SOiSK 29.09.06

MS DOS

Wszystko, co znajduje się w komputerze ma swoją strukturę nie dało się stworzyć niczego, co nie było by zależne od siebie. Wszystkie nośniki, jakie ludzie wymyślili dało się umieszczać jedynie w jakiejś strukturze. Dyskietka, dysk twardy ma swoją strukturę. Jest to struktura tak zwanych sektorów i ścieżek. Kształt wszystkich nośników jest okrągły. W środku jest to tak zwany napęd. Skoro napęd jest napędzany posiada strukturę „wyobrażalną” inaczej magnetyczną. Struktura ta podzielona jest na obszary nosi nazwę sektora alokacji. Taki obszar ma swoją pojemność, pewien zarezerwowany obszar, którym dysponuje. Nośniki optyczne od magnetycznych różnią się jedynie tym, że optyczne mają wypalane „dołeczki”, które wypala laser, dołeczki mają określoną długość, szerokość i głębokość. W nośnikach CDR-W Laser działa w dwóch poziomach. Laser nabiera większej temperatury, co pozwala przywrócić pierwotną strukturę. Na nośnikach DVD struktura zapisu jest gęstsza, nośniki te są grubsze, ponieważ laser zostawia głębszy ślad na płycie żeby laser mógł swobodnie to odczytać.

Systemy obsługiwane są przez określone polecenia. W systemie Windows robimy to za pomocą myszki. Takie drzewo genealogiczne widoczne jest w Explorerze.

W DOSie (Disc Operation System) stworzono polecenia do obsługi właśnie tej struktury.

DOS

- pozwala w sytuacji awaryjnej odzyskać wszystkie dane. Wiersz poleceń możemy wywołać wciskając klawisz „F8”

DOS - wstęp do poleceń.

„C” — oznacza, że jesteśmy na nośniku głównym i nie może być zmieniana ona jest „zarezerwowana” dla dysku systemowego.

„:” — oznacza główny „konar” główne miejsce.

„\” — ścieżka dostępu. Tym znakiem odznaczamy istotne miejsca w naszej strukturze.

„_” — migający kursor nazywany jest znakiem zachęty.

„dir” — wyświetla zawartość katalogu głównego. Tym poleceniem wyświetlimy zawartośc każdego katalogu „dir i tu nazwa danego katalogu”

„CD..” — (Change Directory) przejście do wyższego poziomu. Samo polecenie „CD i nazwa katalogu” pozwala przejść do konkretnego katalogu.

„strzałki” — pozwalają powtórzyć ostatnio wydane polecenie. Strzałki w prawo i w lewo pozwalają wyświetlić ostatnio wydane polecenie po znaku.

„/p” — wyświetla zawartość katalogów strona po stronie.

„help more” — wyświetla strukturę tego polecenia.

„help” — lista wszystkich poleceń systemu DOS

„rd” — usuwa katalog

„rd /s” — usuwa katalog i wszystkie podkatalogi, pyta o potwierdzenie.

„rd /q” — usuwa drzewo nie pytając o potwierdzenie polecenia.

„help |more” — strona po stronie

„tree” — wyświetla nasze „drzewo”

„|” dodając ten znak do polecenia możemy oglądać stronę wers po wersie.

„edit” — samo to polecenie służy jedynie do obsługi plików tekstowych. (*.txt) jest to cos w rodzaju DOSowego notatnika.

2

Wnidows jest skalowalny co oznacza, że nazwy zależą od użytkownika.

---