OPIEKA NAD NOWORODKIEM Z HIPOGLIKEMIĄ Stanisława Morawska
Hipoglikemia jest jednym z najczęstszych zaburzeń metabolicznych okresu noworodkowego. Wymaga szybkiego rozpoznania i zdecydowanego leczenia ze względu na możliwość uszkodzenia OUN i upośledzenia rozwoju.
Hipoglikemia definiowana jest - niezależnie od dojrzałości noworodka -jako stężenia glukozy we krwi włośniczkowej niższe niż 40mg% - 2,2mmol/l → (J. Szczapa).
U ponad 90% noworodków hipoglikemia przebiega bezobjawowo.
Objawy kliniczne hipoglikemii:
obniżenie aktywności, słabe łaknienie
trudności w utrzymaniu prawidłowej temperatury ciała
zwiększona pobudliwość nerwowa, drżenia mięśniowe
pocenie się
epizody zblednięcia
drgawki
bezdechy
sinica
niewydolność krążenia
zatrzymanie krążenia
Objawem o znaczeniu szczególnie niekorzystnym dla dalszych losów noworodka jest pojawienie się drgawek w przebiegu hipoglikemii.
Drgawki towarzyszą najczęściej długo utrzymującej się hipoglikemii i są na ogół wynikiem trwałego uszkodzenia OUN.
Postępowanie pielęgniarskie:
znać objawy hipoglikemii u noworodka - obserwować noworodka
chronić noworodka przed oziębianiem
wczesne rozpoczynanie karmienia noworodka
zlecone kroplówki podłączać natychmiast
stosować pompy infuzyjne gwarantujące stałą podaż glukozy
płyny i karmienia muszą być rozłożone równomiernie w ciągu doby
kroplówki podawane noworodkom nie mogą być nigdy przerywane gwałtownie, gdyż prowadzi to do wystąpienia nasilonej hipoglikemii
wykonać kontrolne badanie poziomu glukozy po 1 godz. od chwili podłączenia kroplówki
wykonywać częste ( 1 x 8 godz) badanie moczu na obecność glukozy wprowadzić zasadę stopniowego zmniejszania szybkości kroplówki przed jej
wszystkie odchylenia od normy zgłaszać lekarzowi.