EFEKTYWNA WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI

Przedszkole i rodzina to dwa środowiska, które w szczególny sposób oddziałują na dziecko. Skuteczność tego oddziaływania uwarunkowana jest wzajemnym i ścisłym współdziałaniem. Właściwa, pełna współpraca przedszkola z rodzicami powinna prowadzić do zintegrowania działań dydaktyczno - wychowawczych.

Obecnie nie można sobie wyobrazić przedszkola, które realizując zadania dydaktyczno - wychowawcze czynią to bez porozumienia z rodzicami. Nauczyciele coraz częściej dostrzegają w rodzicach współpartnerów we współdziałaniu w procesie wychowawczym i dydaktycznym.

Współpraca nauczyciela z rodzicami jest niezbędnym warunkiem powodzenia pracy dydaktyczno - wychowawczej. Od chwili przekroczenia przez dziecko progu przedszkola - cel pracy pedagogicznej przedszkola i cel rodziny powinien być wspólny. Z wychowawczego punktu widzenia jest pożądane, aby te dwa najważniejsze ogniwa działały wspólnie, wzajemnie się uzupełniając. Tylko wtedy istnieje szansa uformowania dobrego, mądrego i wrażliwego, młodego człowieka.

Współpraca z rodzicami wynika z konieczności niesienia pomocy rodzinie w sprawowaniu funkcji wychowawczych oraz z potrzeby ujednolicenia kierunku wpływów przedszkola i domu.

Zakres tej współpracy obejmuje:

• starania o zapewnienie warunków prawidłowego rozwoju dziecka;

• inicjowanie poczynań pedagogicznych rodziców;

• oddziaływanie na postawy rodzicielskie;

• podnoszenie kultury pedagogicznej i poszerzenie wiedzy rodziców o rozwoju i wychowaniu w okresie dzieciństwa;

• pomoc rodziców w ulepszaniu pracy przedszkola.

Pamiętając o tym, że rodzina zaspokaja podstawowe potrzeby małego dziecka, do których należą m.in. potrzeba miłości, przynależności, akceptacji, bezpieczeństwa, kontaktu emocjonalnego, aktywności i samodzielności, przedszkole powinno ściśle współpracować z domem rodzinnym wychowanków. Małemu dziecku, zależnemu całkowicie od dorosłych, właśnie dorośli tworzą dobre lub złe warunki rozwoju i wychowania. Współpracy przedszkola z domem rodzinnym powinna towarzyszyć troska o przyszłe losy dziecka, o zaspokojenie jego aktualnych różnorodnych potrzeb i jego wychowanie.

D. Waloszek wyróżnia w swojej koncepcji następujące funkcje przedszkola wobec rodziców:

1. Wspomaganie działań wychowawczych rodziców:

• systematyczne informowanie o zachowaniu dziecka w przedszkolu;

• zbieranie informacji o zachowaniu dziecka w domu;

• przekazywanie wiedzy pedagogicznej dotyczącej tematów integrujących rodziców;

1. Integrowanie zabiegów wychowawczych:

• uzgodnienie sposobów reagowania na bodźce, zadania, wymagania w domu i w przedszkolu;

• uzgadnianie rodzaju, kierunku, zakresu działań wychowawczych wspólnie realizowanych w przedszkolu i w domu;

• wspólnie z rodzicami opracowanie warunków do rozwoju wyobraźni, do eksperymentowania, swobodnego doświadczania życia przez dziecko;

1. Wspieranie rodziców poszukujących sposobów zmiany relacji między dziećmi:

• informowanie o prawach w dziedzinie oświaty;

• wspólne i indywidualne działania rodziców, nauczycieli, dzieci;

• poszukiwanie przyczyn „złych zachowań” dzieci i sposobów reagowania na nie;

• organizowanie doradztwa metodycznego, psychologicznego, pedagogicznego.

Przedszkole musi więc dołożyć starań, aby rodzice stali się jego sojusznikami w sprawach zdrowia i bezpieczeństwa dzieci, respektowali skierowania do poradni specjalistycznych, a także wspierali inne działania stymulujące jego wielostronny rozwój. Dlatego też rodzice współuczestniczą w organizowaniu edukacji, a nauczyciele wspomagają działania wychowawcze rodziców poprzez:

• dostarczanie wiedzy pedagogicznej i uwrażliwianie na potrzeby i możliwości dziecka;

• informowanie na bieżąco o postępach bądź trudnościach dzieci;

• wskazywanie osiągnięć, niepowodzeń, podejmowanych prób;

• uzgadnianie wspólnie z rodzicami kierunku oddziaływań wychowawczych i dydaktycznych;

• aktywne uczestnictwo w uroczystościach i imprezach organizowanych na terenie przedszkola;

• możliwość obserwowania dzieci w trakcie zajęć z całą grupą;

• stworzenie klimatu wzajemnego zaufania i szacunku we wspólnych kontaktach.

