Scen rady szk współpraca z rodzicami


Współpraca szkoły z rodzicami

Szkolenie doskonali umiejętności kontaktu z rodzicami, dostarcza narzędzi do poprawy współpracy szkoła - dom, pokazuje łatwe rozwiązania trudnych spraw.
Adresaci szkolenia: wszyscy nauczyciele

Czas trwania szkolenia: 6 godzin

Szczególne warunki udziału: w szkoleniu powinni brać udział przede wszystkim wychowawcy, dyrekcja, pedagog szkolny. Grupa szkoleniowa powinna liczyć nie mniej niż 10 osób i nie więcej niż 20 osób.

Termin zgłoszenia: miesiąc przed planowanym szkoleniem

Opis szkolenia: szkolenie może stanowić samodzielną całość lub być częścią pakietu szkoleń dotyczących tworzenia w szkole systemu przeciwdziałania agresji i przemocy rówieśniczej. Prowadzone jest metodami aktywnymi.

Zakładane efekty szkolenia:

Poruszane zagadnienia:

  1. 1. Zasady dobrego kontaktu - co może wpływać na poprawę relacji nauczyciele - rodzice

  2. 2. Zapobieganie trudnościom w kontaktach z rodzicami

  3. 3. Wspomaganie rodziców w ich roli wychowawczej

  4. 4. Rozwiązywanie trudnych sytuacji - rozmowy z rodzicami

Stosowane metody podczas szkolenia: wykład, dyskusja, praca w grupach, scenki.

Jak skutecznie współpracować z rodzicami?

 

Jak sprawić, aby współpraca z rodzicami była owocna i przyjemna - dowiesz się podczas szkolenia: Jak skutecznie współpracować z rodzicami?

Adresaci szkolenia: nauczyciele, wychowawcy, pedagodzy, psycholodzy szkolni.

Czas trwania szkolenia: 6 godzin

Termin zgłoszenia: miesiąc przed planowanym szkoleniem

Zakres tematyczny szkolenia:
- Co ułatwia i co utrudnia współpracę między rodzicami i nauczycielami
- Korzyści wynikające ze współpracy między nauczycielami i rodzicami
- Postawy i zachowania rodziców utrudniające współpracę
- Oczekiwania rodziców wobec szkoły/nauczycieli
- Formy współpracy z rodzicami (zebrania, rozmowy indywidualne, spotkanie trójstronne: rodzic-uczeń-nauczyciel)
- Techniki i umiejętności ułatwiające współpracę z rodzicami
- Trudne sytuacje podczas zebrań z rodzicami
- Co możemy razem z rodzicami zrobić w szkole
- Prawa i obowiązki rodziców w szkole

Zakładane efekty szkolenia:
Po szkoleniu uczestnicy:
- Będą potrafili zaplanować efektywną współpracę z zespołem rodziców.
- Nawiążą lepsze relacje z rodzicami swoich uczniów.
- Poznają ciekawe formy współpracy z rodzicami
- Zdobędą umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach związanych z kontaktami z rodzicami
- Zapoznają się z prawami i obowiązkami rodzica w szkole

Stosowane metody pracy podczas szkolenia: praca w grupach, prezentacja, debata, symulacja

Cele:

Nauczyciele

  • poznają różne sposoby prowadzenia rozmów, planują spotkania z rodzicami zachęcające do dialogu i kon-struktywnego rozwiązywania problemów, stosują metody aktywizujące na zebraniach z rodzicami, analizują przypadki i propozycje rozwiązań konfliktów z rodzicami, dokumentują rozmowy i wnioski do dalszej pracy wychowawczej, wypracowują różnorodne sposoby włączania rodziców w życie szkoły, przygotowują konkretne projekty działania na rzecz rodziców, określają potrzeb i oczekiwania rodziców wobec szkoły.

