Obliczam pochodną po l1:
Obliczam pochodną po l2:
Obliczam niepewność całkowitą i rozszerzoną:
Lp. |
U(l1) [m] |
U(l2) [m] |
U(R) |
|
|
|
U(X) |
UR(X) |
Wynik |
||||||
1 |
0,00057735 |
0,00057735 |
0,230941 |
4767,6 |
-1192 |
1 |
2,846671395 |
5,693342789 |
829,86667 |
||||||
2 |
0,00057735 |
0,00057735 |
0,029445 |
712 |
-178 |
1 |
0,424746403 |
0,849492807 |
123,76667 |
||||||
3 |
0,00057735 |
0,00057735 |
0,017786 |
392 |
-98 |
1 |
0,233963582 |
0,467927164 |
69,15556 |
||||||
4 |
0,00057735 |
0,00057735 |
0,012437 |
287 |
-71,75 |
1 |
0,171251295 |
0,342502589 |
22,66667 |
||||||
Poł. Szeregowe |
0,00057735 |
0,00057735 |
0,288852 |
6274 |
-1569 |
1 |
3,744931494 |
7,489862988 |
1065,2222 |
||||||
Poł. Równoległe |
0,00057735 |
0,00057735 |
0,005888 |
131 |
-32,75 |
1 |
0,078182588 |
0,156365176 |
23,03333 |
Ćwiczenie 22
Tabela wyników :
Lp. |
l [cm] |
UV |
UV |
Lp. |
d [qm] |
1 |
50 |
1,35 |
1,3 |
1 |
33 |
2 |
48 |
1,3 |
1,25 |
2 |
34 |
3 |
46 |
1,25 |
1,2 |
3 |
34 |
4 |
44 |
1,2 |
1,15 |
4 |
33 |
5 |
42 |
1,15 |
1,1 |
5 |
33 |
6 |
40 |
1,1 |
1,05 |
6 |
34 |
7 |
38 |
1,05 |
1 |
7 |
33 |
8 |
36 |
1 |
0,95 |
8 |
34 |
9 |
34 |
0,95 |
0,9 |
9 |
33 |
10 |
32 |
0,9 |
0,85 |
10 |
34 |
11 |
30 |
0,85 |
0,8 |
Średnia |
33,5 |
12 |
28 |
0,8 |
0,75 |
||
13 |
26 |
0,75 |
0,7 |
||
14 |
24 |
0,7 |
0,65 |
||
15 |
22 |
0,65 |
0,6 |
||
16 |
20 |
0,6 |
0,55 |
gdzie:
IA - natężenie prądu odczytane na amperomierzu
UAV - spadek napięcia odczytany na woltomierzu
RV - rezystancja wewnętrzna woltomierza
RA - rezystancja wewnętrzna miliamperomierza
d -średnica drutu oporowego
Teoria :
Drugie ćwiczenie polega na pomiarach oporu właściwego przewodnika metodą techniczną. Są dwa układy, w których można dokonywać pomiarów: układ poprawnie mierzonego napięcia
Lp. |
l [cm] |
UV |
UA |
Rp [UV] |
Rp [UA] |
1 |
50 |
1,35 |
1,3 |
6,768225 |
6,35 |
2 |
48 |
1,3 |
1,25 |
6,5169 |
6,1 |
3 |
46 |
1,25 |
1,2 |
6,265625 |
5,85 |
4 |
44 |
1,2 |
1,15 |
6,0144 |
5,6 |
5 |
42 |
1,15 |
1,1 |
5,763225 |
5,35 |
6 |
40 |
1,1 |
1,05 |
5,5121 |
5,1 |
7 |
38 |
1,05 |
1 |
5,261025 |
4,85 |
8 |
36 |
1 |
0,95 |
5,01 |
4,6 |
9 |
34 |
0,95 |
0,9 |
4,759025 |
4,35 |
10 |
32 |
0,9 |
0,85 |
4,5081 |
4,1 |
11 |
30 |
0,85 |
0,8 |
4,257225 |
3,85 |
12 |
28 |
0,8 |
0,75 |
4,0064 |
3,6 |
13 |
26 |
0,75 |
0,7 |
3,755625 |
3,35 |
14 |
24 |
0,7 |
0,65 |
3,5049 |
3,1 |
15 |
22 |
0,65 |
0,6 |
3,254225 |
2,85 |
16 |
20 |
0,6 |
0,55 |
3,0036 |
2,6 |
Niepewność pomiarowa :
a) Gdy dwie wartości x i y związane są ze sobą równaniem liniowym postaci y=ax+b,
analizę niepewności pomiarowej opiera się na metodzie regresji liniowej. Wykonując pomiary tych dwu wielkości x i y uzyskujemy pary liczb (xi, yi) i naszym zadaniem jest znaleźć równanie linii prostej (tzn. parametry a i b w równaniu prostej), najlepiej "pasującej" do nich. Niech równanie to będzie miało postać .