Zadaniem przedszkola jest wzmacnianie uczuciowych więzi między dzieckiem a jego rodzicami, budzenie zainteresowania rodziców światem dziecięcych przeżyć, a więc także tym wszystkim, co dzieje się w przedszkolu, które wprowadza dziecko w życie społeczne, kształtujące postawy jego charakteru, wzbudza zaciekawienie przyrodą, sztuką, pobudza wyobraźnię i potrzebę tworzenia.

Swoje cele wychowawcze osiąga przedszkole stawiając i oczekując od rodziców spełnienia różnych wymagań i zadań. Inicjuje ich zamierzenia pedagogiczne związane np. z urządzeniem dziecku w domu własnego kącika lub z wdrożeniem do pomocy w drobnych pracach domowych.

Na właściwe zorganizowanie współpracy przedszkola z rodzicami wpływ ma życzliwy i partnerski stosunek nauczycieli i rodziców oraz wzajemne zrozumienie. Dobrze zorganizowana współpraca przedszkola z rodzicami jest jednym z istotnych czynników osiągania przez przedszkole dobrych wyników w pracy opiekuńczej i wychowawczo - dydaktycznej oraz przyczynia się do niwelowania wielu problemów w domu. W każdej placówce przedszkolnej wśród rodziców znajdują się tacy, którzy żywo zainteresowani wychowaniem swych dzieci sami dążą do nawiązania jak najbliższych kontaktów z nauczycielem. Są jednak i tacy, którzy tych kontaktów unikają.

Niezależnie od inicjatywy rodziców, każdy nauczyciel musi zabiegać o porozumienie się z nimi dla dobra dzieci, które wspólnie wychowuje dom i przedszkole.

W związku z powyższym pragnieniem jest, aby rodzice i nauczyciele łączyli swoje serca i siły w procesie dydaktyczno - wychowawczym i aby ich działania uzupełniały się dla dobra dziecka.

Dla prawidłowej współpracy ważna jest osobowość wychowawcy. Otwartość, szczerość, komunikatywność to cechy, które ułatwiają nawiązywanie kontaktów. Wychowawca powinien czynić starania, by uzyskać maksimum zaufania, zwłaszcza ze strony rodziców.

Tak jak we wszelkich kontaktach międzyludzkich na to zaufanie trzeba sobie zasłużyć. Najlepszą i najprostszą ku temu drogą jest okazywanie stałej troski o rozwój i wychowanie dziecka. Chęć pomocy wypływająca z postawy wychowawcy, wzbudza zaufanie rodziców, wtedy łatwiej jest nawiązać współpracę.

Recepta na dobrą współpracę z rodzicami i opiekunami dzieci to:

• nie uważać, że zawsze mamy rację i że wszystko wiemy,

• nie trzymać się kurczowo utartych schematów,

• trzeba patrzeć, słuchać, odczuwać i poszukiwać,

• zawsze być gotowym, by pomóc rodzicom rozwiązać problem,

• być szczerym, komunikatywnym i otwartym,

• być elastycznym, otwartym na zmiany i ciekawe propozycje,

• krytykę ze strony rodziców przyjmować i spokojnie analizować.

Warunki dobrej współpracy:

• do nauczyciela należy pierwszy ruch w kierunku dobrej współpracy.

• nauczyciel musi odrzucić uprzedzenia i być gotowym na kontakt z każdym rodzicem.

• przekonanie, że efektywność współpracy zależy od obu stron.

• przyznanie rodzicowi takich samych praw jakie sami chcemy mieć.

• tworzenie przyjaznej atmosfery np. rozmowa w odpowiednim pomieszczeniu.

• angażowanie do współpracy wszystkich rodziców.

• zmieniać co się da zmienić, pomagać, być otwartym na nowe propozycje.

• stosować zasady dobrej komunikacji. 

