MORZE BAŁTYCKIE

M. Bałtyckie to morze szelfowe. Zalicza się do mórz śródlądowych. Większość badaczy uważa, że granice Bałtyku z M.Północnym stanowi cieśnina Sund.

Powierzchnia: 383000km² Średnia głębokość: 55m

Basen M. Bałtyckiego dzielimy na trzy baseny:

1. Południowy(Bornholmski),

2. Środkowy(Gotlandzki),

3. Północny(Botnicki).

A)od cieśniny Sund do Rozewia, podlega największym wpływom oceanicznymB)od zat. Gdańskiej do wysp Alandzkich, znajduje się w nim największa wyspa- Gotlandia, najgłębszy punkt całego morza- głębia Landsorf (459m). Głębia Gotlandzka, zatoki: Gdańskie, Ryskie, Fińskie.C)zatoka Botnicka. B.słodkie wody, w niektórych miejscach można porównać z wodami jeziornymi, najdalej położony od oceanu.

Wlewy wód oceaniczne występują najczęściej wiosną i jesienią. Przedostają się przez cieśniny duńskie w przydennych warstwach, związane to jest z wysokim zasoleniem i silną gęstością. Cieśniny są płytkie, więc następuje silne mieszanie się różnych prądów, co utrudnia żeglugę.

Falowanie: ograniczone, wys.fal maks 4m. Jednak fale często się krzyżują, a w połączeniu z małą dlug.fal (10-75m) czyni żeglugę dość trudną.Pływy: (odpływy i przypływy) są niewielkie. Dochodzą do ok. 1 m.

Przez przeciwstawne wlewy z cieśnin duńskich do wiatrów zachodnich powstały mierzeje, które zamknęły zatoki. Np. Mierzeja Helska i Wiślana. Materiał je budujący pochodzi z piaszczystej Ławicy Słupskiej.

Przeciętne zasolenie w Bałtyku wynosi 0,7%. Istnieją jednak spore różnice, np. cieś. Skagerrak- 3%, polskie wybrzeże- 0,6-0,8%. Najmniejsze zasolenie w Zatoce Botnickiej (wiosną 0,1%).

Niewielki dostęp do substancji mineralnym powoduje karlenie reprezentantów niektórych gatunków. W Bałtyku żyją zarówno organizmy słodkowodne i typowo morskie i nieliczne gatunki typowo słonowowodne.

Małże: sercówka, rogowiec bałtycki, małgiew piaskołaz, omułek

Ryby: Śledzie, szproty, dorsze, łososie i słodkowodne:płotki, leszcze, okonie

Ssaki: foki, morświny

Roślinność uboga: np. morszczyn, widlik.

---