Scenariusz Szkolenia Rady Pedagogicznej pt. „Współpraca z rodzicami”

1. Publikacje polecane nauczycielom dotyczące tematu współpracy z rodzicami:

  1. I. Dzierzgowska - „Rodzice w szkole”

  2. C. J. Christopher - „Nauczyciel - rodzic skuteczne porozumiewanie się”

  3. M. Bobiuch - „Jak współpracować z rodzicami trudnych uczniów”

2. Normy i akty prawne dotyczące wychowania:

  1. Rozporządzenie MENiS - Odpowiedzialność za wychowanie ponoszą rodzice, szkoła jedynie wspomaga tą funkcję.

  2. Konstytucja RP - Rodzice mają prawo do wychowania dzieci według swego światopoglądu

  3. Wychowanie jest pełnoprawną funkcją szkoły

  4. Wychowanie musi być spójne w rodzinie i w szkole

  5. Wychowanie musi być oparte na wartościach i wzorcach wychowawczych

3. Rozpoczynając współpracę z rodzicami należy:

  1. wyjaśnić znaczenie podstawowych pojęć z obszaru wychowania, np. asertywność

  2. ustalić zakres indywidualnego podejścia

  3. sprecyzować zasady przepływu informacji

  4. określić potrzeby w zakresie imprez klasowych i zajęć dodatkowych

  5. określić formy i częstotliwość kontaktów.

4. Wyżej wymienione cele można osiągnąć np. za pomocą badań ankietowych:

  1. Ankieta dotycząca sposobów kontaktów z rodzicami

  1. Ankieta dotycząca oczekiwań rodziców wobec szkoły

  1. Ankieta dotycząca oczekiwań rodziców w zakresie współdecydowania

5. Warunkiem dobrej współpracy z rodzicami jest umiejętność przeprowadzenia wywiadu z rodzicami na temat ewentualnej pomocy w pracy wychowawczej

  1. kwestionariusz dla rodzica (podkreśl wybrany obszar)

6. W celu zacieśnienia współpracy z rodzicami w szkole można wprowadzić zasady pt. „Kodeks szkoły przyjaznej rodzicom”.

    1. Rodzice z ufnością oddają szkole swój największy skarb. My - dyrekcja, nauczyciele i cały personel szkoły - wyrażamy wolę współpracy z rodzicami, tak aby wspólnie tworzyć najlepsze warunki rozwoju dziecka.

    2. Będziemy starali się poznać oczekiwania rodziców. Są one dla nas wskazówką, jak organizować pracę w naszej szkole. Zadowolenie rodziców jest miarą jakości naszej pracy.

    3. Będziemy uważnie słuchali informacji rodziców o potrzebach ich dzieci i o warunkach, które najlepiej będą sprzyjały rozwojowi naszych uczniów.

    4. Rodzice są pierwszymi wychowawcami swoich dzieci. Będziemy się starali realizować program wychowawczy zgodny z wartościami uznawanymi w rodzinach naszych uczniów i akceptowany przez rodziców.

    5. W trakcie pracy coraz lepiej poznajemy naszych uczniów. Będziemy rzetelnie i obiektywnie informować rodziców o postępach ich dzieci. Będziemy przekazywali rodzicom informacje o sukcesach ich dzieci, nie ukrywamy żadnych problemów, omawiamy je z rodzicami po to, aby wspólnie lepiej je rozwiązywać.

    6. Będziemy uprzejmi, życzliwi, delikatni. Wiemy, jak rodzice głęboko przeżywają zarówno sukcesy, jak i porażki swych dzieci.

    7. Widzimy bardzo wiele miejsca dla współpracy z rodzicami. Chcemy, aby rodzice dobrze się czuli w szkole, znaleźli tu swoje miejsce, tworzyli grupę ludzi, którzy mają podobne problemy i mogą się wzajemnie wspierać.

    8. Rodzice mają prawo wypowiadania opinii na temat wszystkich spraw dotyczących ich dzieci. Uwagi rodziców staną się dla nas wskazówką do stałej poprawy jakości naszej pracy.

    9. Rodzice powinni znać i rozumieć program nauczania - ich pomoc w nauce szkolnej i w odrabianiu pracy domowej przyczynia się do lepszych efektów uzyskiwanych przez ich dzieci.

