Elementy Półprzewodnikowe
Laboratorium
Ćwiczenie nr 7
„Półprzewodnikowe elementy bezzłączowe”
09.01.2007
Grupa C3/L6
Sprawozdanie wykonali:
Tomasz Sikora
Marcin Tartas
Rafał Wolski
Katedra Elektroniki Morskiej
1. Wyznaczanie charakterystyki u(i) termistora NTC:
a) wyniki pomiarów dla T=292K
i |
u |
0 |
0 |
0,9 |
0,17 |
4,5 |
0,82 |
6,8 |
1,25 |
10,5 |
1,86 |
14,1 |
2,37 |
16,1 |
2,65 |
19,2 |
3,01 |
25,7 |
3,8 |
32,4 |
3,85 |
34,7 |
4 |
37,3 |
4,25 |
40,7 |
4,32 |
45 |
4,51 |
52 |
4,64 |
72,8 |
5,11 |
92 |
5,3 |
b) wyniki pomiarów dla T=340K
i |
u |
0 |
0 |
4 |
0,08 |
6,7 |
0,14 |
11,2 |
0,24 |
14,7 |
0,32 |
19,4 |
0,43 |
24 |
0,53 |
31,6 |
0,7 |
36 |
0,79 |
46,8 |
0,99 |
69,8 |
1,42 |
99,7 |
1,7 |
Charakterystyki termistora NTC:
Z analizy wykresu wynika, że wraz ze wzrostem temperatury rezystancja termistora maleje.
2. Wyznaczanie wartości i parametrów termistora NTC:
- parametru R25
- współczynika TWR
- parametru B
- wartości rezystancji statycznej
- wartości rezystancji przyrostowej
Charakterystyka napięciowo-prądowo termistora NTC, z uwzględnieniem wpływu
temperatury na rezystancję elementu, ma postać:
Na podstawie pomiarów z zakresu, gdzie na przebieg charakterystyki nie ma wpływu zjawisko samonagrzewania, można wyznaczyć wartości parametrów R25 i B.
W temperaturze pokojowej (T=298K) powyższa zależność upraszcza się do postaci:
W naszym przypadku temperatura pokojowa wynosiła 292[K], przyjeliśmy że powyższe zależności są słuszne dla naszego przypadku.
Biorąc pod uwagę pomiar z zakresu liniowości charakterystyki dla temperatury T=292[K]
u=1,25 [V]; i =6,8 [mA]), otrzymujemy:
Rozpatrując charakterystykę w temperaturze równej pokojowej, można wyznaczyć parametr B:
W zakresie liniowości charakterystyki dla temperatury T=340K (u=0,70 [V]; i=36 [mA])
otrzymujemy:
Współczynnik względnych temperaturowych zmian rezystancji dla termistora NTC jest zdefiniowany następująco:
W temperaturze pokojowej współczynnik TWR badanego termistora ma wartość:
Wynika z tego, że rezystancja termistora w danej temperaturze (T=298 [K]) maleje o 6,3% na K, przy innej temperaturze współczynnik ten ma inną wartość.
Wyznaczamy wartości rezystancji statycznej i rezystancji przyrostowej :
rezystancja statyczna:
Dane:
T=292[K]
i=92[mA]
u=5,3[V]
rezystancja dynamiczna:
Dane:
T=292[K]
i1=52[mA]
u1=4,64[V]
i2=16,1[mA]
u2=2,65[V]
rezystancja statyczna:
Dane:
T=340[K]
i=69,8[mA]
u=1,42[V]
rezystancja dynamiczna:
Dane: T=340[K]
i1=99,7[mA]
u1=1,70[V]
i2=24[mA]
u2=0,53[V]
3. Charakterystyki u(i), oraz wyznaczanie rezystancji statycznej i przyrostowej termistora PTC:
a) wyniki pomiarów dla T=292 K
i |
u |
0 |
0 |
4,3 |
0,07 |
11,7 |
0,2 |
18 |
0,3 |
31 |
0,51 |
37,5 |
0,62 |
44,6 |
0,74 |
53,4 |
0,89 |
67,2 |
1,11 |
77 |
1,27 |
86,5 |
1,42 |
138,3 |
2,25 |
167,5 |
2,73 |
b) wyniki pomiarów dla T=340 K
i |
u |
0 |
0 |
3,3 |
0,3 |
4,1 |
0,8 |
16,3 |
1,5 |
32 |
4,3 |
16,5 |
11,7 |
10,3 |
24,3 |
7,4 |
34,1 |
6,5 |
41,8 |
6,1 |
44 |
Charakterystyka dla temperatury pokojowej nie jest liniowa (podobnie jak dla termistora
NTC) jest to spowodowane samonagrzewaniem się termistora.
