GPW

Polska Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie rozpoczęła swoja działalność 16 kwietnia 1991 r. po 52-letniej przerwie. Została założona przez Skarb Państwa jako spółka akcyjna, której udziałowcami mogą być (oprócz Skarbu Państwa) domy maklerskie, banki, emitenci, towarzystwa funduszy powierniczych, zakłady ubezpieczeniowe. Funkcjonowanie giełdy regulują ustawa Prawo o publicznym obrocie papie­rami wartościowymi oraz Regulamin i Statut Giełdy.

Giełda koncentruje obrót (handel) papierami wartościowymi zapewniając ich płynność oraz bezpieczeństwo transakcji i rozliczeń. Zastosowanie na giełdzie nowoczesnych technologii informatycznych umożliwia zawieranie na każdej sesji wielu tysięcy transakcji i powszechny do niej dostęp dużych i małych inwestorów.

Przyjęty w Polsce system giełdowy można scharakteryzo­wać jako rynek kierowany zleceniami, tzn. rynek, na któ­rym kursy ustalane są na podstawie zleceń składanych przez inwestorów. Wprowadzone zasady handlu należą do bardzo nowoczesnych - papiery wartościowe istnieją w for­mie niematerialnej, tzn. zapisów w systemach komputero­wych Giełdy, domów maklerskich i Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych. Transakcje na giełdzie zawierane są wyłącznie przez licen­cjonowanych maklerów - pracowników domów makler­skich, którzy są członkami giełdy (członkiem giełdy jest podmiot prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, będący akcjonariuszem Giełdy i dopuszczony do działania na Giełdzie).

ORGANIZACJA GIEŁDY

Notowania giełdowe odbywają się w dni robocze od poniedziałku do piątku, od godz. 10.00 - 16.00. Zlecenia kupna i sprzedaży papierów wartościowych przekazywane na warszawską giełdę można podzielić na dwie kategorie:

• Zlecenia składane przed sesją ( dotyczą części sesji giełdowej notowań kursu jednolitego - fixing )

• Zlecenia składane w trakcie sesji ( dotyczą części sesji giełdowej dla notowań ciągłych i dogrywki notowań kursu jednolitego )

Notowania kursu jednolitego

Notowania te odbywaj się od godz.10.00 - 11.15 w tym dogrywka

od godz. 10.30 - 11.15. notowane są wszystkie akcje, a także większość obligacji o zmiennym oprocentowaniu.

W systemie tym kurs ustalany jest jeden raz podczas sesji na podstawie złożonych wcześniej przez inwesto­rów zleceń kupna i sprzedaży.

W systemie notowań jednolitych jednostką transakcyjną jest jeden papier wartościowy.

Złożenie zlecenia

W swoich zleceniach klienci biur maklerskich określają stronę zlecenia, ilość papierów wartościowych oraz limit ceny. Kupujący określa maksymalną cenę, po któ­rej gotów jest nabyć papiery wartościowe, natomiast sprzedający - cenę minimalną, po jakiej jest gotów je sprzedać. W przypadku zleceń na akcje limit cenowy określany jest w złotych, natomiast w przypadku obli­gacji w procentach wartości nominalnej.

Innym rodzajem zleceń są zlecenia PKC (po każdej cenie) co oznacza, że ich wystawcy godzą się zawrzeć transakcję po każdym kursie, jaki ustali się na najbliższej sesji giełdo­wej lub PCR (po cenie rynkowej), które tym się różnią od zleceń PKC, że nie biorą udziału w określaniu kursu i są realizowane jedynie w odpowiedzi na brak równowagi po ustaleniu kursu jednolitego. Giełda warszawska, wzorem innych giełd na świecie, stosuje ograniczenia wahań kur­sów. Kurs jednolity na rynku akcji może być wyższy (górne ograniczenie) lub niższy (dolne ograniczenie) od kursu poprzedniej sesji najwyżej o 10%, natomiast dla ob­ligacji dopuszczalne wahania kursów mogą wynosić 5 punktów procentowych.

