Biotechnologia enzymatyczna
Sprawozdanie
Kinetyka reakcji hydrolizy sacharozy katalizowanej przez inwertazę.
Kierunek: Biotechnologia
rok III
Grupa chemia 1
Grupa laboratoryjna 4
Data odbycia zajęć: 30.10.2009
Cel ćwiczenia:
Wyznaczenie stałej Michaelisa- Menten oraz szybkości maksymalnej dla reakcji hydrolizy sacharozy katalizowanej przez inwertazę.
Przebieg ćwiczenia:
Grupa została podzielona na 5 sekcji, z których każda wykonała 100 ml roztworu sacharozy o określonym stężeniu w buforze octanowym (0.5, 1, 2, 3 oraz 4 g/100ml). W tym celu do kolby o pojemności 100 ml wsypano odpowiednią ilość sacharozy i dopełniono do kreski buforem octanowym.
Następnie z każdego rozcieńczenia pobrano po 25 ml roztworu, przeniesiono go do osobnej kolby.
Rozpoczynając od najmniejszego stężenia dodawano kolejno do kolb po 0,05 ml inwertazy, wprowadzano roztwór do rurki polarymetrycznej i mierzono kąt skręcania płaszczyzny światła spolaryzowanego po 2,4,6,8 i 10 minutach od wprowadzenia enzymu. Wyniki zanotowano w tabeli.
W celu ograniczenia błędów pomiarowych pomiary rozpoczęto od najmniejszego stężenia, a pomiędzy pomiarami rurkę polarymetru dokładnie przepłukiwano acetonem, i dopiero po jego odparowaniu wprowadzano kolejny roztwór, uważając przy tym, aby nie pozostawić we wnętrzu rurki żadnego pęcherzyka powietrza.
Opracowanie wyników:
Wyniki zebrano w tabeli oraz przeprowadzono odpowiednie obliczenia:
Stężenie substratu cs :
l - długość rurki polarymetrycznej; 2 dm
α - kąt skręcania w stopniach
c0 - stężenie wagowe sacharozy na początku pomiarów, g/100ml
Stężenie produktu cp :
cp - stężenie produktu, g/100ml
c0 - stężenie wagowe sacharozy na początku pomiarów, g/100ml
cs - stężenie substratu, g/100 ml
Szybkość początkowa vo (za szybkość początkową przyjmujemy stężenie produktu w 8 minucie pomiaru)
cp- stężenie produktu w 8 minucie
t- przyjmujemy czas: 8 minut
1/c0 i 1/v0 potrzebne do sporządzenia wykresu dla równania Lineweavera-Burka.
Wyniki
Czas, min |
Skręcalność, stopnie |
Stężenie substratu Cs g/100 ml |
Stężenie produktu C0-Cs, g/100 ml |
Szybkość początkowa v0, g/min |
1/Cs0 |
1/V0 |
Stężenie sacharozy w buforze octanowym: 0.504 g/100 ml |
||||||
2 |
0.58 |
0.45 |
0.054 |
0.0305 |
3.846 |
32.787 |
4 |
0.46 |
0.38 |
0.124 |
|
|
|
6 |
0.34 |
0.31 |
0.194 |
|
|
|
8 |
0.25 |
0.26 |
0.244 |
|
|
|
10 |
0.17 |
0.21 |
0.290 |
|
|
|
Stężenie sacharozy w buforze octanowym: 1.012 g/100 ml |
||||||
2 |
1.19 |
0.923 |
0.089 |
0.0590 |
1.852 |
16.949 |
4 |
1.01 |
0.819 |
0.193 |
|
|
|
6 |
0.73 |
0.656 |
0.356 |
|
|
|
8 |
0.53 |
0.540 |
0.472 |
|
|
|
10 |
0.36 |
0.442 |
0.570 |
|
|
|
Stężenie sacharozy w buforze octanowym: 2.01 g/100 ml |
||||||
2 |
2.15 |
1.709 |
0.301 |
0.105 |
0.855 |
9.524 |
4 |
1.85 |
1.535 |
0.475 |
|
|
|
6 |
1.51 |
1.338 |
0.672 |
|
