WYKŁAD nr 7 - 25.11
3. Dostępność technologii i postęp naukowo-organizacyjny.
Wykorzystywane technologie decydują o ilości czynników produkcji, które należy zużyć, aby otrzymać określoną ilość produktu końcowego.
Postęp naukowo-organizacyjny zwiększa możliwości podażowe, dzięki wdrażaniu nowinek technicznych i lepszej organizacji działalności przedsiębiorstw.
4. Podatki i subsydia.
Zwiększenie podatków wpływa na ograniczenie podaży, często prowadzi do powiększania „szarej strefy” w gospodarce.
Wpływ subsydiowania (np. systemu dotacji) jest pozytywny dla zwiększania rozmiarów podaży i sprawia, że jej poziom jest bardziej stabilny.
5. Przewidywanie zmian cen relatywnych.
Producenci (sprzedawcy) mogą wykorzystywać antycypowanie w dwóch obszarach:
- przy sprzedaży wytworzonych dóbr;
- przy zakupie czynników wytwórczych;
Przykłady:
- zwiększenie akcji promocyjnych i wyprzedaż posezonowa odzieży;
- zwiększenie i przyspieszenie zakupów mąki przez piekarzy w momencie słabszych zbiorów na rynku zbóż;
6. Ilość przedsiębiorstw na gałęzi.
Jeśli dana branża okazuje się atrakcyjna dla wytwórców (można dużo zarobić), szybko zwiększa się tam ilość oferentów i rośnie podaż dla danego dobra.
Przy pogorszeniu zyskowności branży, część przedsiębiorstw bankrutuje, a inne się wycofują z danej działalności, co ogranicza ogólny poziom podaży danego dobra.