Ustalenie kursu

Po rozpoczęciu sesji giełdowej makler specjalista otrzy­muje od giełdy komputerowe zestawienie zakwalifiko­wanych na sesję zleceń (arkusz zleceń), sprawdza je i określa kurs dla danego papieru wartościowego. Kurs jednolity ustalany jest na podstawie zleceń mak­lerskich z limitem ceny oraz zleceń PKC. Określając go makler specjalista bierze pod uwagę kolejno następu­jące kryteria;

• zapewnienie największego wolumenu obrotu,

• osiągnięcie możliwie najmniejszej różnicy między popytem a podażą,

• utrzymanie możliwie najmniejszej zmiany kursu w stosunku do poprzedniej sesji.

Po ustaleniu kursu jednolitego wszystkie transakcje giełdowe dla danego papieru wartościowego będą za­warte po tym kursie

Po określeniu kursu ewentualna różnica w ilości pa­pierów oferowanych do sprzedaży i do kupna może być zlikwidowana w fazie tzw. oferty specjalisty, kiedy przyjmowane są zlecenia z jednej strony rynku. Jeśli doprowadzi ona do pełnej równowagi popytu i podaży, następuje ostatnia część sesji, czyli dogrywka dwustronna, w trakcie której przyjmowane są zarówno zlecenia kupna, jak i sprzedaży.

Notowania w systemie ciągłym

Notowania te odbywają się w godz. 12.00 - 16.00 notowane są najbardziej płynne akcje, większość obligacji oraz instrumenty pochodne i kwity depozytowe.

cechą notowań ciągłych jest to, że transakcje dla da­nego papieru wartościowego mogą być zawierane po różnych cenach. W notowaniach ciągłych na GPW określona jest minimalna liczba papierów, jakie mają być przedmiotem transakcji. Jest to tzw. jednostka transakcyjna czyli blok, którego wielkość jest określo­na indywidualnie dla poszczególnych papierów wartościowych. W trakcie notowań ciągłych, transakcje zawierane są po kursie najlepszego zlecenia oczekującego. W czasie noto­wań ciągłych obowiązują ograniczenia wahań kursu. Dopuszczalne widełki wahań wynoszą dla obligacji 3 punkty procentowe, a dla akcji -10% względem kursu otwarcia.

Giełda wydaje po każdej sesji oficjalny biuletyn „Ceduła Giełdy Warszawskiej", w którym publikowane są kursy i wskaźniki. Po każdej sesji giełdowej. Inwestorzy krajowi mogą dodatkowo korzystać z serwisu telegazety. Telegazeta podaje na stronach 610 - 612 infor­macje o przebiegu sesji oraz komunikaty Giełdy.

Przebieg notowań poszczególnych papierów wartościowych sporządzany jest również w formie graficznej - wykresu, który daje obraz wartości od początku

ich notowań. Wskaźnikiem ogólnym koniunktury giełdowej jest tzw. indeks giełdowy. Wskazuje on wielkość zysków osiąganych przez przeciętnego inwestora giełdowego w wybranym horyzoncie czasowym. Różnice pomiędzy indeksami dotyczą składu ich portfeli. Obecnie na warszawskiej giełdzie liczone są następujące indeksy: WIG, WIG20, MIDWIG, WIRR oraz NIF.

Warszawski Indeks Giełdowy (WIG)

To indeks, przy obliczaniu którego brane są pod uwagę zmiany cen wszystkich spółek notowanych na rynku podstawowym. Jest to indeks typu dochodowego, to znaczy uwzględ­nia on oprócz kursów akcji również dywidendy i pra­wa poboru. Wartość WIG-u obliczana jest na zakoń­czenie każdej sesji z dokładnością do 0,1 punktu.

1994 1995 1996 1997 1998 1999

Indeks WIG20

W przeciwieństwie do indeksu WIG, WIG20 jest indeksem cenowym. Oznacza to, że podobnie jak zagraniczne indeksy wykorzystywane jako instrumenty bazowe, WIG20 nie uwzględnia m.in. dochodów z dywidend. WIG20 jest liczony na podstawie wartości portfela akcji 20 wiodących (najbardziej płynnych, największych ) spółek rynku podstawowego.

