Rada UE stanowi główny ośrodek podejmowania decyzji politycznych Unii Europejskiej
- Ministrowie Państw Członkowskich spotykają się w ramach Rady Unii Europejskiej. W zależności od przedmiotu znajdującego się w porządku obrad, dane Państwo reprezentowane jest przez ministra odpowiedzialnego za właściwą dziedzinę (polityka zagraniczna, finanse, polityka społeczna, transport, rolnictwo itd.).
- Prezydencja Rady trwa sześć miesięcy i pełnią ją rotacyjnie poszczególne Państwa Członkowskie.
Rada pełni rolę decyzyjną i koordynacyjną
- Rada Unii Europejskiej uchwala akty prawne, na ogół w drodze procedury współdecyzji z Parlamentem Europejskim.
- Rada koordynuje ogólną politykę gospodarczą Państw Członkowskich.
- Rada UE określa i wdraża wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa Unii na podstawie ogólnych wytycznych Rady Europejskiej.
- Rada zawiera w imieniu Wspólnoty i Unii umowy międzynarodowe pomiędzy Wspólnotą a innymi krajami lub organizacjami międzynarodowymi.
- Rada koordynuje działania Państw Członkowskich i przyjmuje środki w zakresie współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych.
- Rada i Parlament Europejski są uprawnione do uchwalania budżetu Wspólnoty.
- Akty prawne Rady mogą mieć formę rozporządzeń, dyrektyw, decyzji, wspólnych działań lub stanowisk, zaleceń lub opinii. Rada może także przyjmować konkluzje, deklaracje i rezolucje.
-Podczas gdy Rada pełni funkcję prawodawczą, wnioski co do aktów prawnych zgłaszane są w zasadzie przez Komisję Europejską. Są one następnie rozpatrywane przez Radę, która może je zmienić przed uchwaleniem.
- Parlament Europejski jest aktywnym uczestnikiem procesu legislacyjnego. W bardzo wielu sprawach prawodawstwo wspólnotowe uchwalane jest wspólnie przez Parlament i Radę w drodze tzw. procedury współdecyzji.
- Liczbę głosów przysługujących poszczególnym Państwom Członkowskim określają Traktaty. Traktaty określają również, w jakich przypadkach wymagana jest zwykła większość głosów, większość kwalifikowana lub jednomyślność
- Od 01.01.2007 roku kwalifikowana większość głosów wymaga spełnienia następujących dwóch warunków:
- większość Państw Członkowskich głosuje «za» (w niektórych przypadkach większość dwóch trzecich głosów);
- minimum 255 głosów «za», tzn. 73,9% wszystkich głosów (mniej więcej taki sam procent jak w poprzednim systemie).
- Ponadto Państwo Członkowskie może zażądać potwierdzenia, że głosy «za» reprezentują ogółem przynajmniej 62% ludności Unii. Jeśli wymagany procent nie zostanie uzyskany, decyzja nie zostaje podjęta
-Niemcy, Francja, Włochy, Zjednoczone Królestwo 29
-Belgia, Czechy, Grecja, Węgry, Portugalia 12
-Austria, Bułgaria, Szwecja 10
-Dania, Irlandia, Litwa, Słowacja, Finlandia 7
-Cypr, Estonia, Łotwa, Luksemburg, Słowenia 4
|
- Prezydencja Rady trwa sześć miesięcy (od stycznia do czerwca oraz od lipca do grudnia) i jest sprawowana przez każde Państwo Członkowskie według wcześniej uzgodnionej kolejności.
- Prezydencja odgrywa istotną rolę w organizowaniu pracy instytucji, a zwłaszcza nadaje impuls procesowi podejmowania decyzji prawotwórczych i politycznych. Państwo sprawujące Prezydencję Rady odpowiada za organizowanie i prowadzenie wszystkich posiedzeń, w tym także wielu grup roboczych, oraz za opracowywanie kompromisów.
skupia 46 państw, w tym 21 państw Europy Środkowej i Wschodniej,
(Polska od 1991 r.)