Aby współpraca przedszkola z rodzicami i opiekunami dzieci układała się jak najlepiej, zarówno jedna jak i druga strona, powinna kierować się pewnymi zasadami. Należą do nich: zasada pozytywnej motywacji, partnerstwa, jedności oddziaływań i systematycznej współpracy.

Zasada pozytywnej motywacji mówi, że ważnym warunkiem skutecznej współpracy wychowawców i rodziców jest całkowicie dobrowolny w nim udział. Chodzi o to aby, wszyscy byli świadomi współpracy, jak również korzyści z nią związanych.

Zasada partnerstwa podkreśla równorzędne prawa i obowiązki wychowawców i rodziców. Chodzi o to, aby żadna ze stron nie czuła się mniej wartościowa od drugiej, aby tworzyły rodzaj wspólnoty, której członkowie mają w miarę jednakowy udział w podejmowaniu decyzji i razem ponoszą odpowiedzialność za wprowadzenie ich w życie.

Zasada jedności oddziaływań przypomina o konieczności realizowania przez wychowawców i opiekunów dziecka zgodnych celów w pracy wychowawczej. Oprócz zgodności celów ważne jest także uzgadnianie metod i form oddziaływań.

Zasada systematycznej współpracy ukazuje potrzebę czynnego i stałego zaangażowania się w wykonywanie zadań inicjowanych i organizowanych podczas współdziałania wychowawców i rodziców.

Jednym z wyznaczników wzorowej jakości przedszkola jest dobrze zorganizowana współpraca z rodzicami. W dzisiejszych czasach, aby przedszkole zyskało miano tzw. „naszego przedszkola” (z punktu widzenia rodziców) konieczne jest wypracowanie takiego modelu współpracy z rodzicami, gdzie obie świadomie współpracujące strony miałyby poczucie współdecydowania w sprawach ważnych dla wychowania i kształtowania dzieci.

Aby sprostać tym wymaganiom należy stosować różne formy współpracy z rodzicami i opiekunami dzieci. W przedszkolu trzeba, wiec stosować takie formy, aby wypełniały różnorodne treści, zależnie od potrzeb danego środowiska, usytuowania placówki, charakteru pracy zawodowej rodziców, ich wykształcenia i zainteresowań.

Podstawowe formy współpracy przedszkola z rodzicami:

- kontakty indywidualne

- zebrania grupowe i zebrania ogólne

- zajęcia otwarte

- spotkania warsztatowe dla rodziców i dzieci

- spotkania okolicznościowe z okazji uroczystości

- kącik dla rodziców

- edukacja pedagogiczna rodziców

- wycieczki, festyny

Literatura:

1. Kwiatkowska M.( red.), Podstawy pedagogiki przedszkolnej, WSiP, Warszawa1985

2. Sobocki M., Współdziałanie nauczycieli i rodziców w procesie wychowania, Nasza Księgarnia, Warszawa 1985

3. Nowosad I., Nauczyciele i rodzice w edukacji przedszkolnej, „Wychowanie przedszkolne”, 1988, nr3

4. Potręć A., Pomagajmy sobie nawzajem, „Wychowanie przedszkolne”,2000, nr3

5. Radziwiłł A., O współdziałaniu między szkołą a domem, WSiP, Warszawa 1975

6. Stefaniak H., O tworzeniu więzi między rodzicami a nauczycielami, „Wychowanie w przedszkolu”,1999, nr9

7. Talik M., Zasady współpracy z rodzicami, „Dyrektor szkoły”,2005, nr1

Przedstawiam również przykładowe zabawy i scenariusze spotkań z rodzicami.

Scenariusz I

Scenariusz spotkania z rodzicami dzieci sześcioletnich.

Temat: Zasady współpracy na płaszczyźnie rodzice - dziecko - nauczyciel. Oczekiwania rodziców w stosunku do nauczyciela i oferty włączenia się do życia grupy przedszkolnej.

Cele: - wzajemne poznanie się - integracja zespołu rodziców i nauczycieli;

- poznanie oczekiwań rodziców wobec nauczycieli;

- próba włączenia rodziców do czynnego udziału w życiu grupy przedszkolnej;

- poznanie priorytetów wychowawczych stosowanych przez tę grupę rodziców.