Podczas notowań jednolitych wartość indeksu WIG20 podawana jest po ogłoszeniu kursów wszystkich akcji uczestniczących w tym indeksie. W systemie ciągłym WIG20 jest ogłaszany co l minutę, na podstawie ostatnich transakcji

Ze względu na to, iż przeważająca część obrotów akcjami realizowana jest w systemie jednolitym, wartość indeksu ogłoszona w tym systemie notowań powszechnie uważana jest za najbar­dziej obiektywna w danym dniu.

Ponieważ łączna wartość rynkowa spółek z WIG 20 stanowi ponad ¾ kapitalizacji

a przypada na nie ok.60% obrotów akcjami na GPW ma on bardzo dużą wymowę.

Kompozycja tego indeksu zmienia się raz na kwartał. Dobór spółek do indeksu

opiera się na precyzyjnie zdefiniowanym rankingu indeksu WIG20. Kolejność

miejsc w rankingu określana jest na podstawie udziałów procentowych każdej za spółek w kapitalizacji giełdowej oraz wartości obrotów. Dla utrzymania równowagi sektorowej, w portfelu indeksu WIG20 stosuje się ograniczenia do 5 spółek z jednego sektora. Zasada ta sprawia, że w indeksie WIG20 uczestniczy tylko

5 banków. Ponadto uczestnikami indeksu są spółki budowlane, produkcyjne, usługowe.

Indeks MIDWIG

Indeks MIDWIG opisuje stan koniunktury średnich spółek giełdowych. W skład portfela indeksu MIDWIG wchodzą akcje 40 spółek wyznaczonych wg takich samych kryteriów oceny jak w indeksie WIG20. W indeksie MIDWIG nie uczestniczą fundusze inwestycyjne oraz spółki zagraniczne. W przeciwieństwie do WIG20, w indeksie MIDWIG nie stosujemy ograniczeń sektorowych. Dzięki temu w portfelu MIDWIG mogą znajdować się akcje spółek, które ze względu na ograniczenia sektorowe nie mogą aktualnie uczestniczyć w indeksie WIG20.

MIDWIG jest indeksem cenowym (nie uwzględnia dochodów z dywidend).

Łączna wartość rynkowa spółek uczestniczących w indeksie MIDWIG reprezentuje około 20% kapitalizacji rynku podstawowego. Tym samym spółki uczestniczące w indeksachWIG20 i MIDWIG mają łącznie znacznie ponad

90% udziału w kapitalizacji i obrotach rynku podstawowego giełdy.

Kompozycja indeksu MIDWIG podobnie jak WIG20 zmienia się raz na kwartał.

UCZESTNICY INDEKSU MIDWIG

Warszawski Indeks Rynku Równoległego WIRR

Warszawski Indeks Rynku Równoległego (WIRR) obliczany jest w oparciu o tę samą metodologię, jaką zas­tosowano przy liczeniu WIG-u i odzwierciedla zmiany cen wszystkich spółek z rynku równoległego.

Indeks NIF

Indeks NIF jest indeksem typu cenowego. Indeks ten jest sumą kursów akcji wszystkich piętnastu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych.

PAPIERY WARTOŚCIOWE

Na giełdzie handluje się akcjami, obligacjami, prawami poboru, prawami do nowych akcji oraz instrumentami pochodnymi (kontraktami ter­minowymi i warrantami). Decyzję o dopuszczeniu pa­pieru wartościowego do obrotu podejmuje Rada Giełdy. Szczegółowe warunki oraz procedury związane z do­puszczeniem i wprowadzeniem papierów wartościowych do obrotu na Giełdzie zawiera Regulamin Giełdy.

Akcje

Akcje publicznych spółek mogą być notowane na rynku podstawowym, równoległym lub wolnym.

Rynek podstawowy - przeznaczony jest dla spółek dużych, o kapitale akcyjnym wynoszącym min. 7 min zł, posiada­jących co najmniej 500 akcjonariuszy.