10. Rodzice i nauczyciele mają wspólny cel : tworzenie warunków do jak najlepszego rozwoju ucznia. Współpraca jest warunkiem i drogą do sukcesu dzieci.

7. Zasady efektywnego kontaktu :

  1. akceptacja i pozytywne nastawienie

  2. uważne słuchanie

  3. parafrazowanie (sprawdzanie i potwierdzanie sensu wypowiedzi przedmówcy)

  4. poszerzenie zasobu informacji

  5. unikanie ocen i uogólnień

  6. unikanie interpretacji

  7. stosowanie zasady FUO (mówię o Faktach, Ustosunkowuję się do nich oraz przedstawiam swoje Oczekiwania).

Za to, jaki jest świat uczenia się i życia dziecka odpowiedzialne są dzisiaj głównie dwie, uważające się za względnie autonomiczne, instytucje: rodzina i szkoła. Podstawowym problemem rodziców i wychowawców jest kształtowanie właściwych wzorców zachowań dzieci i młodzieży, co jest warunkiem prawidłowego rozwoju społecznego młodych ludzi. Wywieranie wpływu na kształtowanie nawyków jest rzeczą tym trudniejszą, że dzieci i młodzież podlegają wielu niekorzystnym wpływom począwszy od okresu życia płodowego (kiedy to mogą działać szkodliwe czynniki zaburzające ich późniejszy rozwój społeczny), aż po cały proces wychowawczy.

Wychowawcze oddziaływanie rodziny ma istotny wpływ na socjalizację dzieci i młodzieży w drodze nieświadomego często przekazywania wiedzy o otaczającym świecie wraz z wartościowaniem go i preferowaniem wzorów zachowań. To rodzice zapewniają dziecku zaspokojenie podstawowych potrzeb i umożliwiają nabywanie różnorodnych doświadczeń, będących podstawą życia i rozwoju. Od charakteru ich oddziaływań, stosowanych przez nich metod oraz form zależy w dużej mierze, to jak będzie przebiegał rozwój dziecka.

Szkoła- pojęcie wieloznaczne. Pochodzi z języka greckiego; schole-znaczy tyle, co spokój, czas przeznaczony na naukę. Współcześnie jest to instytucja oświatowo-wychowawcza koncentrująca się na realizowaniu celów i zadań kształcenia, wychowania oraz opieki szkolnej dzieci, młodzieży i dorosłych.

Edukacja i szkoła tworzą system, który odgrywa istotną rolę w życiu społeczeństwa, ułatwia jego działanie. Złożona struktura dzisiejszych społeczeństw wymaga bardziej wyspecjalizowanego kształcenia młodego pokolenia, czego nie mogłaby zapewnić rodzina. Z aktualnej sytuacji społecznej i ekonomicznej, w jakiej żyje dzisiaj rodzina, wynika głównie potrzeba integracji jej oddziaływań z pozostałymi podmiotami edukacyjnymi, które same do współpracy powinny dążyć. Postulat ten odnosi się przede wszystkim do szkoły. Wszystko po to, aby móc spożytkować potencjał edukacyjny tkwiący bez wątpienia w rodzinie i szkole w odniesieniu do ucznia. Niezmiernie istotne są jednolite zasady postępowania wszystkich dorosłych w stosunku do dziecka (ucznia). We wzajemnych kontaktach ważne jest, aby rodzice i nauczyciele byli sprzymierzeńcami. Tylko razem można stworzyć właściwy klimat wychowawczy. Współpraca szkoły z rodzicami jest warunkiem sukcesu dzieci i młodzieży. Waldemar Segiet podkreśla, że przeciętnie dziecko w naszym społeczeństwie przeważnie woli bezpieczny, uporządkowany, dający się przewidzieć świat, na który można liczyć, w którym nie zdarzają się rzeczy niebezpieczne, nieoczekiwane, nie dające się kontrolować, w którym istnieją wszechpotężni rodzice, chroniący i zabezpieczający przed doznaniem jakiejś szkody, a także kompetentni nauczyciele, którzy reprezentując wysokie walory osobiste oraz mistrzostwo w oddziaływaniu pedagogicznym stanowią oparcie dla uczniów. Rozwój młodego człowieka przebiega właściwie, gdy relacje pomiędzy nauczycielami i rodzicami są potwierdzane, wspomagane zaufaniem, zgodnością celów oraz ma miejsce równowaga sił. Klasy, w których rodzice uczniów intensywnie współpracują ze szkołą są średnio o 1,1 stopnia lepsze od klas, gdzie rodzice współpracują mniej intensywnie.

