SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z ERGONOMII

Temat ćwiczenia: CECHY ANTROPOMETRYCZNE CZŁOWIEKA

Imię i Nazwisko: Marcin Stachowiak

Data wykonania ćwiczenia: 08-04-2004

Rok studiów: II

Nazwa Kierunku: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji, grupa 5

Grupa ćwiczeniowa: grupa 4

1. Opracowanie wyników (L- lewa strona; P- prawa strona):

Numer cechy	Numer punktu normy	Nazwa pomiaru cechy(wg PN)	Określenia pomiaru (wg PN)	Wartość cechy [mm] dla:
								1-go badanego	2-go badanego
POMIARY CZŁOWIEKA W POZYCJI STOJĄCEJ
1	3.1.2.2.	Wysokość ciała	Pozioma odległość szczytu głowy od poziomu, na którym znajduje się badany	1700	1790
2	3.1.2.3.	Wysokość oczna	Pionowa odległość wewnętrznego kąta oka do poziomu, na którym znajduje się badany	1610	1700
3	3.1.2.5.	Wysokość łokciowa	Pionowa odległość danej krawędzi zgięcia łokcia od poziomu, na którym znajduje się badany	1130 (L;P)	1150 (L;P)
POMIARY CZŁOWIEKA W POZYCJI SIEDZĄCEJ
4	3.2.2.1.	Wysokość siedzeniowa wyprostowana	Pionowa odległość głowy od poziomu, na którym znajduje się badany	920	1090
5	3.2.2.2.	Siedzeniowa wysokość oczna	Pionowa odległość wewnętrznego kąta oka od poziomu, na którym siedzi badany	800	780
6	3.2.2.4.	Siedzeniowa wysokość łokciowa	Pionowa odległość danej krawędzi zgiętego łokcia od poziomu, na którym siedzi badany	230 (L;P)	240 (L;P)
7	3.2.2.7.	Wysokość podkolanowa	Pionowa odległość płaszczyzny dolnej ułożonego poziomu uda wzdłuż opuszczonego w dół podudzia, od poziomu, na którym spoczywają stopy badanego, jest to w pewnym stopniu odległość poziomu, na którym siedzi badany od poziomu, na którym znajdują się jego stopy	460 (L;P)	510 (L;P)
POMIARY POSZCZEGÓLNYCH CZĘŚCI CIAŁA
8	3.3.1.	Długość ręki	Odległość projekcyjna szczytu środkowego palca od szczytu wyrostka kości promieniowej przy wyprostowanej ręce	180 (L;P)	190 (L;P)
9	3.3.2.	Szerokość ręki	Odległość liniowa między skrajnie promieniowym punktem na główce II kości śródręcza a skrajnie łokciowym punktem na główce V kości śródręcza	90 (L;P)	100 (L;P)
10	3.3.7.	Obwód nadgarstka	Obwód nadgarstka w przewężeniu między nasadami dolnymi kości przedramienia a kośćmi śródręcza (dłoni)	160 (L;P)	180 (L;P)
11	3.3.9.	Długość stopy	Największa odległość skrajnie tylnego punktu stopy od szczytu najdłuższego palca nogi wzdłuż długiej osi stopy	250 (L;P)	290 (L;P)
12	3.3.13.	Obwód śródstopia	Największy obwód stopy mierzony przez skrajne punkty w okolicy stawów śródstopowo-palcowych	240 (L;P)	280 (L;P)
POMIARY FUNKCYJNE
13	3.4.2.	Chwytowa długość przedramienia z ręką	Pozioma odległość od ściany wzdłuż przedramienia do osi uchwytu ręki	360 (L;P)	370 (L;P)
14	3.4.6.	Siedzeniowa szerokość bioder	Największa pozioma szerokość bioder badanego w pozycji siedzącej zazwyczaj w okolicy kości udowej	330 (L;P)	360 (L;P)
15	3.4.9	Siedzeniowa szerokość podkolanowa	Pozioma odległość od skrajnie tylnego punktu pośladków badanego w pozycji siedzącej wzdłuż uda do zagłębienia pod kolanem	450 (L;P)	490 (L;P)
16	3.4.7.	Szerokość między łokciami	Największa pozioma szerokość między krańcowo bocznymi powierzchniami obu kończyn górnych w okolicy łokci	452 (L;P)	460 (L;P)
17	3.4.10.	Długość pośladkowa-kolanowa	Pozioma odległość od skrajnie tylnego punktu	520 (L;P)	580 (L;P)

2.Wnioski:

W tabeli przedstawione zostały podstawowe pomiary ciała ludzkiego, podzielone na cztery grupy, a mianowicie:

• pomiary ciała ludzkiego wykonywane na człowieku w pozycji stojącej

• pomiary ciała ludzkiego wykonywane na człowieku znajdującym się w antropometrycznej pozycji siedzącej

• pomiary wykonywane na poszczególnych częściach ciała

• pomiary funkcyjne

W ćwiczeniu wykorzystana została polska norma PN-86 N-08012, do wszystkich pomiarów wykorzystano taśmę mierniczą.

Zgodnie z normą, obaj badani mieli na sobie jak najmniej ubrań (bez butów i nakrycia głowy). Płaszczyzną odniesienia do pomiarów w pozycji stojącej była podłoga, w pozycji siedzącej było krzesło; płaszczyzny te były poziome, płaskie i gładkie. Pomiary ciała w przypadku cech parzystych wykonane były po obu stronach ciała badanego, otrzymane wartości pomiarów wykazują, iż u badanego brak asymetrii ciała.

Badania wykonywane są do celów projektowych. Budowa morfologiczna musi być uwzględniona podczas projektowania obiektów technicznych. Środki pracy powinny być projektowane z uwzględnieniem: antropometrycznych statycznych i dynamicznych wymiarów ciała zarówno dorosłych jak i dzieci oraz osób niepełnosprawnych; płci i budowy ciała; zakresów ruchów w stawach; wymiarów dostępu podczas użytkowania, napraw i konserwacji. Aby można było zaprojektować przestrzeń pracy oraz urządzenia pracy niezbędne jest wcześniejsze określenie średnich wymiarów ciała człowieka, zakresów jego ruchów oraz innych właściwości określonych w normie.

---