Ponadto akcje, które mają znaleźć się w obrocie giełdo­wym muszą stanowić przynajmniej 1/4 wszystkich akcji spółki. Spółka zobowiązana jest również

m. in. ogłosić roczne sprawozdania finansowe za ostatnie 3 lata obrotowe oraz osiągnąć łączny zysk w tym okresie wy­noszący co najmniej 16 mln zł.

Oddzielnym segmentem rynku podstawowego są akcje NFI. Notowane są akcje

15 Narodowych Funduszy Inwestycyjnych pochodzące z zamiany Powszechnych Świadectw Udziałowych.

Rynek równoległy - przeznaczony jest dla spółek o mniejszym kapitale akcyjnym (min. 3 min zł), mają­cych przynajmniej 300 akcjonariuszy. Spółka ubiegają­ca się o notowania na tym rynku musiała przynieść zysk za ostatni rok obrotowy oraz ogłosić sprawozda­nia finansowe za ostatnie dwa lata.

Rynek wolny został utworzony dla spółek nie spełnia­jących warunków rynku podstawowego i równoległe­go. Spółka ubiegająca się o wejście na rynek wolny zo­bowiązana jest ogłosić sprawozdanie finansowe za os­tatni rok obrotowy.

Spółki z rynków równoległego oraz wolnego mogą ubiegać się o przeniesienie na wyższy rynek po spełnie­niu warunków regulaminowych.

Po ponad ośmiu latach działania Giełdy łączna wartość wszystkich notowanych spółek stanowi około 19% produktu krajowego brutto. Na wszystkich trzech parkietach notowane są 202 spółki (120 - rynek podstawowy, 60 - rynek równoległy i 22 - rynek wolny).

Spółki akcyjne notowane na Giełdzie mają obowiązek przekazywania do publicznej wiadomości wszystkich istotnych informacji związanych ze swoją działalnoś­cią. Ustawa Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, zarządzenie Przewodniczącego KPWiG oraz Regulamin Giełdy nakładają na spółki giełdowe obowiązek przesyłania wyników kwartal­nych, półrocznych

i rocznych.

Muszą one być sporządzane na specjalnych formularzach i przesyłane w ściśle określonym czasie. Dzień nadesłania wyników jest wcześniej podany

do wiadomość. Tzw. raporty okresowe zawierają informacje o finanso­wych wynikach działalności spółki, natomiast raporty bieżące - o wszystkich istotnych zdarzeniach dotyczących spółki i mogących mieć wpływ na podejmowane przez in­westorów decyzje. Są to m. in. informacje o uzyskanych ulgach i zwolnieniach, podpisanych kontraktach, zmia­nach we władzach spółki, projektach uchwał Walnego Zgromadzenia itp. Zarówno raporty okresowe, jak i bieżące powinny być jednocześnie przesyłane do Komisji Papierów War­tościowych i Giełd, do Giełdy oraz Polskiej Agencji Prasowej. W ten sposób realizowana jest zasada rów­nego i powszechnego dostępu do informacji przez wszystkich uczestników rynku.

Obligacje

Na warszawskiej giełdzie handluje się wyłącznie obligacja­mi Skarbu Państwa. Obecnie w obrocie giełdowym znaj­dują się obligacje o zmiennym oprocentowaniu z termi­nem wykupu l, 3 i 10 lat oraz obligacje o stałym opro­centowaniu dwuletnie, pięcioletnie i dziesięcioletnie. Większość obligacji znajduje się w obrocie w systemie no­towań ciągłych. Jednostką transakcyjną jest blok obligacji o wartości nominalnej 10 000 zł. Niektóre serie obligacji notowane są w systemie kursu jednolitego.