Na podstawie publikacji naukowych oraz badań prowadzonych na temat współdziałania szkoły i rodziny (M. Winiarski, W. Segiet) można stwierdzić, że zdecydowana większość nauczycieli i rodziców poddana sondażowi opinii w sprawie wzajemnej ich współpracy, docenia jej znaczenie dla prawidłowego rozwoju dzieci. Właściwa współpraca z rodzicami może okazać się wielką pomocą w likwidowaniu trudności w nauce i zachowaniu własnego dziecka. Ich udział jest niezbędny, ponieważ nauczyciele nie mogą być jednymi wychowawcami i nauczycielami dziecka. „Współdziałanie i uzgadnianie postępowania rodziców i nauczycieli, wzajemne „utwierdzenie autorytetów” jest jedną z lepszych metod wychowawczych.

W toku bezpośredniej realizacji zadań w dziedzinie kształcenia, wychowania i opieki nad dziećmi i młodzieżą, a także tworzenia optymalnych warunków dla procesu edukacyjnego w szkole i domu rodzinnym współpraca szkoły i rodziców może przejawiać się w następujących formach:

Przy współpracy szkoły i rodziny niezbędna jest wymiana informacji. Szkoła może informować rodziców o: celach i zadaniach wychowania i opieki nad dziećmi i młodzieżą w szkole oraz warunkach ich realizacji; stanie potrzeb w zakresie opieki i wychowania w środowisku i udziale szkoły w ich rozpoznawaniu; prowadzonych pracach nad doskonaleniem pracy szkoły; osiągnięciach w zakresie pracy dydaktyczno - wychowawczej i opiekuńczej, ich uwarunkowaniach, napotykanych trudnościach i sposobach ich przezwyciężania; Szkoła powinna również otrzymywać informacje od rodziców w zakresie: warunków i organizacji życia dzieci w domu i najbliższym otoczeniu; stanie opieki i wychowania w domu, trudnościach w tym zakresie, stosowanych formach i metodach; własnych pomysłach dotyczących usprawnienia działalności opiekuńczo-wychowawczej szkoły itp.

Istotną płaszczyzną w zakresie współpracy szkoły i rodziców jest wzajemne dostarczanie środków do działania np. udostępnianie literatury pedagogicznej rodzicom, udostępnianiu pomieszczeń, wypożyczanie sprzętu muzycznego, sportowego. Rodzina także może wspomagać szkołę poprzez wykonywanie remontów, przywóz drewna opałowego itp.

Szkoła i rodzina powinny uzgadniać zasady formy i metody działania oraz wzajemne wymagania w tym zakresie. W szczególności wyłaniania zadań opiekuńczo-wychowawczych; korelacji treści, form i metod oddziaływania pedagogicznego na dziecko w szkole i domu rodzinnym jak i dostosowania organizacji pracy szkoły.

Niezwykle pożądane są wzajemne działania wspomagające rodzinę i szkołę. W tym zakresie szkoła może: udzielać porad, w jaki sposób organizować życie w rodzinie; pomagać w rozwiązywaniu trudności wychowawczych; rozwijać formy edukacji pedagogicznej dla rodziców w szkole; kierować ich do placówek specjalistycznych; organizować formy zajęć wolnoczasowych wspólnych dla rodziców i ich dzieci itp. Natomiast rodzice w tym zakresie mogą wspomagać szkołę po przez włączenie się do diagnozy potrzeb pracy opiekuńczo-wychowawczej w środowisku; rozbudzaniu zainteresowań całej społeczności lokalnej sprawami edukacji dzieci i młodzieży; udzielaniu pomocy szkole przy ustalaniu zadań w zakresie kształcenia i opieki, a także opracowywaniu planu ich realizacji.