Przebieg spotkania:

1. Powitanie w kręgu:

- krzesełka ustawione w kręgu

- prośba o przedstawienie się, kilka zdań o sobie, rodzinie, dziecku

2. Zapoznanie się - „Duża wizytówka”:

- rozdanie kartek - po 1 dla każdego rodzica

- zagięcie kartki na 4 części

- podpisanie imieniem każdej części

- zapis na odwrocie kartki odpowiedzi na pytania np. co pani lubi najbardziej robić w wolnym czasie?, pani ulubiona potrawa, co pani poprawia humor?

- przypięcie wizytówek do ubrania, aby widoczne było imię

- wzajemne odrywanie kolejnych części, czytanie odpowiedzi, wymiana kartek, przejście do kolejnej osoby

1. „Moje oczekiwania i moja oferta”

- rozdanie po 2 karteczki samoprzylepne w dwóch kolorach (dla każdego rodzica)

- napisanie na kartkach: na 1 - czego oczekuję od nauczyciela, na 2 - co ze sobą przynoszę, co mogę ofiarować, jak pomóc (nie tylko pomoc rzeczowa)

- przyklejenie kartek na arkuszu papieru w dwóch rubrykach (czego oczekuję od nauczyciela, co ze sobą przynoszę?)

- odczytanie przez chętnego rodzica

- podsumowanie, wnioski

2. Jak wychowuję - „Słoneczko”?

- rozdanie po trzy karteczki dla każdego rodzica

- zapisywanie jednej cechy na każdej kartce - co uważam za najważniejsze wychowując swoje dziecko?

- układanie kartek w „słoneczko” zgodnie ze znaczeniem

- odczytanie zapisów na „promykach”

- wnioski

- włączenie tych elementów do planu wychowawczego nauczyciela

3. Sprawy bieżące dotyczące tej grupy.

4. Informacja zwrotna - wypowiedź w kręgu: „Dzisiejsze spotkanie…”

5. Zapowiedź następnego zebrania.

6. Podziękowanie za szczerość i aktywne, twórcze bycie na zebraniu.

Scenariusz II

Scenariusz zebrania z rodzicami dzieci 5-6 letnich - „Przedszkole dla rodziców”.

Temat: Przybliżenie rodzicom form i metod pracy z dziećmi przedszkolnymi w zakresie nauki czytania.

1. Rodzice rysują obrazek (znak pobytu w przedszkolu) dla dziecka i przywieszają go na macie (na odwrocie podpis - imię i nazwisko dziecka).

2. Zajmują miejsca przy stolikach dzieci, aby spojrzeć na otoczenie z ich perspektywy.

3. Zapoznanie rodziców z celem spotkania.
   

4. Zabawa integracyjna pt.: „Wszyscy są, witam was” - zabawa w łapki przy muzyce odtwarzanej z CD.

5. Czy znasz swoje dziecko?- rodzice odpowiadają na pytania zapisując swoje odpowiedzi na kartce.
   
   MOJE DZIECKO LUBI BAWIĆ SIĘ......
   MOJE DZIECKO GNIEWA SIĘ, GDY.....
   MOJE DZIECKO NIE LUBI JEŚĆ....
   NAJLEPSZA KOLEŻANKA (KOLEGA) Z PRZEDSZKOLA TO....

6. Odczytanie przez nauczyciela wcześniej przygotowanych odpowiedzi dzieci na te same pytania- rodzice sami wyciągają wnioski.

7. Zabawa integracyjna pt.: „Czy chudzi, czy grubi”.

8. Ćwiczenia wprowadzające do nauki czytania:
   

• Przeliczanie wyrazów w zdaniu.

• Dzielenie wyrazu na sylaby- zabawa „Roboty".

• Wysłuchiwanie głoski na początku i na końcu wyrazu.

Zabawa- „Po nitce do kłębka" litera końcowa wyrazu daje początek nowemu wyrazowi.

• Analiza i synteza wyrazów - forma zabawowa.

• Rozsypanka wyrazowa - układanie prostych wyrazów z liter.

• Rozwiązywanie rebusów, szyfrogramów i krzyżówek.

• Łączenie liter przy czytaniu.

9. Pokazanie rodzicom ciekawych pomocy do pracy indywidualnej lub w grupach. Zachęcanie do kupowania dydaktycznych prezentów.

10. Zabawa z chustą integracyjną - prowadzona metodą pedagogiki zabawy
    pt.: „HEJ, ho żagle ....”.

11. Zaproszenie rodziców na zajęcie otwarte z zakresu aktywności umysłowej pt.: „Jesienna szaruga” - zastosowanie omówionych form i metod.
    

