Wybór oprogramowania
Czynniki wpływające na wybór:
-potrzeby - najczęściej realizowany typ projektu
-jednorodność podstawowego programu CAD we wszystkich pracowniach branżowych, nie ma konsekwencji pomiędzy różnymi typami programów
-fundusze - globalna ocena kosztów łącznie ze szkoleniem i dostosowaniem sprzętu
-pracownicy - należy wziąć pod uwagę czy pracownicy będą chcieli chętnie pracować z komputerem
-możliwość współpracy z inwestorami i podwykonawcami
-dostosowanie programów do warunków polskich, stosowanie polskich wytycznych i standardów opisów rysunków
-wyposażenie programu w „drobiazgi” - biblioteki elementów, typowych opisów
-pomoc techniczna, wsparcie gdy wystąpią problemy z eksploatacją
-szkolenie pracowników: szybkość opanowania projektu; koszty kursów szkoleniowych i wyłączenia pracownika z pracy; spolszczenie programu ułatwia pracę; konieczne są podstawowe szkolenia a zaawansowane można robić jeśli są pieniądze.
Etapowe projektowanie drogi
a. Numeryczny model terenu
b. Podstawowe parametry drogi
c. Trasowanie drogi
d. Projektowanie niwelety drogi
e. Analiza poprawności projektu
f. Przekroje typowe
g. Oszacowanie wielkości robót ziemnych
h. Oszacowanie standardu technicznego drogi
Numeryczny model terenu (NMT) - to matematyczne odwzorowanie na komputerze powierzchni rzeczywistego przebiegu terenu.
Jest on budowany z numerycznie przedstawionych pojedynczych punktów terenu na podstawie współrzędnych przestrzennych (x, y, z) , tworzony jest matematyczny model powierzchni topograficznej.
Model matematyczny - ściśle określony algorytm pozwalający na obliczenie rzędnej terenu w dowolnym punkcie.
Metody tworzenia numerycznego modelu:
-metoda przekrojów poprzecznych
-metoda linii charakterystycznych
-metoda siatek regularnych
-metoda punktów rozproszonych
metoda przekrojów poprzecznych - wybiera się w terenie korytarz (wokół linii bazowej) w którym przewidujemy warianty przebiegu trasy
linia bazowej przekrój poprzeczny
W każdym przekroju poprzecznym terenu wprowadza się odległość od osi i rzędną punktu
oś
Komputer modeluje dalszy teren między przekrojami.
Przekroje mogą być w odległościach regularnych i nieregularnych (np. dogęszczenie tam gdzie duża nieregularność terenu).
Może też być korytarz łamany
Wady metody:
-nakładanie się błędów interpolacyjnych z dwóch sąsiednich przekrojów
-oś projektowanej trasy nie może być zbytnio oddalona od osi porównawczej
przekrój się obraca
-liczba wprowadzanych punktów jest większa niż w innych metodach
-punkty nie są wybierane losowo
Zalety metody:
-metoda prosta, nie wymaga skomplikowanych obliczeń
metoda linii charakterystycznych - wprowadzamy warstwice w założonym układzie współrzędnych, aproksymujemy je przy użyciu linii prostych
Wady:
-trudno obliczyć wyróżnione punkty terenu
-w terenie płaskim uzyskuje się zbyt mało informacji
Zalety:
-wprowadzanie tylko 2 współrzędnych (x, y)
-w stromym terenie uzyskujemy odpowiednio więcej informacji co pozwala zmniejszyć błąd