Rada Europy została utworzona, aby:
- chronić praw człowieka, bronić demokracji parlamentarnej i rządów prawa,
- rozwijać porozumienia o zasięgu kontynentalnym w celu ujednolicania praktyki społecznej i prawnej poszczególnych państw,
- promować świadomość europejskiej tożsamości opartej na wspólnych wartościach i obecnej w różnych kulturach
- działanie jako ostoja demokracji i strażnik praw człowieka w postkomunistycznych, demokratycznych państwach Europy,
- pomoc krajom Europy Środkowej i Wschodniej w przeprowadzaniu i umacnianiu reform politycznych, prawnych i konstytucyjnych, wprowadzanych równolegle do reform gospodarczych,
- przekazywanie wiedzy w dziedzinach takich jak prawa człowieka, demokracja lokalna, edukacja, kultura i środowisko
-promowanie wspólnych podstawowych wartości praw człowieka, rządów prawa i demokracji;
- wzmacnianie bezpieczeństwa obywateli Europy, w szczególności poprzez walkę z terroryzmem, przestępczością zorganizowaną i handlem ludźmi;
- popieranie współpracy z innymi międzynarodowymi i europejskimi organizacjami
-Komitet Ministrów jest organem decyzyjnym Rady Europy, w którym zasiadają ministrowie spraw zagranicznych wszystkich państw członkowskich lub ich stali przedstawiciele dyplomatyczni w Strasburgu.
- Komitet jest zarówno ciałem rządowym, gdzie mogą być dyskutowane na zasadzie równości, stanowiska rządów wobec problemów nurtujących europejskie społeczeństwa, jak i organem kolegialnym, na forum, którego formułowane są w skali europejskiej odpowiedzi na pojawiające się wyzwania. Przy współpracy ze Zgromadzeniem Parlamentarnym,
- Komitet stoi na straży podstawowych wartości Rady Europy oraz czuwa nad przestrzeganiem przez państwa członkowskie przyjętych przez nie zobowiązań
- Zgromadzenie Parlamentarne jest organem "obradującym" Organizacji, którego członkowie są wybierani przez parlamenty krajowe.
Kongres Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy jest organem doradczym reprezentującym władze lokalne i regionalne
-SEKRETARIAT- 1800-osobowy sekretariat, na którego czele stoi od września 2004 roku Sekretarz Generalny Terry Davis
|
- Decyzje Komitetu Ministrów przekazywane są rządom w formie zaleceń (rekomendacji) lub stają się przedmiotem europejskich konwencji i porozumień. Dwa ostatnie instrumenty mają charakter wiążący w stosunku do państw, które je ratyfikują. Komitet Ministrów uchwala również deklaracje i rezolucje (uchwały) na temat aktualnych problemów politycznych. Do chwili obecnej opracowano około 200 konwencji. Dotyczą one nie tylko praw człowieka, ale również innych dziedzin działalności Rady Europy, potwierdzając i wzmacniając w ten sposób demokratyczną, społeczną i kulturową spójność Rady Europy.
- Większość decyzji Komitetu Ministrów wymaga większości dwóch trzecich oddanych głosów. Zwykła większość stosowana jest do kwestii proceduralnych
Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy powstało jako pierwsze zgromadzenie europejskie w historii naszego kontynentu. Grupując delegacje z 46 parlamentów krajowych jest najbardziej reprezentatywnym gremium europejskim.
- Zgromadzenie, dysponując pełną swobodą w ustalaniu swojego porządku obrad, zajmuje się zagadnieniami istotnymi w danej chwili, a także o znaczeniu perspektywicznym. Dotyczą one w szczególności problemów nurtujących współczesne społeczeństwa oraz aspektów polityki międzynarodowej.
- Dyskusje prowadzone na forum Zgromadzenia odgrywają ważną rolę, wpływając na kierunki działania Komitetu Ministrów oraz międzyrządowych organów i instytucji Rady Europy. Ponadto dyskusje te, przenoszone przez członków delegacji do parlamentów krajowych, wywierają wpływ na poszczególne rządy.
- Członkowie Zgromadzenia Parlamentarnego w liczbie 315 osób oraz ich zastępcy, w takiej samej liczbie, są wybierani lub wyznaczani przez parlamenty krajowe spośród parlamentarzystów danego państwa. Liczba przedstawicieli przypadająca danemu państwu członkowskiemu zależy od liczby jego mieszkańców i mieści się w granicach od 2 do 18
- Zgromadzenie zbiera się cztery razy do roku, na tygodniowe publiczne sesje plenarne, które odbywają się w sali posiedzeń Pałacu Europy w Strasburgu. Każdego roku odbywa się również wiosenna sesja Zgromadzenia w jednym z państw członkowskich.