Przykłady zabaw przeprowadzanych podczas spotkań rodziców z dziećmi:

Rzeźbiarz. Rodzice są modeliną, z której dzieci tworzą figury - stojące, siedzące lub leżące. Rodzice poddają się działaniom dzieci. Gdy figura jest skończona, dziecko nadaje jej nazwę.

Co mówi moja twarz? Rodzice mimiką twarzy wyrażają np. płacz, smutek, śmiech, strach, złość itp. Dziecko wyszukuje właściwy rysunek.

Dyktando. Rodzice informują, jak ma poruszać się dziecko, np. idź trzy kroki do przodu, jeden w prawą stronę, dwa kroki do tyłu, dwa w lewą stronę itd.

Sylaby. Dziecko wypowiada sylabę cicho, rodzice tę samą sylabę wypowiadają głośno.

Słowa. Rodzice wypowiadają słowo (np. imię, rzecz) i rzucają piłkę do dziecka. Następnie dziecko wypowiada słowo na taką samą głoskę, jaką rozpoczynało się usłyszane słowo.

Muzyczna rozmowa. Rodzice i dzieci siedzą naprzeciw siebie w dwóch rzędach, wszyscy mają instrumenty perkusyjne. Każdy po kolei gra swój rytm na instrumencie, a jego partner stara się jak najdokładniej rytm ten powtórzyć. Gdy dojdzie do końca rzędu, następuje zamiana ról.

Zapamiętywanie dźwięków. Dziecko odwrócone tyłem do instrumentów perkusyjnych i innych wcześniej poznanych przedmiotów (klocki drewniane, gazeta, dwa naczynia - puste i z wodą, klucze itp.). Zapamiętuje dźwięki w takiej kolejności, w jakiej prezentują je rodzice, a następnie je nazywa.

Gry - ściganki. Po zapoznaniu rodziców z ogólnymi zasadami obowiązującymi w każdej grze - ścigance, para układa przepisy i konstruuje plansze do gry. Następnie toczy się gra.

Gra imion. Dzieci siedzą naprzeciw rodziców. Każdy ma instrument perkusyjny. Wszyscy po kolei przedstawiają się i wystukują rytm imienia i nazwiska na instrumencie.

Lustro. Uczestnicy stają w parach twarzami do siebie. Rodzice wykonują ruchy rękami, a dzieci - lustra starają się je w miarę wiernie powtórzyć.

Stop. Rodzice i dzieci poruszają się, biegają lub tańczą w takt muzyki. Gdy muzyka milknie, rodzice w parach z dziećmi zastygają w bezruchu.

Zgadnij, o czym myślę. Rodzice i dzieci spoglądają na przygotowane wcześniej przedmioty: szklane, drewniane, metalowe, plastykowe, papierowe. Każde z rodziców wypowiada zdanie określające przedmiot, ułatwiając w ten sposób dziecku wybór właściwego przedmiotu.

Czy zdanie zawiera błędy? Rodzice otrzymują kartki, na których są zdania prawdziwe, np. Wiosna, lato, jesień, zima to cztery pory roku oraz fałszywe, np. Latem pada śnieg, jest mróz i lód. Jeśli zdanie jest prawdziwe, dziecko podnosi, np. biały kartonik, jeśli jest fałszywe - czarny.

Bieg w parach. Rodzice i dzieci biegają w parach. Gdy usłyszą dźwięk trójkąta, wykonują np. trzy przysiady, gdy usłyszą dźwięk bębenka, wykonują np. dwa skłony do przodu.

Propozycje zabaw na spotkania adaptacyjne w przedszkolu

Proces adaptacji dziecka do przedszkola wspomagają ustalone w przedszkolach standardy dotyczące koncepcji pracy pedagogicznej, takie jak: jasno określone priorytety pracy pedagogicznej, indywidualizacja oddziaływań, uwzględnianie w pracy zapisów Konwencji Praw Dziecka, innowacje pedagogiczne. Nie mniej jednak istotną role odgrywają organizowane w przedszkolach tzw. "dni adaptacyjne" dzięki którym rodzice, których dzieci mają być przyjęte do przedszkola od września, mogą przyprowadzać swoje dzieci do niego choć na kilka minut już w maju i czerwcu. Dzieci mają możliwość zabawy ze starszymi przedszkolakami, poznają przedszkole. Krótkie zabawy adaptacyjne pozwolą na zmniejszenie lęku dziecka wobec przedszkola, nieznanych w nim osób i pomieszczeń. We wrześniu przychodzą do dobrze znanego miejsca.