Instrumenty pochodne

Ważnym krokiem w rozwoju warszawskiej giełdy było utworzenie rynku praw pochodnych. Pierwszymi instru­mentami, jakie zostały wprowadzone do obrotu na tym rynku są kontrakty terminowe na WIG20. Ich giełdowy debiut miał miejsce 16 stycznia 1998 r. Ponadto w ob­rocie giełdowym znajdują się kontrakty terminowe na kurs dolara amerykańskiego i na kurs euro. Kontrakt terminowy jest umową, w której kupujący zobowiązuje się do zakupienia w przyszłości określonego towaru zwanego instrumentem bazowym. Sprzedający zobowiązuje się natomiast do sprzedania określonego w kontrakcie instrumentu bazowego. Instrumentami bazowymi mogą być: akcje, waluty, indeksy giełdowe, a właściwie dowolne wartości ekonomiczne, które można wyliczyć w sposób. Chociaż kupno lub sprzedaż kontraktu terminowego oznacza zobowiązanie się do dostawy lub odbioru w przyszłości określonego instrumentu bazowego to najczęściej uregulowanej ewentualnych zobowiązań następuje w postaci rozliczenia pieniężnego nie budzący wątpliwości . Kontrakty terminowe notowane są w systemie ciągłym.

Drugim instrumentem pochodnym wprowadzonym do obrotu giełdowego są warranty (jako pierwsze notowane były warranty na akcje Elektimu SA oraz indeks NIF). Pierwsze notowanie warrantów miało miejsce 9 marca 1998 r. Warranty notowane są w systemie ciągłym. Wyczerpujące zdefiniowanie warrantu jest bardzo trudne. W sensie ekonomicznym jest to instrument finansowy, którego cena zależy od ceny lub wartości tzw. Instrumentu bazowego, którym może być papier wartościowy, waluta, wskaźnik ekonomiczny ( np. indeks, stopa procentowa) lub inna wartość. W sensie formalno - prawnym warrant jest bezwarunkowym i nieodwołalnym zobowiązaniem się jego emitenta do wypłacenia uprawnionym właścicielom warrantów kwoty rozliczenia. W przypadku warrrantu kupna jest to dodatnia różnica pomiędzy

Ceną instrumentu bazowego, a ceną wykonania określoną przez emitenta.

W przypadku warrantu sprzedaży kwotą rozliczenia jest dodatnia różnica między ceną wykonania, a ceną instrumentu bazowego.

W Polsce stosowany jest niematerialny obrót papierami wartościowymi w oparciu o zapisy ewidencyjne. Umożliwia to Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych (KDPW). Oznacza to, że w KDPW jest zdeponowany odcinek zbiorczy reprezentujący wszy­stkie papiery wartościowe danej emisji, natomiast dowo­dem własności papieru wartościowego jest świadectwo depozytowe wydawane właścicielowi przez dom mak­lerski, w którym posiada on rachunek inwestycyjny. System depozytowy ma ogromne zalety w stosunku do systemów opartych na fizycznej postaci papierów war­tościowych. Zapewnia jego uczestnikom pełne bezpie­czeństwo obrotu i ochronę papierów przed zniszcze­niem, kradzieżą lub fałszerstwem. Klient przeprowadzający, za pośrednictwem domu maklerskiego, transakcje giełdowe nie dostarcza pa­pierów wartościowych w formie fizycznej. Każda za­warta transakcja jest odnotowana na jego rachunku w biurze maklerskim.

Depozyt odnotowuje zmiany jedynie na kontach do­mów maklerskich i banków, które z kolei prowadzą rachunki klientów. W ten sposób zagwarantowana jest anonimowość i poufność transakcji.

Koniunktura na rynku giełdowym jest ściśle związana z sytuacją gospodarczą kraju.

Rynki młode zwane wschodzącymi, do jakich należy m.in. Polska są ponad to pod dużym wpływem silnych rynków światowych, szczególnie Stanów Zjednoczonych ( indeks giełdowy Dow Jones ) i Japoni ( indeks Nikkei ). Wszystkie wydarzenia związane z polityką, ekonomią i gospodarką przekładają się natychmiast na wyniki notowań giełdowych.

' Wpływ wydarzeń z rynku finansowego na WIG (grudzień 1998 r. - grudzień 1999r.)

1. 9 GRUDNIA 1998

Obniżenie przez RPP stóp procentowych. Na dwóch kolejnych sesjach giełdowych poprzedzających tę decyzję WIG zyskał 2,2% oraz 4,1 %. Inwestorzy z euforią zarea­gowali na możliwość kolejnej obniżki stóp procentowych w Polsce - komentował te wydarzenia w PARKIECIE Michał Wojciechowski z DM BOŚ.