Współpraca pomiędzy szkołą i rodzicami, choć tak korzystna z punktu widzenia potrzeb rozwojowych dziecka, w wielu środowiskach lokalnych jest

jednostronna i ograniczona.

Obecnie dostrzega się kryzys w rozwoju moralnym i kulturowym dzieci i młodzieży. Dom rodzinny nie zawsze wspomaga w rozwoju emocjonalnym, co ma swoje konsekwencje w zachowaniach uczniów i szukania wsparcia wśród grup rówieśniczych, nierzadko destruktywnych. Wiele rodzin wykazuje dysfunkcje i patologie społeczne, brak umiejętności komunikowania się z dorastającymi i buntującymi się nastolatkami. Pogłębiający się kryzys wartości u młodzieży oraz brak ideałów i autorytetów powoduje wzrastające tendencje do działań niezgodnych z normami przyjętymi przez społeczeństwo. Przyczyn, które mogą prowadzić do powstawania nieakceptowanych społecznie zachowań wśród młodzieży należy upatrywać w indywidualnych właściwościach jednostki oraz w trzech podstawowych środowiskach mających wpływ na wychowanie młodych ludzi, do których należą: dom rodzinny, szkoła, grupa rówieśnicza.

Wśród pojawiających się, nieakceptowanych społecznie zachowań u młodzieży można wyróżnić:1) palenie tytoniu, picie alkoholu, wulgaryzm, przemoc; 2) zachowania charakterystyczne tylko dla tej grupy wiekowej, tj. wagary, przedwczesne współżycie seksualne; 3)działania przestępcze i narkomanię.

Aby przeciwdziałać pojawiającym się patologiom w zachowaniach dzieci i młodzieży, konieczne jest współdziałanie rodziny i szkoły w zakresie podejmowanych działań, które byłyby realizowane jednakowo przez rodziców i szkołę.

