Kamizelka
Kamizelka została po raz pierwszy wydrukowana w 1882 r. w Nowinach. Od lat uważana jest za najwybitniejsze dzieło nowelistyki Prusa, a według niektórych nawet całej twórczości nowelistycznej epoki postyczniowej. W świetle najnowszych badań historyczno-literackich odchodzi się od realistycznej interpretacji utworu na rzecz podkreślenia jego symboliczności czy paraboliczności (A. Martuszewska, Pozytywistyczne parabole, Gdańsk 1997). Okazuje się więc, że nawet po ponad stuletnim nieustającym procesie odbioru można spojrzeć na to dzieło inaczej, aktualizując inny poziom odczytania tekstu. Jest to jednym z wyznaczników kunsztowności Kamizelki i jej ponadczasowości. Jest to również jedna z najwnikliwiej opracowanych nowel w polskiej literaturze. Od początku bowiem wzbudzała zainteresowanie i uznanie krytyków. Był to utwór wyrastający ponad dotychczasowy, wczesny dorobek pisarza w zakresie tworzenia małych form prozatorskich. Kamizelka uznana została za wzorcową nowelę, wcielającą w życie zasady idealnej kompozycji, jakie starał się wypracować Prus.