Charakterystyki statyczne u(i) termistora PTC dla dwóch różnych temperatur otoczenia:
Jak widać na wykresie, przekroczenie wartości prądu (dla T=340K i=32 mA) wywołało duży wzrost rezystancji, oraz duży wzrost spadku napięcia i zmalenie prądu.
Wyznaczenie rezystancji statycznej oraz przyrostowej:
rezystancja statyczna:
Dane:
T=292[K]
i=167,5[mA]
u=2,73[V]
rezystancja przyrostowa:
Dane:
T=292[K]
i1=167,5[mA]
u1=2,73[V]
i2=44,6[mA]
u2=0,74[V]
rezystancja statyczna:
Dane:
T=340[K]
i=32[mA]
u=4,3[V]
rezystancja przyrostowa:
Dane:
T=340[K]
i1=32[mA]
u1=4,3[V]
i2=16,3[mA]
u2=1,5[V]
4. Charakterystyki u(i) warystora w skali logarytmiczno-logarytmicznej oraz wyznaczenie wartości parametrów α i K statycznego modelu warystora:
i |
u |
0 |
0 |
0,004 |
30 |
0,381 |
33,8 |
0,698 |
34,3 |
0,748 |
34,4 |
Charakterystyka statyczna i(u) warystora ma postać :
Wyznaczamy K dla dwóch punktów:
u=30[V], i=0,004 [mA]
u=33,8[V], i=0,381 [mA]
Po podstawieniu otrzymujemy dwa równania:
obustronnie logarytmujemy
Po rozwiązaniu równań otrzymaliśmy:
Teraz charakterystyka wygląda następująco:
Charakterystyka i(u) warystora w skali logarytmiczno-logarytmicznej.
5. Charakterystyki prądowo-napięciowe fotorezystora oraz wyznaczanie jego rezzystancji:
a) wyniki pomiarów fotorezystora nieoświetlonego:
i |
u |
0 |
0 |
2,4 |
0,24 |
3,3 |
0,33 |
4,1 |
0,41 |
5,4 |
0,54 |
6,1 |
0,61 |
9,2 |
0,92 |
12,5 |
1,25 |
23,6 |
2,36 |
31,4 |
3,13 |
38,1 |
3,81 |
45,6 |
4,56 |
b) wyniki pomiarów fotorezystora oświetlonego:
i |
u |
0 |
0 |
0,6 |
0,14 |
1,1 |
0,23 |
2 |
0,45 |
2,6 |
0,66 |
2,9 |
0,74 |
3,3 |
0,85 |
3,9 |
0,85 |
4,9 |
1,09 |
8,2 |
1,88 |
13 |
3,14 |
16,4 |
3,79 |
30,2 |
7,71 |
34,8 |
7,61 |
38,2 |
6,84 |
Charakterystyki statyczne i(u) fotorezystora oświetlonego i nieoświetlonego.
Przy oświetleniu fotorezystora nachylenie charakterystyki i(u) wzrosła oraz sie troche zniekształciła, czyli rezystancja fotorezystora maleje. Przy braku oświetlenia charakterystyka jest liniowa.
Rezystancję fotorezystora obliczamy na podstawie obranego z wykresu punktu pracy:
a) nieoświetlony:
u=20,9 [V]
i=2,08 [mA]
b) oświetlony:
u=16,4 [V]
i=3,79 [mA]
Powyższe obliczenia potwierdzają ,że wraz ze wzrostem oświetlenia fotorezystora maleje rezystancja.