1. Idea wiodąca programu innowacyjnego Współpraca z rodzicami

     Ideą wiodącą programu Współpraca z rodzicami jest współpraca nauczyciela z rodzicami, a w efekcie tego równomierny rozwój psychiczny, fizyczny i duchowy dziecka; ukształtowanie człowieka edukabilnego, twórczego, samodzielnego oraz potrafiącego pracować w grupie czy zespole.
      Rodzina i szkoła są środowiskami, które mają niewątpliwie największy wpływ na rozwój dzieci, powinny więc współdziałać ze sobą, aby dostarczyć im możliwie najwięcej doświadczeń niezbędnych do pełnego rozwoju. Efektywna współpraca między rodzicami i nauczycielami przynosi korzyści zarówno nauczycielom jak i rodzicom, lecz przede wszystkim samym dzieciom.
     Rodzice są nieocenionym źródłem informacji o swoich dzieciach, o ich słabych i mocnych stronach, potrzebach, zainteresowaniach, stresach, jakim dziecko podlega, jego strategiach radzenia sobie z trudnościami. Dzięki rodzicom nauczyciel ma szansę spojrzeć na ucznia z szerszej perspektywy, lepiej zrozumieć jego szkolne funkcjonowanie. Jest to niezwykłe ważne zwłaszcza wtedy, gdy dziecko ma jakieś kłopoty w nauce lub swoim zachowaniem przysparza nauczycielowi trudności. Niełatwo sobie wyobrazić skuteczne rozwiązywanie problemów wychowawczych z uczniami bez udziału rodziców. Niezwykle ważna jest też ich rola w samym procesie nauczania, zwłaszcza w początkowych etapach edukacji dziecka. Rodzice mogą wspierać pracę dydaktyczną nauczyciela, kontrolując postępy dziec-ka, motywując je do systematycznej pracy, pomagając dziecku w pokonywaniu trudności, zapewniając mu odpowiednie warunki do uczenia się i wytwarzając jego pozytywne nastawienie do nauki, nauczycieli i szkoły.
     Wiedza rodziców na temat szkolnego funkcjonowania dziecka pozwala rodzicom lepiej poznać rzeczywiste możliwości i dzięki temu formułować bardziej adekwatne wymagania i oczekiwania wobec niego, skuteczniej mu pomagać wtedy, gdy ma trudności. Możliwość współpracy ze szkołą może też dawać rodzicom poczucie wpływu na to, co się dzieje z ich dziećmi, czego i w jaki sposób są uczone, jak są traktowane.
     Rodzic od pierwszych dni życia dziecka wiedzie prymat w wycho-waniu, jest pierwszym, najważniejszym wychowawcą młodego człowieka, nauczyciel natomiast może nadawać kierunek i ton wychowaniu, wpływając na rozwój ucznia i przyczyniając się do powstawania wielu pozytywnych wartości. Nauczyciel musi bardzo dużo zrobić, aby pomóc rodzicom zrozumieć, że to właśnie oni odgrywają znaczącą rolę w wychowaniu i kształceniu dziecka, i włączyć ich w życie szkoły. Rodzice są najważniejszymi wychowawcami i nauczycielami dziecka. Każdej szkole powinno zależeć na tym, aby rodzice zechcieli konstruktywnie włączyć się w jej życie. Myślę, że dobre wzajemne relacje będą wtedy, gdy będę ich często zapraszała do szkoły, do udziału w różnych imprezach, gdy pomogę zrozumieć rodzicom, co i dlaczego w szkole się dzieje, jakie kompetencje ma nauczyciel, co powinien "dać" szkole (swojemu dziecku) rodzic, jak ma wspierać własne dziecko w szkolnym bytowaniu i w szkolnym rozwoju.
     Obie strony powinny jasno sprecyzować swoje oczekiwania, wykazać inicjatywę i nakreślić ramy współpracy.
     Dziecko spełnia różne role: w szkole jest uczniem, w domu synem, córką, na podwórku kolegą. Jego układanie się ze światem i przyjmowanie wartości będzie lepsze, gdy kierujący jego wychowaniem nauczyciele będą dobrze porozumiewali się z jego rodzicami.
     Szkoła (nauczyciel), by mieć szansę na dobre wychowanie ucznia, na jego rozwój, pielęgnowanie wartości ogólnoludzkich, by mieć autorytet musi tworzyć płaszczyznę porozumienia z rodzicami, musi zdobyć zaufanie rodziców, przezwyciężyć ich niechęć i bierność.
     Zreformowana szkoła stawia nauczyciela w innej roli i o wiele więcej od niego wymaga. Metody aktywne, innowacje stosowane w czasie zajęć lekcyjnych to sposoby na zobaczenie tego, co robi na co dzień. Nauczyciel - innowator na lekcjach i poza nimi niosąc nowe metody pracy, przyczynia się do powstania wielu pozytywnych wartości. Ponadto uczniowie stają się współtwórcami zajęć i nawiązuje się pomiędzy nimi i nauczycielem lepszy kontakt.
     Współpracę z rodzicami ujęłam w trzech kategoriach:

  1. Imprezy, uroczystości szkolne i klasowe

  2. Spotkania z rodzicami

  3. Życie klasy

     W każdej z nich zostały przydzielone zadania do wykonania dla nauczyciela, rodziców i uczniów. Będzie to sprzyjało integracji i wspólnemu zaangażowaniu się w życie klasy i szkoły. W pierwszym roku nauki zaangażowanie rodziców i nauczyciela będzie większe niż zaangażowanie dzie-ci. W latach następnych, w miarę dorastania, dzieci będą przejmowały obowiązki i zadania od rodziców i nauczyciela. Staną się inicjatorami, pomysłodawcami, organizatorami i wykonawcami. Natomiast rola nauczyciela i rodziców będzie się stopniowo ograniczała do roli doradców i pomocników.
     Tematyka imprez i uroczystości szkolnych i klasowych jest zgodna z planem wychowawczym szkoły oraz planem pracy wychowawcy klasowego. Życie klasy obejmuje akcje organizowane na rzecz środowiska przez nauczyciela i uczniów, opiekę nad izbą lekcyjną oraz wyjazdy do kina, teatru, pikniki i wycieczki szkolne.
Zaproponowałam trzy formy spotkań z rodzicami:

