wyższa temperatura przyspiesza ten proces. Charakterystyczną cechą dyfuzji jest fakt, że objętość L ośrodka zajętego przez cząsteczki danego gazu rośnie w czasie t proporcjonalnie. Inaczej mówiąc, L2 = 2Dt, gdzie D jest tzw. stałą dyfuzji lub współczynnikiem dyfuzji. W elektronice dyfuzja oznacza jakiekolwiek względne zmiany rozmieszczenia atomów w sieci krystalicznej zachodzące pod wpływem energii termicznej. Przykłady dyfuzji. Dyfuzja umożliwia zjawisko mieszania się substancji pozostających w fazie gazowej i ciekłej. Siłą napędową dyfuzji przy mieszaniu jest dążenie układu do równowagi termodynamicznej przez osiągnięcie jak najwyższej entropii i jak najniższej energii. Efektem wolnej, nieskrępowanej dyfuzji w gazach i cieczach jest wyrównywanie się stężeń wszystkich składników w całej objętości fazy. Osiągnięcie stanu równowagi nie oznacza jednak ustanie dyfuzji. Trwa ona nadal, tyle że dzięki dokładnemu wymieszaniu się wszystkich składników nie prowadzi już do zmian stężenia. Przykładem tego rodzaju dyfuzji jest rozchodzenie się zapachów w powietrzu.
OCHRONA ŚRODOWISKA