Po przeprowadzeniu zajęć adaptacyjnych można poprosić rodziców o wypełnienie specjalnie przygotowanej ankiety.

Scenariusz nr 1

1. Przywitanie

W drzwiach sali nauczycielka wita dzieci i rodziców, przedstawiając się imieniem. Z wcześniej przygotowanych materiałów rodzic przygotowuje wizytówkę dla siebie i dziecka. Zadaniem dziecka jest ozdobienie swojej wizytówki według własnego pomysłu. Nauczycielka wita się z dziećmi i rodzicami. Zaprasza dziecko do swobodnej zabawy w sali (podczas schodzenia się dzieci nauczycielka wita się z każdym z osobna).

2. Zabawy dowolne w sali - około 10 minut.

3. Zabawy integracyjno - zapoznawcze

"Krasnal wita wszystkich zebranych" - z pomocą pacynki Krasnala nauczycielka wita się z każdym dzieckiem i dorosłym, siedzącymi w kole na dywanie.

"Pociąg krasnoludków". Zabawa ruchowa z piosenką. Nauczycielka mówi: Teraz pojedziemy na wycieczkę na kolorową łąkę. Zawiezie nas tam pociąg. Nauczycielka śpiewa, dzieci i rodzice tworzą pociąg.

"Na łące". Pomoce: tamburyn, emblematy owadów, słońca, kwiatów, deszczu. Nauczycielka przedstawia rysunki - dzieci naśladują bzyczenie pszczół, bąków, pokazują, jak rozwijają się kwiaty, promyki słońca itp. Dzieci - biegają po łące w rytm tamburyna, rodzice stoją w kole. Na sygnał słowa "deszcz" dzieci biegną do rodziców. Czas trwania uzależniony jest od zainteresowania dzieci.

"Pociąg krasnoludków". Zabawa ruchowa z piosenką. Dzieci wracają z łąki.

Pożegnanie: stojąc w kole, każdy mówi swoje imię i kłania się.

Scenariusz nr 2

1. Przywitanie

W drzwiach sali nauczycielka wita dzieci i rodziców, przedstawiając się imieniem. Z wcześniej przygotowanych materiałów rodzic przygotowuje wizytówkę dla siebie i dziecka. Zadaniem dziecka jest ozdobienie swojej wizytówki według własnego pomysłu. Nauczycielka wita się z dziećmi i rodzicami. Zaprasza dziecko do swobodnej zabawy w sali (podczas schodzenia się dzieci nauczycielka wita się z każdym z osobna).

2. Zabawy dowolne w sali - około 10 minut.

3. Zabawy integracyjno - zapoznawcze

"Turlamy piłkę". W kole - podaj swoje imię i poturlaj piłkę dowolnie wybranej osoby.

"Słonko świeci, deszczyk pada". Nauczycielka gra na tamburynie, na hasło "słonko świeci" dzieci chodzą, biegają, podskakują. Na hasło: "deszczyk pada" biegną pod parasole (rodzice tworzą je ze swoich ramion) do rodziców siedzących w kole. Dzieci w ramionach rodziców czują się bezpiecznie.

"Dreszczyk" - zabawa masaż. Dziecko leży na brzuchu, głowa ułożona na rękach, obok siedzi rodzic. Nauczycielka mówi wiersz, demonstrując czynności, które rodzice powtarzają na ciele dziecka:

Tędy płynie rzeczka, (ruch falisty od głowy do bioder),

idzie pani na szpileczkach, (stukanie palcami wskazującymi wzdłuż kręgosłupa),

tu przebiegły konie - patataj, (stukanie piąstkami wzdłuż kręgosłupa),

tędy przeszły słonie, (klepanie dłońmi ułożonymi w kształcie łódeczki),

a tu idzie szczypaweczka, (leciutkie szczypanie od krzyża do głowy),

zaświeciły dwa słoneczka, (dłonie otwarte, palce złączone, masaż spiralny),

spadł drobniutki deszczyk, (lekkie pukanie wszystkimi palcami),

czy przeszedł cię dreszczyk? (lekkie szczypanie szyi), powtórzyć dwa razy, potem zmiana ról.

