ZJAWISKA FIZYCZNE W METODZIE REFRAKCYJNEJ:

-warunek konieczny, kąt krytyczny (i) zapewnia całkowite odbicie fali, -warunek wystarczający V₂>V₁, -ośrodek jest warstwowany, -każdy punkt może być źródłem fali wtórnie załamanej (refrakcyjnej).

SEJSMOLOGIA OPISOWA:

Rozpatruje zjawiska trzęsień ziemi od strony geologicznej i geograficznej (rozmieszczenie). Trzęsienia ziemi- to nagły, krótkotrwały wstrząs ośrodka skalnego w głębi ziemi rozchodzący się w postaci fal sejsmicznych po powierzchni i w głębi ziemi. Skala natężeń- Wielkość natężeń określamy na podstawie: -wyników pomiarów badań sejsmicznych, wrażeń zmysłowych, poziomu zniszczeń, skutków mechanicznych. SKALE: 1)-Mercallego-Lancaniego G (12-stopniowa), Richtera M (magnituda). M=ln(a/T)max+f(
); a-amplituda przemieszczenia skorupy ziemskiej pod wpływem fali sejsmicznej, T- okres drgania, f(
)- funkcja empiryczna obrazująca zmianę a/T

Zestaw Grabki !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

1.Magnetyczne własności skał:

Na ściądze z własnościami skał

2.Podstawy sejsmoakustyki - parametry,

Sygnał sejsmoakustyczny - mechanicznie wywołane deformacje, pęknięcia wraz z przemianami fazowymi i poślizgiem, z tarciem itp.

Wielkości opisujące sygnały sejsmoakustyczne:

- aktywność sejsmoakustyczna -n- liczba sygnałów w jednostce czasu ;

- skumulowana liczba impulsów, N - całkowita ilość w czasie

n=Σni ; h= ΔN/Δt ;

-intensywność wyzwalanej energii εn ;

-skumulowana energia En =Σέni; έn=ΔEn/Δt ;

Aktywność sejsmoakustyczna zależy od:

-liczby słabych i bardzo słabych sygnałów sejsmoakustycznych. Zwiększenie obciążenia powoduje zwiększenie aktywności sejsmoakustycznej, aktywności sejsmoakustycznej jest proporcjonalna do prędkości odkształceń.

Prawo odbicia: sin i/V₁=sinβ/2; sinβ=sin 90^o=1; sin i /V₁=1/V₂⇒sin i=V₁/V_2. Warunki konieczne do prawa odbicia: -kąt krytyczny i powoduje całkowite odbicie fali. Część odbija się pod kątem i, a część pod 90⁰, -warunek wystarczający V₂>V_1, -ośrodek jest warstwowany, -każdy punkt może być źródłem fali wtórnie załamanej (fali refrakcyjnej). Rysunek:

3.Metody dipolowych sondowań elektromagnetycznych.

Metoda ta polega na wykorzystaniu różnic własności elektromagnetycznych istniejących między różnymi, sąsiadującymi ze sobą utworami geologicznymi. Różnice te wywołują zmianę w rozprzestrzenianiu się fali elektromagnetycznej powodując na granicy tych zmian powstanie fali odbitej i załamanej. Podział energii falii na część odbitą i załamaną określa się zróżnicowaniem skał. W sondowaniach elektromagnetycznych wykorzystuje się fale odbite, które po odbiciu się od granic zróżnicowanych pod względem warstw powracają do odbiornika i informują o ułożeniu geometrycznym skał i ich parametrach elektromagnetycznych.

Metodyka badań polowych:

Dipolowe sondowania elektromagnetyczne dzieli się na:

- częstotliwościowe,

- promieniowe,

-parametryczne,

Podstawowy materiał pomiarowy stanowią cyfrowe rejestracje natężęnia prądu w dipolu zasilającym i spadków napięć w dipolach odbiorczych.

4.Prawa sejsmiki.

-Prawo Hook'a - odkształcenia ciała spowodowane są działaniem małych sił na to ciało są proporcjonalne do wielkości działających sił. Ośrodek skalny dla, którego jest słuszne prawo Hook'a -> ośrodek idealnie sprężysty.

- prawo załamania

* sygnał,

* trasa,

* kąt,

*ośrodek izotropowy, jednorodny(muszą być różnice twardości akustycznej),

-prawo odbicia,

* warunek konieczny (powstanie kąta i zapewni całkowite odbicie fali),

*warunek wystarczający

5.Rodzaje fal.

Fale wywołane w ośrodku skalnym dochodzą do granic sejsmicznych, które są źródłem fal wtórnych: odbitych , refleksyjnych, załamanych.