  1. Spotkania indywidualne

  2. Spotkania zbiorowe

  3. Rodzic na lekcji

     Spotkania indywidualne z rodzicami są bardzo częstą formą kontaktowania się w szkole, gdzie pracuję. Są one uzupełniane porozumiewaniem się telefonicznym i listownym. Osobiste spotkania wychowawcy z rodzicami są naturalnym i stałym elementem współpracy między szkolą a rodziną. Ułatwiają zrozumienie dziecka, przyczyn jego ewentualnych trudności w nauce, kłopotów w relacjach z rówieśnikami oraz zachowań problemowych w szkole. Kontakty indywidualne dotyczą także pomocy ze strony rodziców w organizowaniu życia klasy i szkoły.
     Spotkania zbiorowe to tzw. wywiadówki i spotkania okolicznościowe. Bardzo ważny jest sposób przekazywania informacji bieżących. Nie należy ograniczać się do zawiadamiania rodziców jedynie o nowych zarządzeniach administracji szkolnej, terminach wnoszenia składek. Należy opowiedzieć rodzicom o tym, co obecnie dzieje się w szkole i w klasie, jakie uroczystości odbędą się w najbliższym czasie, jakie zaplanowano wycieczki i inne imprezy dla dzieci oraz rodziców, jakie przedstawienia moż-na obejrzeć, jak działają koła zainteresowań, jakie zajęcia pozalekcyjne są dostępne. Takie szersze informowanie ma na celu przybliżenie rodzicom życia szkoły i zachęcenie ich do uczestnictwa. Na takich spotkaniach wspólnie też trzeba rozwiązać problemy, jeżeli zaistnieją oraz podjąć wiele decyzji.
     "Przydatne są zasady: mów krótko, na temat, bez zbytnich dygresji, z wyczuciem, kulturą języka. […] Czego się wystrzegać? Udzielania rad i wskazówek w formie pouczeń, gotowych rozwiązań, toczenia sporów, negatywnego diagnozowania, interpretowania i wyrokowania, generalizowania, bagatelizowania, manipulacji i osądzania, oceniania rozmówcy, niedo-puszczania do głosu bądź przerywania wypowiedzi […] działania na prze-kór, abstrahowania, omijania wiodącego problemu i poruszania zagadnień nieistotnych."
     Uważam, że bardzo ważne jest poinformowanie wcześniej rodziców o programie oraz orientacyjnym czasie trwania zebrania. Po każdym zebraniu należy zarezerwować trochę czasu na krótkie rozmowy indywidualne. Przed wywiadówką często przygotowuję z uczniami jakąś formę prezentacji osiągnięć wszystkich uczniów, na przykład prace plastyczno - techniczne. Na zebraniu poruszam tylko problemy dotyczące całej grupy uczniów. Zachęcam rodziców do zadawania pytań, wypowiadania swoich opinii, zgłaszania pomysłów.
     Popularną formą włączania rodziców w życie szkoły i klasy jest zapraszanie ich na różnego rodzaju uroczystości klasowe i szkolne z okazji świąt, ważnych rocznic itp. W zależności od charakteru uroczystości spotkania te spełniają odmienne funkcje. Udział rodziców w akademiach i ape-lach jest okazją do poznania osiągnięć uczniów i tradycji szkoły. Obecność matek i ojców na uroczystych rozpoczęciach i zakończeniach roku szkol-nego, ślubowaniu klas pierwszych stwarza okazję do przeżywania razem z dziećmi ważnych dla nich wydarzeń.
     Spotkania nieformalne, na przykład pikniki, w których uczestniczą dzieci wraz ze swoimi rodzicami i nauczyciel odgrywają bardzo ważną rolę w integracji grupy uczniów, rodziców i nauczyciela. Imprezy takie mają atrakcyjny program: konkurencje sportowe i zabawy, konkursy, quizy, w których mogą brać udział nie tylko dzieci, lecz i dorośli. Swobodna atmosfera zabawy sprzyja nawiązywaniu bliższych i mniej formalnych relacji między rodzicami i nauczycielami.
     Podobną funkcję mogą spełniać kameralne spotkania klasowe, na przykład z okazji świąt Bożego Narodzenia, Dnia Matki. Przygotowując takie spotkania kieruję się zawsze zasadą, że występują w nich wszystkie dzieci z klasy, a nie tzw. "etatowi artyści".
     "Rodziców się oskarża, ale się ich nie szkoli - stwierdza T. Gordon". Przygotowując ten program zaplanowałam udział rodziców w lekcjach oraz warsztatach. Mają one służyć pedagogizacji rodziców. Jednak daleka jestem od pouczania dorosłych czytając referaty na temat postępowania z dzieckiem w wychowaniu i nauczaniu, dlatego spotkania tego typu będę prowadziła metodą warsztatową. Pozwoli to wczuć się rodzicom w sytuację szkolną dziecka, Będąc obserwatorem na lekcji rodzic pozna metody i formy pracy oraz zobaczy zaangażowanie swojego dziecka na lekcji, jego sukcesy i porażki. Poza tym zaobserwuje funkcjonowanie dziecka w grupie rówieśniczej.