2. 27 GRUDNIA 1998

Oczekiwania inflacyjne. Opublikowanie prognoz wzrostu cen konsumpcyjnych w grudniu na 0,4-0,5% i inflacji w 1998 roku na 8,6%. Inwestorzy spodziewają się kolejnego obniżenia stóp procentowych w przyszłości. W grudniu 1998 r. WIG zy­skał łącznie 10,6%.

3. 12 STYCZNIA 1999

Kryzys finansowy w Brazylii powoduje silne spadki na giełdach. W ciągu 4 sesji WIG traci 14,9%.

4. 20 STYCZNIA 1999

Obniżenie przez RPP stóp procentowych. Radykalna redukcja stóp procento­wych w wykonaniu RPP zdecydowanie ograniczyła oczekiwania rynku na kolej­ne decyzje łagodzące politykę pieniężną. (...) W trakcie minionych 4 sesji indek­sy odrobiły większość strat poniesionych w wyniku brazylijskiej paniki - ko­mentował Wojciech Białek z ROM Polonia. W tym czasie indeks zyskał łącznie 13,2%.

5. 19 LUTEGO 1999

GUS poinformował, że produkcja przemysłowa w styczniu br. była o 5,1% mniejsza niż rok wcześniej. Spada ona nieprzerwanie od października 1998 r. Informacje GUS byty jedną z przyczyn spadku indeksu WIG o 7,0% w ciągu następnych 2 tygodni.

6. 23 MARCA 1999

Rozpoczęcie nalotów NATO na Jugosławię przyczyną spadku indeksu WIG o 5,0% na jednej sesji. Główny indeks giełdy odrobił straty w ciągu dwóch następnych sesji.

7. 1 KWIETNIA 1999

Wzrosty WIG spowodowane zwyżką cen akcji banków. Inwestorzy kupują ich walo­ry spodziewając się obniżki rezerw obowiązkowych.

8. 19 KWIETNIA 1999

GUS poinformował, że w marcu po raz pierwszy od września 1998 r. produkcja przemysłowa była większa niż w tym samym miesiącu rok wcześniej. Wzrost za­notowano w 19 (na 29) działach przemysłu. W ciągu kilku sesji WIG wzrósł o 7,1%.

9. 29 CZERWCA 1999

Ministerstwo Finansów poinformowało, że inflacja w czerwcu wyniosła 0% oraz że deficyt budżetowy po pierwszym półroczu 1999 r. prawdopodobnie nie przekroczył 90% kwoty przyjętej na cały ten rok. W czerwcu WIG zyskał 7,7%, a po tej infor­macji - kolejne - 3,0%.

10. 12 LIPCA 1999

Najwyższy poziom WIG w 1999 roku -17 645,9 pkt.

11. 16 LIPCA 1999

Dane GUS dotyczące inflacji - ceny w czerwcu wzrosły o 0,2%. Pierwsza fala spadkowa. „Na ochłodzenie nastrojów z pewnością ma też wpływ informacja na temat inflacji w czerwcu. Wzrost cen do 6,5% liczony rok do roku okazał się roz­czarowaniem (...). Elementem równoważącym te niezbyt optymistyczne dane mia­ły szansę stać się informacje o czerwcowej produkcji przemysłowej, ale i one oka­zały się raczej mato zadowalające, gdyż produkcja przemysłowa nie zmieniła się w stosunku do maja br., a licząc rok do roku jej dynamika osłabła" - komentował na łamach PARKIETU Jacek Buczyński z BM PBK SA.