|
|
8 |
1.22 |
1.170 |
0.840 |
|
|
|
10 |
0.95 |
1.013 |
0.997 |
|
|
|
Stężenie sacharozy w buforze octanowym: 3.001 g/100 ml |
||||||
2 |
3.14 |
2.511 |
0.490 |
0.1294 |
0.509 |
7.728 |
4 |
2.86 |
2.349 |
0.652 |
|
|
|
6 |
2.53 |
2.158 |
0.843 |
|
|
|
8 |
2.20 |
1.966 |
1.035 |
|
|
|
10 |
1.89 |
1.786 |
1.215 |
|
|
|
Stężenie sacharozy w buforze octanowym: 3.997 g/100 ml |
||||||
2 |
4.88 |
3.750 |
0.247 |
V6 = 0.116 |
1/Cs6 = 0.303 |
1/V6 = 8.621 |
4 |
4.53 |
3.550 |
0.447 |
|
|
|
6 |
4.11 |
3.303 |
0.694 |
|
|
|
8 |
3.68 |
3.054 |
0.943 |
|
|
|
10 |
3.23 |
2.793 |
1.204 |
|
|
|
Równanie krzywej wzorcowej:
y = 7,191x + 4,528
1/Vmax = 4,528 Vmax = 0,221[g/min]
-1/KM = -0,629 KM = 1,589 [g/100ml]
2. Dla każdego stężenia sacharozy wykreślono zależność ilości wytworzonego produktu od czasu.
a) Stężenie 0,5 g/100ml:
b) Stężenie 1 g/100ml:
c) Stężenie 2 g/100ml:
d) Stężenie 3 g/100 ml:
e) Stężenie 4 g/100ml
Wnioski:
Ponieważ Vmax jest osiągalne przy bardzo dużym stężeniu substratu, nie możemy precyzyjnie wyznaczyć wartości V max z wykresu hiperbolicznego. Jednakże wartość V max i Km można wyznaczyć doświadczalnie mierząc Vo przy różnych stężeniach substratu. Następnie metodą regresji liniowej wykonujemy wykres kinetyki enzymu w układzie współrzędnych, które są odwrotnościami V i [S], czyli wykres Lineweavera-Burka.
Na wykresie tym na osi y zostały odłożone odwrotne wartości prędkości V8 a na osi x odwrotne wartości stężenia C8, dla poszczególnych początkowych stężeń sacharozy. Do obliczeń wykorzystano pomiary dokonane w 8 minucie, czas ten pozwolił na ustalenie się reakcji.
Z wykresu Lineweavera-Burka możemy wyznaczyć Km i Vmax, ponieważ wykres ma postać linii prostej przecięcie z osią y jest równe 1/Vmax i wynosi 4,528. Natomiast przecięcie z osią x równa się -1/Km i wynosi -0,629. Oznacza to że Km ma wartość 1,589, a Vmax 0,221. Nachylenie linii ma wartość Km/Vm i w naszym przypadku wynosi 7,191
Z przeprowadzonych obliczeń widać również zależność między Km a Vmax - wraz z przekroczeniem stężenia odpowiadającego Km została również przekroczona połowa prędkości maksymalnej.
Jak można było się spodziewać wzrost stężenia substratu skutkował wzrostem szybkości reakcji, jest to następstwem korzystania z niskich stężeń (C <= Km), dla których taka zależność jest zauważalna.
Na wykresie jest widoczny jeden punkt odstający odpowiadający stężeniu 4g/100ml. Jego obecność jest spowodowana poruszeniem się stołu w trakcie dokonywania pomiaru w 8 minucie i zachwianiem wyniku, do obliczeń wzięto więc wartości wyznaczone dla 6 minuty.
Z wykresów pokazujących zależność ilości produktu od czasu można wywnioskować, że podczas doświadczenia prędkość nie malała wraz z postępem reakcji - linie są proste, nie widać zmniejszającego się przyrostu produktu z czasem.