5. Architekrura systemu ekspertowego:
- Definicje systemu ekspertowego
System ekspertowy jest programem komputerowym, kt贸ry wykonuje z艂o偶one zadania o du偶ych wymaganiach intelektualnych i robi to tak dobrze jak cz艂owiek, b臋d膮cy ekspertem w tej dziedzinie. Okre艣lenie ,,system ekspertowy" mo偶e by膰 zastosowane do dowolnego programu komputerowego, kt贸ry na podstawie szczeg贸艂owej wiedzy mo偶e wyci膮ga膰 wnioski i podejmowa膰 decyzje, dzia艂aj膮c w spos贸b zbli偶ony do procesu rozumowania cz艂owieka.
metody reprezentacji wiedzy
Metody reprezentacji wiedzy zajmuj膮 si臋 modelowaniem 艣wiata rzeczywistego z wykorzystaniem komputer贸w.
Do najcz臋艣ciej stosowanych metod reprezentacji wiedzy(technik organizowania baz wiedzy) nale偶y zaliczy膰:
metody bazuj膮ce na bezpo艣rednim zastosowaniu logiki: rachunek zda艅, rachunek predykat贸w;
metody wykorzystuj膮ce zapis stwierdze艅;
metody wykorzystuj膮ce systemy regu艂owe (wektory wiedzy);
metody z wykorzystaniem sieci semantycznych;
metody oparte na ramach;
metody u偶ywaj膮ce modeli obliczeniowych.
RACHUNEK ZADA艃
G艂贸wnym zadaniem logiki rachunku zada艅 jest upraszczanie wyra偶e艅 logicznych dla ich lepszego zrozumienia. Wykorzystuje si臋 tu r贸wnowa偶no艣膰 wyra偶e艅.
O zdaniu m贸wimy, 偶e ma warto艣膰 logiczn膮 1, o zdaniu fa艂szywym, 偶e ma warto艣膰 logiczn膮 0. Zdania oznaczamy symbolami, np. A, B, C, D...
STWIERDZENIA
Stwierdzenia s膮 jednym z g艂贸wnych element贸w baz wiedzy. Dotycz膮 one takich zagadnie艅 jak:
zdarzenia,
zjawiska,
objawy,
czynno艣ci.
Stwierdzenia najcz臋艣ciej s膮 zapisywane w postaci uporz膮dkowanej tr贸jki:
(<OBIEKT>, <ATRYBUTY>, <WARTO艢膯>)
Dla uproszczenia zapis贸w stwierdze艅 stosuje si臋 s艂owniki nazw obiekt贸w i atrybut贸w oraz ich warto艣ci. Umo偶liwia to identyfikowanie zapis贸w za pomoc膮 etykiet - bez wielokrotnego powtarzania nazw. Dzi臋ki temu uzyskuje si臋 zapis, kt贸ry zajmuje mniej miejsca w pami臋ci komputera.
REGU艁Y, WEKTOR WIEDZY
Zbi贸r regu艂 jest to szczeg贸lny spos贸b zapisu pewnej sieci stwierdze艅, poniewa偶 z prawdziwo艣ci jednego stwierdzenia mog膮 wynika膰 inne.
Rozr贸偶niamy dwa rodzaje regu艂:
regu艂y proste - takie, kt贸re maj膮 posta膰 wniosk贸w po艣rednich,
regu艂y z艂o偶one - takie, kt贸re umo偶liwiaj膮 bezpo艣rednie wyznaczenie wniosk贸w przez system
Przyk艂ad regu艂y z艂o偶onej:
IF s膮 spe艂nione wszystkie warunki niezb臋dne do przyj臋cia wniosku, 偶e u pacjenta stwierdzono okre艣lon膮 jednostk臋 chorobow膮
THEN zastosowa膰 okre艣lon膮 terapi臋
Wektory wiedzy s膮 pewnego rodzaju uog贸lnieniem regu艂, w wyniku kt贸rego otrzymujemy zapis w postaci wektorowej.
W wektorach wystepuj膮 trzy symbole:
* - dany warunek/wniosek w regule nie wystepuje,
T - dany warunek/wniosek jest prawdziwy(tak),
N - dany warunek/wniosek jest fa艂szywy(nie).
SIECI SEMANTYCZNE
Sie膰 semantyczna jest pewnego rodzaju logik膮, gdzie relacje miedzy obiektami s膮 przedstawione w postaci rysunku. Jest tu wi臋c jak gdyby wyrysowany mechanizm dedukcji. Na podstawie inspekcji sieci wyprowadza si臋 r贸偶ne konkluzje.
RAMY
Ramy umo偶liwiaj膮 deklaratywn膮 i proceduraln膮 reprezentacj臋 wiedzy.
Stwarzaj膮 one mo偶liwo艣膰 organizacji bazy wiedzy w taki spos贸b, 偶e regu艂y b臋d膮ce reprezentacj膮 wiedzy danej dziedziny s膮 wyra藕nie oddzielone od regu艂 niezb臋dnych do poprawnego dzia艂ania systemu ekspertowego. Inn膮 ich zalet膮 jest mo偶liwo艣膰 grupowania informacji dotycz膮cych wybranego fragmentu wiedzy w postaci jednej ramy, co upraszcza p贸藕niejsz膮 weryfikacj臋 i ewentualne modyfikacje bazy wiedzy.
Rama jest struktur膮 opisuj膮c膮 dany obiekt i sk艂ada si臋 z podstruktur, tzw. klatek, nazywanymi te偶 slotami(slots). Ka偶da klatka reprezentuje pewn膮 w艂a艣ciwo艣膰 albo cech臋 obiektu, opisywanego przez ram臋. Klatka dzieli si臋 na mniejsze cz臋艣ci- fasety.
MODELE OBLICZENIOWE
metody pozyskiwania wiedzy
metody wnioskowania w systemach ekspertowych
Wyr贸偶niamy trzy podstawowe typy wnioskowania:
w prz贸d (progresywne),
wstecz (regresywne),
mieszane.
Wnioskowanie w prz贸d (progresywne)
Idea wnioskowania w prz贸d jest niezwykle prosta. Na podstawie dost臋pnych regu艂 i fakt贸w nale偶y generowa膰 nowe fakty tak d艂ugo, a偶 w艣r贸d wygenerowanych fakt贸w znajdzie si臋 postawiony cel (hipoteza.)
Wnioskowanie wstecz (regresywne)
Wnioskowanie wstecz przebiega w odwrotn膮 stron臋 ni偶 wnioskowanie w prz贸d. Polega ono na wykazaniu hipotezy g艂贸wnej na podstawie prawdziwo艣ci przes艂anek Je艣li nie wiemy czy jaka艣 przes艂anka jest prawdziwa, to traktujemy t臋 przes艂ank臋 jako now膮 hipotez臋 i pr贸bujemy j膮 wykaza膰. Je偶eli w wyniku takiego post臋powania zostanie wreszcie znaleziona regu艂a, kt贸rej wszystkie przes艂anki s膮 prawdziwe, to konkluzja tej regu艂y jest prawdziwa. Na podstawie tej konkluzji dowodzi si臋 nast臋pn膮 regu艂臋, kt贸rej przes艂anka nie by艂a poprzednio znana itd. Postawiona hipoteza jest prawdziwa, je艣li wszystkie rozwa偶one przes艂anki dadz膮 si臋 wykaza膰.
Wnioskowanie mieszane
Wnioskowanie mieszane stanowi kompromis mi臋dzy wnioskowaniem w prz贸d i wstecz, dzi臋ki czemu jest pozbawione niekt贸rych wad wspomnianych metod.
Strategia wnioskowanie mieszanego opiera si臋 na wykorzystaniu og贸lnych regu艂, tzw. metaregu艂 stanowionych metawiedz臋, na podstawie kt贸rej program zarz膮dzaj膮cy dokonuje odpowiedniego prze艂膮czania mi臋dzy poszczeg贸lnymi rodzajami wnioskowania. W zale偶no艣ci od sytuacji system mo偶e automatycznie dobiera膰 najbardziej odpowiedni spos贸b wnioskowania. W przypadku pochodzenia z jednego rodzaju wnioskowania na drugi za hipotez臋 g艂贸wn膮 zawsze przyjmuje si臋 t臋, kt贸r膮 postawi艂 u偶ytkownik. Dzi臋ki temu na ka偶dym etapie wnioskowania istnieje mo偶liwo艣膰 udzielenia odpowiedzi na postawion膮 hipotez臋.
elementy badania poprawno艣ci bazy wiedzy
Rozpatruj膮c baz臋 wiedzy dowolnego systemu ekspertowego nale偶y zwr贸ci膰 uwag臋, 偶e jej jako艣膰 w istotnym stopniu decyduje o w艂a艣ciwym dzia艂aniu systemu. Jako艣膰 ta zale偶y od wielu czynnik贸w, przy czym istnieje kilka element贸w, kt贸re w spos贸b bezpo艣redni wp艂ywaj膮 na pojawienie si臋 r贸偶nych problem贸w w realizacji wnioskowania. Dlatego badanie poprawno艣ci bazy wiedzy (validation) jest istotn膮 czynno艣ci膮 podczas testowania systemu ekspertowego.
Sp贸jno艣膰
Testowanie sp贸jno艣ci polega na wykrywaniu regu艂 zb臋dnych, sprzecznych, poch艂aniaj膮cych, regu艂 z niepotrzebnym warunkiem oraz regu艂 zap臋tlonych. Redundancja bazy wiedzy wyst臋puje w贸wczas, gdy pojawiaj膮 si臋 regu艂y zbyteczne. Dwie regu艂y s膮 redundancyjne, je艣li obie ich cz臋艣ci warunkowe s膮 r贸wnocze艣nie spe艂nione lub nie spe艂nione we wszystkich mo偶liwych sytuacjach oraz ich cz臋艣ci kon-kluzyjne s膮 identyczne.
Sprzeczno艣膰 regu艂
Dwie regu艂y s膮 sprzeczne (konfliktowe) w贸wczas, gdy ich cz臋艣ci warunkowe s膮 r贸wnocze艣nie spe艂nione lub nie spe艂nione we wszystkich mo偶liwych sytuacjach i ich cz臋艣ci konkluzyjne s膮 r贸偶ne dla przynajmniej jednej sytuacji.
Regu艂y poch艂aniaj膮ce
Jedna regu艂a jest poch艂aniana przez inn膮 w贸wczas, gdy cz臋艣膰 warunkowa pierwszej regu艂y jest spe艂niona, je艣li jest spe艂niona cz臋艣膰 warunkowa drugiej regu艂y (odwrotne stwierdzenie nie jest prawdziwe) i cz臋艣ci konkluzyjne obu regu艂 s膮 identyczne.
Niepotrzebne warunki
Dwie regu艂y maj膮 niepotrzebne warunki, je艣li obie s膮 poch艂aniane przez trzeci膮 regu艂臋. Baza regu艂 mo偶e nie zawiera膰 tej trzeciej regu艂y i w takiej sytuacji sprawdzanie poch艂aniania nie daje rezultatu.
Zap臋tlenie regu艂
Zestaw regu艂 tworzy p臋tl臋, je偶eli uaktywnienie tych regu艂 jest cykliczne. Na przyk艂ad trzy regu艂y tworz膮 p臋tl臋, gdy w bazie wiedzy istniej膮 nast臋puj膮ce fakty:
Wielokrotne odwo艂anie do jednego atrybutu
Wielokrotne odwo艂anie do jednego atrybutu zachodzi w贸wczas, gdy w cz臋艣ci warunkowej wyst臋puje kilka cz艂on贸w zawieraj膮cych ten sam atrybut. W przypadku gdy odwo艂ania s膮 identyczne, w贸wczas powtarzaj膮ce si臋 warunki s膮 zb臋dne. Natomiast w przypadku, gdy nie s膮 one identyczne, w贸wczas regu艂a nigdy nie b臋dzie uaktywniona, poniewa偶 atrybut nie mo偶e jednocze艣nie przyjmowa膰 kilku warto艣ci.
Wielokrotne odwo艂anie do jednego atrybutu w cz臋艣ci wynikowej jest b艂臋dem logicznym, stwarzaj膮cym domniemanie wyst膮pienia b艂臋dnego powi膮zania atrybutu wynikowego z jego warto艣ci膮.
Kompletno艣膰 bazy regu艂
Sprawdzanie kompletno艣ci bazy regu艂 polega na poszukiwaniu brakuj膮cych regu艂. W niekt贸rych rozwi膮zaniach sprawdza si臋, czy istnieje regu艂a dla ka偶dej kombinacji atrybutu przes艂anki i warto艣ci, jak膮 atrybut mo偶e przyj膮膰.
6. Teoria zbior贸w rozmytych - definicje zbioru, liczby i przyk艂ady operacji, przyk艂ad wnioskowania rozmytego
7. Zadania realizowane przez sieci neuronowe - architektura przyk艂adowych sieci i metody uczenia.