- Zgromadzenie wybiera również Sekretarza Generalnego Rady Europy, Zastępcę Sekretarza Generalnego, Sekretarza Generalnego Zgromadzenia, sędziów Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i Komisarza Praw Człowieka Rady Europy
Kongres Władz Lokalnych i Regionalnych
- jest głosem europejskich regionów, miast i gmin,
- stanowi forum, na którym wybrani przedstawiciele szczebla lokalnego i regionalnego mogą dyskutować nurtujące ich problemy, zbierać doświadczenie i dzielić się z rządami własnymi poglądami,
- doradza Komitetowi Ministrów i Zgromadzeniu Parlamentarnemu Rady Europy we wszystkich aspektach polityki lokalnej i regionalnej
- współpracuje ściśle z organizacjami krajowymi i międzynarodowymi, reprezentując samorządy lokalne i regionalne,
- organizuje publiczne debaty i konferencje pragnąc dotrzeć do szerokich kręgów społeczeństwa, których zaangażowanie jest bardzo istotne w tworzeniu demokracji,
- przygotowuje raporty na temat stopnia rozwoju demokracji lokalnej i regionalnej we wszystkich państwach członkowskich i w krajach ubiegających się o członkostwo oraz prowadzi monitoring, szczególnie realizacji zasad zawartych w Europejskiej Karcie Samorządu Terytorialnego
Kongres składa się z dwóch izb: Izby Władz Lokalnych i Izby Regionów. Dwuizbowe zgromadzenie składa się z 315 członków tytularnych i 315 zastępców, a każdy z nich jest przedstawicielem wybranym z ponad 200 tys. władz lokalnych i regionalnych, działających w państwach członkowskich Rady Europy. Izby wybierają wymiennie Przewodniczącego Kongresu na dwuletnią kadencję
|
- przeniesienie części uprawnień i odpowiedzialności władz pub. Z organów władzy państwowej na org. Władzy samorządowej możliwie najniższego szczebla
Proces koncentracji władzy w określonych instytucjach, powodujący zmniejszenie wpływu na władzę na obszarach peryferyjnych, np. centralizacja władzy administracyjnej oznacza większą władzę państwa, a mniejszą samorządów
-KONCENTRACJA-zasada ta oznacza skupianie kompetencji do podejmowania decyzji w rękach nielicznej grupy organów
-DEKONCENTRACJA-zasada ta oznacza rozproszenie kompetencji do podejmowania decyzji na rzecz większej grupy organów tego samego szczebla (dekoncentracja rzeczowa) lub na rzecz organów szczebla niższego (dekoncentracja terytorialna)
(Przykład: ustawowe uprawnienie organów adm. do zawierania porozumień adm. w celu przekazania innym organom wykonania zadań. Takim przykładem jest również powierzenie zadań organom adm. w drodze ustawy)
(przykład zdecentralizowania-instytucjonalna formą decentralizacji adm. publicznej jest samorząd terytorialny i samorząd zawodowy. Istotą adm. samorządowej terytorialnej jest wykonywanie zadań publicznych o znaczeniu lokalnym w imieniu i na rachunek wspólnoty samorządowej:
-samorząd gminy
-samorząd powiatowy
-samorząd wojewódzki
-samorząd radców prawnych
-samorząd lekarzy)
=zasady te nie odnoszą się bezpośrednio do układów organizacyjnych, nie określają stosunków miedzy poszczególnymi jednostkami, lecz wyrażają sposób podziału zadań
Decentralizacja jest to ustawowe, trwałe, prawem chronione, przekazywanie organom decentralizowanej władzy publicznej (gminom, powiatom, województwom) zadań, kompetencji i środków, w której do tej pory były wyposażone organy władzy centralnej
- przyczyna - ilość zadań, ich zróżnicowanie i charakter, zapewnienie udziału obywateli, lepsze wykonanie zadań przez struktury stykające się z nim bezpośrednio
- cel - identyfikacja i organizowanie zaspokojenia zbiorowych potrzeb miejscowej ludności(sprawowanie władzy musi spoczywać na władzach najbliższych obywatelom)
- wyodrębnienie niezależnych i względnie samodzielnych podmiotów, któe nie są podporządkowane hierarhicznie organom występującym na wyższych szczeblach
Decentralizacja, decentralizacja władzy publicznej - przeniesienie części uprawnień i odpowiedzialności władzy publicznej z organów władzy państwowej na organy władzy samorządowej możliwie najniższego szczebla.
Decentralizacja władzy publicznej jest zasadą prawną wyrażoną w art. 15 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Przykładami decentralizacji była reforma służby zdrowia wchodząca w skład programu czterech reform rządu Jerzego Buzka oraz utworzenie trzema ustawami z 1990 i 1998 trójszczeblowego samorządu terytorialnego
|