dobry projekt


Do pracy w laboratorium zapisało się 22 liderów, reprezentujących szkoły (18 osób) organizacje pozarządowe (4 osoby) z całej Polski. Atmosfera w grupie była znakomita, poziom energii wysoki, chęć do merytorycznej pracy duża. Praca przebiegała etapowo:

1. Dyskusja nad kształtem laboratorium oraz zakresem prac, które w ramach nowopowstałego tworu Akademii Programu Równać Szanse pragniemy wykonać. Wszyscy uczestnicy są bardzo zainteresowani podnoszeniem swoich umiejętności, chcą prowadzić badania w zakresie i merytorycznym kształcie wspólnie wyznaczonym przez “laborantów” oraz pragną doprowadzić do powstania wydawnictwa, pomagającego “nowicjuszom” w podejmowaniu projektów w przestrzeni matematyczno-przyrodniczo-technicznej.

2. Następnie podjęliśmy próbę odszukania w realizowanych przez liderów naszego laboratorium projektach najważniejszych wspólnych cech, bez których nie ma mowy o dobrym edukacyjnym projekcie matematyczno-przyrodniczo-technicznym (z akcentem na: dobrym). W podgrupach powstały katalogi cech skutecznego projektu matematyczno-przyrodniczo-technicznego, które następnie poddane zostały krytycznej dyskusji na forum laboratorium. Gorące rozmowy doprowadziły do stworzenia następującego zestawu cech:

Dobry projekt dydaktyczny matematyczno-przyrodniczo-techniczny:

Powyższe cechy zostały ustawione w rankingu od - naszym zdaniem - najważniejszych do mniej ważnych. Jak więc łatwo zauważyć, dla uczestników laboratorium matematyczno-przyrodniczo-technicznego najważniejsze jest prowokowanie młodych ludzi do działania w przestrzeni nauk ścisłych, przyrodniczych i technicznych. Dobry projekt prowokuje, a dobra prowokacja zmusza do ponadnormalnej aktywności oraz gwarantuje brak rutyny i nudy, co w dzisiejszym świecie młodych ludzi jest bardzo istotne. Ponadnormalna aktywność zachęca do podnoszenia wiedzy i umiejętności osobistych uczestników projektu.

3. Podjęliśmy także dyskusję (w grupach i na forum całego laboratorium) nad zagrożeniami dla projektów, istniejącymi na zewnątrz i wewnątrz projektu i grupy go realizującej.

Oto naszym zdaniem najważniejsze zagrożenia:

Unikanie wyżej wymienionych błędów jest trudne i nie zawsze zależy od koordynatora - niemniej jest możliwe, zwłaszcza wtedy, gdy realizatorzy projektu są świadomi tych zagrożeń.

4. Wszystko zaczyna się od diagnozy - dlatego kolejna część laboratorium w naturalny sposób dotyczyła metod, stosowanych przez koordynatorów do diagnozowania problemów środowisk młodzieżowych. Pojawiły się: ankieta, obserwacja środowiska, burza mózgów, wywiady sondujące, wywiady środowiskowe, analiza dokumentów (np. wyników nauki), analiza prasy lokalnej, prowokacja, skrzynka postulatów, rozmowy z liderami, dyskusja wokół propozycji gotowego projektu. Pojawiło się też w tym momencie szereg pytań i wątpliwości, czy wymienione wyżej metody diagnozowania “docierają do sedna problemów”, czy też raczej potwierdzają i uprawomocniają nasze przeświadczenia i intuicje? Oddzielenie “rzeczywistych problemów młodych ludzi” od “projekcji naszych wyobrażeń o tych problemach” jest poważnym wyzwaniem dla uczestników laboratorium matematyczno-przyrodniczo-technicznego.

5. Poważnym problemem wszelkiego typu działań (projektów programu Równać Szanse w sposób szczególnie mocny) jest fakt małej aktywności ludzi młodych w środowiskach wiejskich i małomiasteczkowych. Praktyka wskazuje, że w większości działań biorą udział ciągle ci sami młodzi ludzie, niezależnie od rodzaju działania. Różnorodne propozycje i projekty realizuje w środowisku wąska grupa kilku procent aktywnej (nad?) młodzieży i rzadko koordynatorzy i inicjatorzy projektów znajdują pomysł i sposób na włączenie większej ilości “biernej” części młodzieży. Program Równać Szanse zbyt często trafia właśnie do tych aktywnych, rozumiejących potrzebę rozwijania się i wyrównujących już swoje szanse w najróżniejszy sposób, a zbyt rzado trafia do biernych - którzy to przecież najbardziej wyrównywania szans potrzebują. Aktywni sięgają po coraz nowe przestrzenie aktywności i są coraz bardziej aktywni - a bierni nadal są bierni. Tym sposobem wąska grupa aktywnej młodzieży (czyżby elita?) coraz bardziej oddala się od swoich kolegów, w przeważającej liczbie biernych i nie odczuwających potrzeby aktywnego doskonalenia swoich umiejętności. W projektach o charakterze matematyczno-przyrodniczo-technicznym widać bardzo mocno “rozwierające się nożyce aktywności” młodych ludzi.

Podsumuwując.
Laboratorium matematyczno-przyrodniczo-techniczne rozpoczęło swoją pracę. Widzimy konieczność spotykania się co 2-3 miesiące oraz prowadzenia badań w okresie między spotkaniami. Zakres tych badań (a może nawet eksperymentów?) nie został jeszcze ustalony, ale powinien skonkretyzować się podczas następnego, listopadowego spotkania. Już dzisiaj jednak mamy przeświadczenie, że efektem naszej ponadrocznej pracy powinna być publikacja, ułatwiająca zainteresowanym zaczynać i



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
dobry projekt, ZiIP, inne kierunki, politechnika, sem IV, PKM, Projekty PKM, Projekty PKM
dobry projektXXX
Podnosnik srubowy dobry projekt (1)
Komunikat FOR Przed wyborami poslowie porzucili dobry projekt zmian w kodeksie pracy
DOBRY PROJEKT1 (długi spis treści)
DOBRY PROJEKT4 melchior
DOBRY PROJEKT3 (najlepszy przerobiony)
Projekt dobry 2
PROJEKT DOBRY
projekt tyn dobry
Projekt Grzesiek dobry
dobry smak projekt, I
Projekt z?tonu dobry
projekt 113 śniadanko na dobry humor DMR 1807
Młynarczyk projekt word dobry
projekt 143 słoneczko dzień dobry DMR 1807

więcej podobnych podstron