2. Treści kształcenia i wychowania programu innowacyjnego Współpraca z rodzicami

     Program Współpraca z rodzicami ma budzić aktywność uczniów, nauczyciela i rodziców oraz wdrażać do życia w społeczności szkolnej.
     Zastosowanie różnorodnych metod i form pracy z uczniami i rodzi-cami: wyjaśnień, opisów, dyskusji, rozwiązywania problemów, dialogu, ćwiczeń, wykonywania zadań wytwórczych, wycieczek, spacerów, pikni-ków; pracy jednostkowej, grupowej i zbiorowej; wykorzystanie różnych środków dydaktycznych: nagrań CD i VHS, kart pracy, kart kreatywnych, wierszy, piosenek i przedstawień teatralnych będzie sprzyjało usprawnieniu pracy dydaktyczno - wychowawczej oraz wzajemnych oddziaływań na-uczyciela, uczniów i rodziców.
     Treści będą realizowane na płaszczyznach:

  1. Imprezy, uroczystości szkolne i klasowe.

  2. Spotkania nauczyciela z rodzicami.

  3. Życie klasy.
    Imprezy, uroczystości szkolne i klasowe:

Spotkania nauczyciela z rodzicami:

Życie klasy:

Uwagi:

3. Cele programu innowacyjnego Współpraca z rodzicami

     Chcąc właściwie wychowywać musimy współpracować; rodzice między sobą, rodzice z nauczycielem, wychowawcą dziecka, nauczyciele między sobą, tworząc w szkole program wychowawczy; rada pedagogiczna z radą rodziców, szkoła z organizacjami lokalnymi i instytucjami zajmują-cymi się dziećmi. Termin współpraca pojawia się często także wtedy, kie-dy zaczynamy mówić o integracji grup, środowisk, społeczeństw. "[…] warto współpracować, gdyż współpracując można zdziałać więcej, można zrobić to, co samemu zrobić trudno. […] Poza tym razem ciekawiej, a partnerzy to nieocenione źródło wiedzy i szansa na bezpłatne szkolenie. Razem też można wymyślić coś, na co każdy z osobna nie wpadłby nigdy. Współpraca jest też tańsza i bardziej efektywna - stwarza okazję do mak-symalnego wykorzystania posiadanych zasobów i to tak, by wszyscy byli zadowoleni".
     Chciałam zdziałać więcej, dlatego przygotowałam program innowa-cyjny Współpraca z rodzicami. Program autorski jest "szansą na realizację siebie w proporcjonalnym dawaniu i braniu (i to zarówno przez ucznia jak i nauczyciela)".
     Będąc autorką tego programu założyłam sobie, że:

  1. W wyniku realizacji programu RODZIC będzie:

  • W wyniku realizacji programu NAUCZYCIEL będzie: