Czynniki niszczące pokrywę glebową
nadmierne wypasy i niszczenie roślinności
przyśpieszenie erozji (wodnej i eolicznej)
zasolenie gleb
zamulanie zbiorników wodnych
nadmierne podniesienie wód gruntowych
przesuszanie gleby, pustynnienie gleby
urbanizacja i działalność przemysłowa
Rodzaje Skażeń Gleby
zakwaszenie przez siarkę i jej związki (np. SO2,
H2SO4), chlorowodór
alkalizacja przez związki wapnia, magnezu,
sodu oraz amoniak
zasolenie przez związki sodu
wzbogacanie gleb w fitotoksyczne pierwiastki
np. Zn, Pb, Cu, As
inne rodzaje skażeń chemicznych np. ropą
naftową
substancje radioaktywne np. Stront 90
GLEBA - CHOROBY
Robaczyca (glista ludzka, owsik, wlosogłówka,
toksoplazmoza-pierwotniak) - zakażenie
człowieka geohelmintami może pochodzić
bezpośrednio z zanieczyszczonej gleby.
Niektóre jaja, np. glisty ludzkiej, zachowują
zdolność do życia i rozwoju przez 15 lat.
Choroby zakaźne przewodu pokarmowego
(dur brzuszny, dury rzekome, czerwonka,
przecinkowiec cholery, prątki gruźlicy, jad
kiełbasiany). Zarazki mogą przetrwać w glebie
bardzo długo, np. zarazki duru brzusznego,
czerwonki nawet do 70 dni.
Zoonozy ( laseczka wąglika, bruceloza,
nosacizna). Gleba zarażona wąglikiem może
być niebezpieczna dla człowieka nawet przez
40-50 lat.
Choroby wywołane przez drobnoustroje,
których zarodniki utrzymują się w glebie
przez dłuższy czas (laseczka tężca, laseczka
zgorzeli gazowej). Zakażenie następuje
poprzez krew (skaleczenia, drobne urazy).
Sanitarna Ocena Gleby
metoda chemiczna - stwierdzenie w glebie
chlorków, związków azotowych pochodzenia
organicznego i nieorganicznego
metoda bakteriologiczna określa :
ogólną liczbę bakterii
liczbę bakterii przetrwalnikowych (wzrost ich
liczby wskazuje na postęp procesu
samooczyszczania w glebie)
liczbę bakterii nitryfikacyjnych (co jest miarą
procesu samooczyszczania gleby)
liczbę bakterii termofilnych (co świadczy o
zanieczyszczeniu gleby obornikiem)
3. badanie parazytologiczne - określa liczbę jaj i
ich przynależność gatunkową na podstawie
cech morfologicznych;
Gleby, w których wykazano obecność jaj pasożytów przewodu pokarmowego, nie można przeznaczać pod uprawy warzyw i owoców spożywanych w stanie surowym.
4. miano coli - najmniejsza masa gleby, w której
stwierdza się obecność bakterii grupy coli
PROCES SAMOOCZYSZCZANIA GLEBY
Droga tlenowa (aerobowa)
Utlenianie Mineralizacja
(rozkład zw. organicznych do wytworzenia najprostszych pierwiastków mineralnych)
Nitryfikacja
(zw. chemiczne pochodzenia organicznego bogate w)
Droga beztlenowa (anaerobowa)
Fermentacja Gnicie
(zw. chemiczne pochodzenia organicznego bogate w)
Azot Fosfor Siarkę
i
Amoniak Fosforowodór Siarkowodór (Powstają b. toksyczne substancje)
Fosfor Siarkę
Azot
1
Sole Fosforany Siarczany
amonowe
(Powstają związki - b. dobre nawozy mineralne)
1
ROZKŁAD SUBSTANCJI BIAŁKOWYCH
I FAZA - Beztlenowa
II FAZA - Tlenowa
Białka
Białka
Bakterie beztlenowe
Bakterie nitryfikujące (nitryfikatory)
Amoniak
Proces AMONIFIKACJA
Azotyny
Azotany (najlepiej przyswajalna
przez rośliny postać azotu)
Węglowodany ulegają mineralizacji z wytworzeniem w końcowej fazie dwóch związków CO2 i wody.
Tłuszcze ulegają rozkładowi na glicerynę i kwasy tłuszczowe, a następnie jako końcowe związki powstają CO2 i woda.
WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE GLEBY
POROWATOŚĆ - jest to stosunek ogólnej objętości wolnej przestrzeni do objętości ziaren (wyrażony w procentach). Im większe cząsteczki, tym mniejsza porowatość ( dla żwiru - 35%, piasku - 45%, gliny -60%).
PRZEPUSZCZALNOŚĆ - zależna od szybkości przechodzenia wody przez glebę ( zależna od grubości uziarnienia).
PRZEWIEWNOŚĆ - zdolność przepuszczania powietrza i gazów do gleby.
WŁOSKOWATOŚĆ (kapilarność) - polega na wznoszeniu się wody do góry wbrew działaniu siły ciężkości.
TEMPERATURA - na głębokości 25 m - 8° C, głębiej na każde 30 m wzrasta o 1° C
woda higroskopijna - związana
fizykochemicznie z cząsteczkami gleby
woda grawitacyjna - pochodząca z opadów
i przesiąkająca w głąb
woda gruntowa - zalegająca na warstwach
nieprzepuszczalnych
woda kapilarna - podsiąkająca dzięki
włoskowatości gleby
W Polsce:
gleby uprawne stanowią 49% obszaru
państwa
łąki, pastwiska i torfowiska -14%
lasy-27%
obszary przemysłowe, zurbanizowane,
nieużytki - 9%
jeziora i stawy - 1%
Próchnica (humus)
Obumarłe rośliny i zwierzęta, resztki pożywienia, nawozy ulegają w glebie rozkładowi pod wpływem procesów chemicznych i biologicznych. Jednocześnie niektóre związki łączą się i tworzą nową substancję organiczną zwaną próchnicą.
Znaczenie higieniczne gleby
Gleba sucha, dobrze przepuszczająca wodę, jest
bardziej zdrowa niż gleba gliniasta, wilgotna,
bagnista; powstają w niej dobre do picia wody
podziemne
Gleba gruboziarnista, porowata, dobrze
przepuszcza powietrze i łatwo zachodzą w niej
procesy unieszkodliwiania nieczystości i
odpadków
Gleba o wysokim poziomie wód podziemnych
sprzyja rozwojowi wilgoci ścian i budynków
Gleba z dużą ilością nie rozłożonych substancji
organicznych zanieczyszcza produktami gnicia
wody podziemne i powietrze atmosferyczne
Gleba, w której zachodzą stale procesy gnicia i
rozkładu substancji organicznych, może być
przyczyną powstawania chorób zakaźnych i
pasożytniczych
Proces tworzenia się gleby
Wietrzenie skały macierzystej (rozluźnienie, kruszenie i rozdrabnianie skały)
Ruch wody i powietrza oraz różnice temperatur (powodują mechaniczno-fizyczne wietrzenie skał)
Wietrzenie chemiczne (rozpuszczenie przez wodę składników wietrzejącej skały)
Rozkład skał i minerałów na związki i składniki o prostej budowie
Działalność roślin i zwierząt ( rośliny pobierają z podłoża składniki mineralne, które w ich organizmach są przerabiane na substancje organiczne, a obumarłe rośliny stanowią źródło związków organicznych w glebie)
GRUNT - zewnętrzna warstwa skorupy ziemskiej do głębokości 1 km
GLEBA - zewnętrzna warstwa skorupy ziemskiej zbudowana z substancji pochodzenia organicznego i nieorganicznego, w której skład wchodzą również organizmy żywe (rośliny i zwierzęta)
Rola Gruntu
źródło wody do picia dla człowieka
siedlisko dla korzeni roślin będących ogniwem
w łańcuchu pokarmowym człowieka
podłoże, na którym żyjemy
miejsce odpadów i nieczystości
Produkcja gleby w przyrodzie jest procesem długotrwałym; 1 cm gleby leśnej nawarstwia się dopiero po 300-1000 lat.
Na glebę o miąższości zdatnej do rolnictwa, tzn. o głębokości około 20 cm, należałoby czekać 2-7 tys. lat.