12. 2 WRZEŚNIA 1999

Dolar powyżej 4,00 złotych. Najwyższy kurs amerykańskiej waluty od czasu denomi­nacji złotego. Deficyt obrotów bieżących bilansu płatniczego wyniósł w lipcu br. 1,02 mld USD. Po siedmiu miesiącach łączny deficyt wynosi 6,02 mld USD, czyli po­nad dwa razy tyle co przed rokiem. Opinie specjalistów są podzielone: niektórzy twier­dzą, że dane te są na bezpiecznym poziomie, inni straszą możliwością wycofania ka­pitału zagranicznego z Polski i tym samym - znacznego osłabienia naszej waluty. Początek 2. fali spadkowej. We wrześniu WIG traci 16,2%.

13. 18 PAŹDZIERNIKA 1999

Skok wskaźnika rocznej inflacji z 7,2% po sierpniu br. do 8,0% po wrześniu. GUS poinformował, że produkcja przemysłowa wzrosła we wrześniu br. o 8,9% w po­równaniu z wrześniem 1998 r. i o 9,5% w stosunku do sierpnia 1999 r. „Poniedział­kowe dane o produkcji przemysłowej we wrześniu okazały się nadzwyczaj korzy­stne. Tylko do wtorku potrwają raczej przedwczesne obawy o podniesienie przez RPP stóp procentowych. W czwartek z kolei czeka nas publikacja prospektu PKN, a wraz z nim danych na temat samej oferty. Wiele niespodzianek sprawi też zape­wne inwestorom podanie kwartalnych raportów finansowych. Wszystkie te czyn­niki mogą w poważnym stopniu zaważyć na stanie rynku w perspektywie nawet kilku tygodni" - stwierdził Jarosław Jędrzyński z PM Elimar SA.

14. 5 LISTOPADA 1999

Dalszy spadek wartości złotego. Do połowy października złoty stracił w stosunku do dolara 6% i w czwartek na rynku międzybankowym za jeden banknot z wizerunkiem Waszyngtona trzeba było zapłacić już 4,3 zł. Spadek WIG o 3,3% na jednej sesji.

15. 17 LISTOPADA 1999

RPP podnosi stopy procentowe. Ceny akcji wzrastają. Zdaniem analityków, pod­wyżka stóp została już uwzględniona we wcześniejszych spadkach cen, pozyty­wny wpływ ma również informacja o zażegnaniu kryzysu rządowego oraz dalszy wzrost produkcji.

16. 29 LISTOPADA 1999

Prezydenckie weto do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ryzyko dymisji wicepremiera Balcerowicza powoduje spadek WIG o 2,5%. Dwa dni później, po informacjach o pozostaniu wicepremiera w rządzie, WIG zyskuje 2,6%.

Wzrost notowań papierów wartościowych na giełdzie świadczący o dobrej koniunkturze gospodarczej nazywamy hossą lub „rynkiem byka”, w przeciwieństwie do bessy lub „rynku niedźwiedzia”. Ostatni okres na warszawskim parkiecie charakteryzowany jest jako hossa co udokumentowane zostało osiągnięciem przez WIG dwóch następujących po sobie rekordów wszechczasów

Przez dziewięć lat działalności Warszawska firma zdołała zyskać sobie zaufanie i uznanie licznych międzynarodowych organizacji związanych z rynkiem finansowym

Od października 1994 r. GPW jest członkiem Międzyna­rodowej Federacji Giełd Papierów Wartościowych (FIBV) grupującej wszystkie najważniejsze giełdy świata. Giełda warszawska została przyjęta do tej Federacji jako pierwsza spośród krajów Europy Środkowej i Wschodniej. Od 1992 r. GPW współpracuje z Federacją Europejskich Giełd Papierów Wartościowych (FESE). W czerwcu 1999 r. warszawska giełda została członkiem stowarzyszonym tej Federacji. Jako pierwsza i dotychczas jedyna w tym regionie Europy, GPW otrzymała w maju 1997 r. status desygnowanego rynku zagranicznego nadawany przez Amerykańską Komisję Giełd i Papierów Wartościowych. Przyznanie tego statusu stanowi potwierdzenie pozycji GPW jako przejrzystego i dobrze uregulowanego rynku kapitałowego, zgodnego z uznawanymi w świecie stan­dardami .

Od 1998 r. Giełda jest także członkiem afiliowanym Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartoś­ciowych (IOSCO).

---