Bloczki z betonu kom贸rkowego
Podstawowe sk艂adniki do produkcji betonu kom贸rkowego to piasek, wapno, cement, sproszkowany tlenek glinu, substancje powierzchniowo czynne, a niekiedy r贸wnie偶 - zamiast piasku - popio艂y lotne, b膮d藕 mieszaniny piasku z popio艂em.
Na skutek reakcji聽wydziela si臋 wod贸r, kt贸ry poryzuje struktur臋 materia艂u.
Na skutek reakcji hydratacji glinu z wodorotlenkiem wapnia wydziela si臋 wod贸r, kt贸ry poryzuje struktur臋 materia艂u.
W trakcie tego procesu betonowa masa zarobowap臋cznieje. Lekki wod贸r wydostaje si臋 z mikropor贸w na zewn膮trz, a jego miejsce zajmuje powietrze.
W procesie utwardzenia betonu w autoklawie zachodz膮 reakcje chemiczne, w wyniku kt贸rych powstaj膮 uwodnione krzemiany wapnia, decyduj膮ce o jego ostatecznym wygl膮dzie i cechach fizyko-chemicznych.
W efekcie uzyskuje si臋 materia艂 o dobrych w艂a艣ciwo艣ciach ciep艂ochronnych, wytrzyma艂y na 艣ciskanie, 艂atwy w obr贸bce (mo偶na go pi艂owa膰, ci膮膰, wierci膰 otwory, wycina膰 bruzdy, wbija膰 haki, gwo藕dzie itp.), maj膮cy dobr膮 paroprzepuszczalno艣膰, odporny na dzia艂anie mrozu, ognia i korozji biologicznej.
艢ciany聽 wykonane z niego skutecznie chroni膮 wn臋trze domu przed gwa艂townymi zmianami temperatury i stwarzaj膮 w nim dobry mikroklimat.
Do negatywnych jego cech trzeba jednak zaliczy膰 znaczn膮 nasi膮kliwo艣膰 zwi膮zan膮 z porowato艣ci膮 materia艂u, co obni偶a jego w艂asno艣ci izolacyjne, dlatego te偶 elementy oraz gotowe 艣ciany nale偶y chroni膰 przed zalewaniem wod膮.
Nasi膮kni臋te 艣ciany mog膮 przemarza膰, co powoduje kruszenie i rozsadzanie bloczk贸w.
Z tej przyczyny - wed艂ug obowi膮zuj膮cej normy - nie zaleca si臋 stosowania tego materia艂u do fragment贸w 艣cian usytuowanych poni偶ej wysoko艣ci 50 cm od poziomu terenu.
Beton kom贸rkowy pozwala na wykonanie 艣ciany jednowarst-wowej, murowanej na cienk膮 spoin臋, o wsp贸艂czynniku przenikania ciep艂a U 艁 0,3 [W/(m2.K)].
W obrocie najcz臋艣ciej spotyka si臋 bloczki odmian 400, 500, 600 i 700.
Odr贸偶nia je g臋sto艣膰 pozorna i wsp贸艂czynnik przewodno艣ci cieplnej wed艂ug kryterium, 偶e im wy偶sza odmiana betonu, tym wi臋ksza jest jego przewodno艣膰 cieplna.
Dob贸r odmiany zale偶y od funkcji, jak膮 w budynku ma spe艂nia膰 ten materia艂.
Inna jego s艂aba strona to stosunkowo niskie parametry wytrzyma艂o艣ciowe, a w艂a艣nie wytrzyma艂o艣膰 na 艣ciskanie, czyli tzw. marka, jest parametrem w znacznym stopniu decyduj膮cym o przydatno艣ci betonu kom贸rkowego jako materia艂u konstrukcyjnego.
Produkty o ma艂ych g臋sto艣ciach (300--500) nie mog膮 przenosi膰 obci膮偶e艅 ze strop贸w lub innych element贸w budynku i nale偶y je stosowa膰 tylko do wykonywania 艣cian zewn臋trznych jednorodnych oraz jako materia 艂 ocieplaj膮cy niekt贸re cz臋艣ci budynku (na przyk艂ad wie艅ce).
Beton kom贸rkowy odmian wy偶szych od 500 mo偶na stosowa膰 do wykonywania warstwowych 艣cian zewn臋trznych z warstw膮 izolacji cieplnej (ze styropianem b膮d藕 we艂n膮 mineraln膮).
艢ciany zewn臋trzne z bloczk贸w kom贸rkowych projektuje si臋 jako jednowarstwowe grubo艣ci 36,5 lub 30 cm.
Mo偶na te偶 wykonywa膰 艣ciany szczelinowe z wewn臋trzn膮 warstw膮 no艣n膮 z bloczk贸w i z warstw膮 zewn臋trzn膮 z ceg艂y klinkierowej.
Odmiany i marki betonu kom贸rkowego
(wg PN-89/B-06258 "Autoklawizowany beton kom贸rkowy)
G臋sto艣膰 obj臋to艣ciowa w stanie聽 suchym [kg/m3]
Marka - 艣rednia wytrzyma艂o艣膰
na 艣ciskanie w stanie suchym [MPa]
|