FAZY I KROKI |
WARUNKI SPRAWNOÅšCI |
FAZA I (prepraracji)
|
Pełności, szybkość, wiarygodność, maksymalna zupełność, zbieżność z informacją wejściową, logiczność, rzetelność |
FAZA II (wyboru)
|
Zdefiniowanie:
realizm w ocenie rodzi rachunek prawdopodobieństwa, stosowanie metod optymalizacyjnych |
Podstawy modelu racjonalnego podejmowania decyzji:
problemy decyzyjne są bardzo precyzyjnie określane
pojedynczy, dobrze zdefiniowany cel jest możliwy do osiągnięcia
wszystkie alternatywy i konsekwencje podjętych decyzji są znane
jasne sÄ… preferencje
preferencje są stabilne, stałe
nie istniejÄ… ograniczenia kosztowe i czasowe dotyczÄ…ce podejmowania decyzji
istnieją co najmniej dwa podejścia:
racjonalne
gdzie racjonalność jest ograniczona
model racjonalny podejmowania decyzji - na politykę w organizacjach nie ma miejsca, gdyż osłabia ona efektywność
każdy podejmujący decyzję zgadza się na cele organizacji, własne cele są z nimi tożsame
istnieje doskonała znajomość wszystkich alternatyw działania
pełne informacje
pełny przegląd kryteriów oceny
brak sprzeczności celów wewnątrz organizacji
doskonałe możliwości przetwarzania informacji
H. Simon, J. March - model ograniczonej racjonalności podejmowanych decyzji, konieczność uwzględniania ich aspektów politycznych
S. Bacharach, E. Lawier - „przetrwanie w organizacji to akt polityczny. Spółki, uniwersytety i dobrowolne stowarzyszenia, to areny dziaÅ‚aÅ„ politycznych”
Macierz przedstawiajÄ…ca warunki
Model koalicji:
łączenie siły wpływu w warunkach społecznych interesów
manipulacja, zakulisowe negocjacje, łączenie grup nacisku
brak poszukiwania informacji dot. problemu lecz raczej poszukiwanie rozwiązań godzących różne interesy w sytuacjach patowych
model prób i błędów:
stopniowe podejmowanie decyzji cząstkowych, unikanie decyzji zasadniczej i badanie czy efekty decyzji cząstkowych układają się w sensowną całość
niewielki zasięg oddziaływania poszczególnych decyzji składowych
dzielenie problemu globalnego na problemy odcinkowe
model kosza na śmieci:
chaotyczny proces podejmowania decyzji
zorganizowane systemy anarchiczne (J. March)
przypadkowe ciągi wzajemnie zazębiających się zdarzeń
pewne rozwiązania problemów pojawiają się w obecności przypadkowych osób i w przypadkowym czasie
wycinkowość, wyrywkowy charakter
brak permanentnej obecności decydentów w całym procesie
do zauważenia i rozwiązania problemu może dojść w każdej przypadkowej sytuacji kojarzącej rozwiązania, uczestników i możliwości wyboru
pewnych problemów nigdy się nie rozwiązuje, w innych przypadkach rozwiązania dotyczą nieistniejących problemów
decyzje nie są podstawowym obiektem zainteresowania, są nimi natomiast działania, one to mają właśnie wpływ na bieg rzeczy
zamiast racjonalności decyzji potrzebna jest racjonalność działań
racjonalne decyzje nie zawsze służą racjonalnemu działaniu (osłabienie pozytywnych oczekiwań wdrożenia decyzji)
racjonalne procedury powodują zwątpienie i niepewność
skuteczne w praktyce okazuje siÄ™ „przywiÄ…zanie” do okreÅ›lonej opcji na podstawie intuicji i doÅ›wiadczeÅ„ oraz oczekiwanego efektu i późniejsza silna motywacja do tego aby subiektywnie preferowany wybór realizować
irracjonalność dla decyzji i ważniejszych jest bardziej skutecznym sposobem podejmowania decyzji, dla mniej ważnych i ustrukturyzowanych - procedury racjonalne
Koentz, O'Donel - im decyzja jest związana z większymi kosztami, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie podejmowana na wyższych szczeblach hierarchii organizacyjnej
Decyzje podejmowane:
kolektywnie
indywidualnie
ad. 1
I. Janis
syndrom grupowego myślenia - panuje fałszywa jednomyślność, panuje konformizm
są bardziej kosztowne, pochłaniają więcej czasu
dyfuzja odpowiedzialności - decyzje grupowe
upraszczanie obrazu sytuacji
kierunki racjonalnych decyzji:
budowa informacyjnych systemów zarządzania
zastosowanie naukowych metod
podejmowania decyzji
doskonalenie uczestników procesu
usprawnianie struktur i procedur organizacyjnych