a "dopasowanie" zgodnie z metodą najmniejszych kwadratów oznacza, że
gdzie a i b są empirycznymi współczynnikami regresji liniowej.
Jak łatwo zauważyć, wyrażenie w nawiasie w tym równaniu jest odchyleniem punktu eksperymentalnego(liczonym wzdłuż osi y)od odpowiadającej mu wartości wynikającej z równania prostej.Poszukując ekstremum związanego powyższego równania udowadnia się, że
gdzie i = 1,2,3,...,n, czyli n jest ilością par punktów (xi, yi).
b) Stąd otrzymujemy równanie prostej określającej zależność pomiędzy wartościami x i y. Za pomocą tego równania możemy dokonać analizy niepewności pomiarowej badanej wielkości. W naszym ćwiczeniu zależnością liniową charakteryzują się długość przewodnika l i opór Rx. Postępując zgodnie z wyżej opisaną metodą otrzymaliśmy równanie prostej dla dokładnego pomiaru napięcia (równanie a) i dla dokładnego pomiaru natężenia (równanie b)
a) Rx = 7,21191336 * l - 0,02304672 b) Rx = 7,833499 * l - 0,00549 Współczynnik kierunkowy a w równaniu jest równy tangensowi kąta nachylenia prostej o danym równaniu do osi l, czyli stosunkowi Rx do l. Jeśli więc współczynnik a pomnożymy przez przekrój przewodnika S to otrzymamy oporność właściwą przewodnika ρ -
.
d) Całkowita niepewność oporności właściwej wynosi więc :
e) Po podstawieniu wzoru na ρ i obliczeniu odpowiednich pochodnych cząstkowych otrzymujemy
.
f) Niepewność pomiarowa przekroju poprzecznego przewodnika S wynika z zastosowania do pomiaru średnicy d przyrządu o określonej dokładności wzorcowania. W naszym przypadku zastosowaliśmy przyrząd, którego najmniejsza działka wynosiła
, więc
g) Niepewność pomiarowa współczynnika kierunkowego jest określona następującym wzorem
gdzie - tnα -odpowiedni współczynnik Studenta-Fishera zależny od liczby pomiarów n oraz poziomu ufności α (dla 16 pomiarów i poziomu ufności 0,95 tnα=2,3),
-średnia arytmetyczna długości przewodu ;
-poszczególne wartości długości przewodu
-określona jest wzorem
,
gdzie Rxi -opór otrzymany doświadczalnie w danej próbie
-opór teoretyczny otrzymany z równania prostej ,n -liczba pomiarów.
h) Podstawiwszy dane doświadczalne do wzorów otrzymujemy.
Dla dokładnego pomiaru napięcia
- oporność właściwa -
- niepewność rozszerzona oporności właściwej -
- oporność właściwa -
Dla dokładnego pomiaru natężenia
- oporność właściwa -
- niepewność rozszerzona oporności właściwej -
- oporność właściwa -
Wnioski :
Metoda techniczna poprawnie mierzonego napięcia jest w tym przypadku bardziej odpowiednią metodą pomiaru, gdyż służy ona do pomiaru małych rezystancji. Jednak znając wartości rezystancji wewnętrznych przyrządów można obliczyć faktyczną wartość badanej wielkości. Z wyników obliczeń widać, że właściwości przyrządów pomiarowych można obie metody uznać za jednakowo dokładne. W przypadku pomiarów mostkiem Wheatstone'a należy dążyć do sytuacji, w której stosunek
będzie bliski jedności. Wówczas pomiar będzie najbardziej dokładny.
1
3