"Kółko graniaste". Nauczycielka prosi rodziców o pomoc w śpiewaniu.

Zabawa pożegnalna w kole: podaj swoje imię i głośno klaśnij.

Scenariusz nr 3

1. Przywitanie

W drzwiach sali nauczycielka wita dzieci i rodziców, przedstawiając się imieniem. Z wcześniej przygotowanych materiałów rodzic przygotowuje wizytówkę dla siebie i dziecka. Zadaniem dziecka jest ozdobienie swojej wizytówki według własnego pomysłu. Nauczycielka wita się z dziećmi i rodzicami. Zaprasza dziecko do swobodnej zabawy w sali (podczas schodzenia się dzieci nauczycielka wita się z każdym z osobna).

2. Zabawy dowolne w sali - około 10 minut.

3. Zabawy integracyjno - zapoznawcze

"Wieje, wieje wiatr". Zabawa ruchowa przy muzyce.

"My jesteśmy krasnoludki". Zabawa przy piosence. Ilustrowanie ruchem. Nauczycielka śpiewa piosenkę, pokazując gesty, które dzieci starają się naśladować.

Tekst piosenki:

My jesteśmy krasnoludki, hopsa sa, hopsa sa,

Pod grzybkami mamy budki, hopsa sa, hopsa sa.

Jemy mrówki żabie łapki, oj tak tak, oj tak tak,

A na głowach krasne czapki, to nasz znak, to nasz znak.

Gdy ktoś skrzywdzi krasnoludka, ojo joj, ojo joj,

To zapłacze niezabudka, oj tak tak, oj tak tak.

4. Zabawa "Jagiełki"

Rodzic i dziecko siedzą na dywanie. Rodzic trzyma dłoń dziecka i naśladuje ruchem opowiadanie nauczycielki.

Dziobała kokoszka jagiełki, (naśladujemy palcem wskazującym dziobanie kokoszki na dłoni dziecka)

Poleciała do wodeczki,

Przyniosła cztery jagódeczki,

Temu dała, temu dała... (dotykamy po kolei czterech paluszków dziecka)

A temu - fru, odleciała i nic nie dała. (naśladujemy odlot kokoszki)

Tu pień, (naśladujemy piłowanie drewna na nadgarstku dziecka)

tu kłoda. (naśladujemy piłowanie drewna na zgięciu łokcia dziecka)

Tu pień, (powtarzamy)

Tu kłoda.

A tu, tu, tu zimna woda. (delikatnie łaskoczemy dziecko pod pachą)

Scenariusz nr 4

1. Powitanie

Podaj swoje imię i uściśnij dłoń tego, kto siedzi najbliżej.

2. Zabawa ruchowa

Nauczycielka gra na tamburynie, dzieci swobodnie biegają, na sygnał - podbiegają do rodziców i mocno się przytulają.

3. Zabawa przy piosence "Uśmiechnięte buzie"

Tekst:

Kropka, kropka.

Kreska, kreska.

Okrągłe kółeczko.

Uśmiechnięte mamy buzie,

jak złote słoneczko. (nauczycielka pokazuje: oko, oko, nos, usta, całą głowę)

wskazywanie wzajemnie na sobie części twarzy, zgodnie z tekstem piosenki,

nauczycielka prosi dzieci; pokaż, gdzie masz brzuszek, gdzie mama ma oko, itp.

Scenariusz nr 5

1. Powitanie

2. Zabawy dowolne w sali - około 10 minut.

3. Zabawy

"Baloniku mój malutki".

"Pociąg Krasnoludków".

"Miś pokaże nam przedszkole" - pacynka pluszowego misia oprowadza dzieci po przedszkolu. Miś prowadzi dzieci na hol, gdzie odbywają się zajęcia z rytmiki. Nauczycielka pokazuje dzieciom instrumenty. Zaprasza dzieci do zabawy "Słonko świeci" (pomoc - tamburyn). Dzieci siadają wokół pianina - zabawa "Wróbelki" przy akompaniamencie. Na zakończenie dzieci ustawiają się w pociąg i wracają do swojej sali. Zabawa ze śpiewem "Jedzie pociąg z daleka".

Pożegnanie - wszyscy stoją w kole trzymają się za ręce.

Uczestnicy podają swoje imię i przesyłają "iskierkę" (uścisk dłoni) do najbliższej osoby.

---