-Fala sprężysta- przemieszczanie się drgań w ośrodku sprężystym,

-Fala dyfrakcyjna- powstaje, gdy na drodze fali prostej znajduje się przeszkoda np., w formie uskoku,

-Fala akustyczna- powstaje w powietrzu na skutek detonacji MW i rozchodzi się bezpośrednio nad powierzchnią ziemi,

-Fala nieregularna- powstaje w wyniku rozprzestrzenienia fal innych typów na drobnych niejednorodniach w warstwach przy powierzchownych,

-Fala mikrosejsmiczna- jest spowodowana przyczynami atmosferycznymi,

-Fala poprzeczna- rozchodzi się podobnie jak fala podłużna,

-Fala powierzchniowa- rozchodzi się w środowisku sprężystym wzdłuż jego powierzchni,

-Fala przemienna- powstaje na granicy dwóch ośrodków sprężystych,

-Fala odbita- powstaje, gdy ośrodek skalny różni się twardością akustyczną,

-Fala refrakcyjna- gdy jest całkowite, wewnętrzne odbicie (f. załamana)

-Fala reflekcyjna? - fala odbita,

6.Pomiar siły ciężkości.

Normalna siła ciężkości na powierzchni odniesienia,

γ_o = -dw / dn

w- rozwiniecie potencjału siły ciężkości w szereg

n- normalne do powierzchni steroidy skierowana na zewnątrz,

Zmieniają kierunek i różniczkują

γ_o = γ_a (1+βsin² φ)

γ- wartość normalnej siły ciężkości na równiku powierzchni odniesienia,

β- spłaszczenie grawitacyjne,

Tw. Claironta

γ_{o -} γ_a (1 + βsin­²φ ) 10^-2 N/kg

Wzór Helmerta

γ_o= 978,030(1+0,0005302 m² φ -0,000007m² 2φ) 10^-2 N /kg

Wzór Cassinisa

γ_o= 978,049 (1+0,0052884sin² φ - 0,0000059sin²2φ)10^-2 N/kg

7.Zdjecia grawimetryczne.

W celu wykrycia i rozpoznania struktur geologicznych, które ze wzgl. na różnice gęstości tworzących je i otaczających je skał, ujawniają się w rozkładzie mierzonego pola grawitacyjnego, stosuje się następujące prace pomiarowe zwane zdjęciami grawimetrycznymi:

a) rekonesansowe,

b) regionalne,

c) pół szczegółowe i szczegółowe,.

Ad. a)

Prowadzi się w terenach całkowicie nierozpoznanych pod wzgl. charakteru pola grawitacyjnego. W tej fazie prac jeden punkt pomiarowy przypada na 5-10 km²,

Ad. b)

Mają zwrócić uwagę na regionalną budowę geologiczną badanego rejonu. Jeden punkt pomiarowy przypada na 1-5 km².

Ad. c)

Prowadzi się w celu wykrycia lokalnych struktur geologicznych.

8.Jednostki siły ciężkości i drugie pochodne.

1 N/kg = 1 m/s²

1 Gal = 10^-2 N/kg

1 miliGal = 1mGal=10^-3Gal=10^-5 N/kg

1mikroGal = 1μGal= 10^-6Gal=10^-8 N/kg

Druga pochodna siły ciężkości w układzie Si

E - etwesz

1E =10^-9 1/s²

9.Wyjaśnij : Izohron, opór pozorny, prędkość pozorna, czas podwójony, pionowy, hodograf.

Hodograf - wykres zależności przebiegu fali sejsmicznej od odległości między punktem jej pobudzenia, a punktem jej obserwacji.

Czas podwójny, pionowy - czas fali, która przebiega od miejsca jej pobrania, a następnie odbija się od warstwy i powrotu. Kąt 0^o.

Izohron - miejsca, w których fala ma jednakowe czasy dojścia,

Opór pozorny - jeżeli obliczoną lub zmierzoną wartość potencjału czy natężenia pola elektrycznego nad niejednorodnym ośrodku geologicznym podstawi się ją do wyrażenia V­­­­­_m­­= J_p/2Π J- natężenie p. magnetycznego, V­­­­­_m- potencjał p. magnetycznego, ro- opór właściwy, r- odległość od źródła prądu do punktu obserwowanego; w celu obliczenia oporu właściwego, to otrzyma się wyrażenia odpowiadające fikcyjnemu, jednorodnemu ośrodkowi geologicznemu.

Prędkość pozorna - W znacznych odległościach od źródła powstania fali można przyjąć, że fronty fal są płaskie.

Przy ukośnym padaniu(
- kąt między powierzchnią a czołem fali e) czół fal na odcinek IS₁S₂I=
x czas przejścia frontu fali punktu S₁ do S₂ =
t= t₂-t₁.Prędkość pozorna V*=

Rysunek:

---