Mikroprocesorowy prędkościomierz do roweru

Układ ten z pewnością zainteresuje tych czytelników którzy nie chcą kupować fabrycznych konstrukcji podobnego typu charakteryzujących się głównie tym, że ich ceny są zdecydowanie zaporowe. Dlatego w tym artykule przedstawiamy tanią konstrukcję prędkościomierza wykorzystującego mikrokomputer At89c1051 przystosowanego do współpracy z dowolnym typem roweru. Prędkość jazdy jest określona na podstawie ilości zliczonych impulsów w określonym przedziale czasu. Impulsy są liczone za pośrednictwem łącza podczerwieni.

Opis układu

Cały układ przedstawiony na schemacie na rys.1 składa się zaledwie z dwóch układów scalonych : mikrokomputera jednoukładowego US1 i scalonego odbiornika podczerwieni US2. Całość jest jeszcze uzupełniona o wyświetlacz LED i dwa tranzystory T1 i T2 sterujące tym wyświetlaczem. "Duszą" całej konstrukcji jest stosunkowo prosty program napisany w asemblerze sterujący pracą całości. Wzorcowe przedziały czasu względem których następuje zliczanie impulsów przychodzących z łącza podczerwieni są generowane przez licznik T0 znajdujący się w US1. Licznik ten jest sterowany programowo i został ustawiony do pracy w trybie 1 (bity M1=0, M0=1). Licznik ten generuje cyklicznie co pewien czas przerwanie. Procedura obsługi przerwania znajduje się pod adresem 0Bh w pamięci EPROM układu US1. Drugi z liczników tego układu T1 jest wykorzystany do zliczania impulsów przychodzących z układu US2, których częstotliwość zależy od prędkości jazdy rowerem. Również ten drugi licznik pracuje w trybie 1. Fala prostokątna o częstotliwości 38 kHz emitowana przez diodę nadawczą podczerwieni D1 jest wytworzona programowo przez układ US1. Przebieg ten jest dostępny na końcówce 11 (P3.7) układu US1. Pomiędzy diodą nadawczą a układem odbiorczym znajdują się przesłony przerywające cyklicznie tor podczerwieni. Jeżeli nadajnik i odbiornik umieścimy po przeciwnych stronach na widełkach przedniego koła rowerowego to rolę przesłon mogą pełnić np. jakieś elementy ozdobne zamontowane na szprychach koła, które nie odbijają promieniowania podczerwonego. Prędkość jazdy określona na podstawie zliczonej liczby impulsów jest wyświetlana na wyświetlaczu ze wspólną anodą W1, który jest sterowany bezpośrednio z wyjść portu P1 mikrokomputera. Dodatkowo anody wyświetlaczy pracujących sekwencyjnie są sterowane przez tranzystory T1 i T2, które z kolei są włączane i wyłączane poziomami logicznymi pojawiającymi się na końcówkach 2 (P3.0) i 3 (P3.1) mikrokomputera US1. Wyświetlacze te służą do odczytania wartości prędkości jazdy roweru.

Montaż i uruchomienie

Montaż konstrukcji rozpoczynamy od wykonania płytki drukowanej przedstawionej na rys.2. Płytkę najlepiej wykonać metodą fotochemiczną przy pomocy powszechnie dostępnych odczynników w aerozolu. W wykonanej płytce wiercimy wszystkie otwory montażowe, a następnie przystępujemy do montażu elementów. W pierwszej kolejności montujemy zwory oznaczone na schemacie montażowym z rys.3 jako zw. Proszę zwrócić uwagę że kilka zwór jest umieszczonych pod wyświetlaczem W1. Następnie montujemy podstawkę 20-stykową pod mikrokomputer, oraz pozostałe elementy układu. Teraz przychodzi kolej na zaprogramowanie mikrokomputera At89c1051. Odpowiedni program obsługujący --> [Author:MJ] urządzenie znajdą Czytelnicy w Internecie pod adresem http://bc107.republika.pl/ . Program ten jest bezpłatny i został przystosowany dzięki szczegółowym opisom występującym w pliku źródłowym do samodzielnych modyfikacji przez Czytelników. Dzięki temu istnieje możliwość dowolnego dopasowania algorytmów programu do ilości impulsów zliczanych we wzorcowym odcinku czasu, zmiany długości wzorcowego odcinka czasu, oraz średnicy różnych kół rowerowych. Poniższy wzór przedstawia zależność pomiędzy wzorcowym odcinkiem czasu a ilością impulsów (szprych koła rowerowego) i średnicą koła:

Gdzie :

1. Tb - czas bramkowania (wzorcowy odcinek czasu),

2. r - promień koła rowerowego,

3. L - ilość impulsów (szprych) koła rowerowego.

W programie napisanym przez autora przyjęto że urządzenie będzie eksploatowane w rowerze z kołami 26'' zawierającymi 36 szprych dających 36 impulsów do zliczenia na każdy obrót koła. Jednak to założenie mimo iż dotyczy bardzo popularnych w tej chwili rowerów niekoniecznie musi być słuszne w innych przypadkach. Dlatego musimy umieć w odpowiedni sposób zmodyfikować stałe występujące w programie. Pierwszą czynnością jest pomiar średnicy koła przy uwzględnieniu pewnego ugięcia się ogumienia przy normalnie napompowanym kole. Następnie liczymy ilość szprych. Mając te dane wstawiamy je do wyżej wymienionego wzoru i dokonujemy odpowiedniego obliczenia. W przypadku egzemplarza modelowego uzyskano wartość Tb = 0,2010619298. Teraz zaokrąglamy tą wartość do sześciu miejsc po przecinku : Tb = 0,201062. Obliczona wartość wyraża czas bramkowania w sekundach potrzebny do prawidłowej pracy naszego prędkościomierza. Znając ten czas oraz fakt że przy rezonatorze 12 MHz jeden cykl maszynowy trwa 1 μs możemy z łatwością dokonać odpowiednich korekcji w kodzie źródłowym programu, gdzie odpowiednie wartości są zadeklarowane przy pomocy stałych HIGH , LOW , POMOC. Z obliczeń wynika że musimy zliczyć 201062 cykli maszynowych mikroprocesora. Niestety maksymalna pojemność liczników T0 i T1 to 65535. W związku z tym staramy się znaleźć taki podzielnik dla liczby 201062 aby podzielić ją w miarę możliwości bez reszty (lub z jak najmniejszą resztą) na liczbę mniejszą od maksymalnej pojemności licznika. W egzemplarzu modelowym liczbę 201062 podzielono przez 4 otrzymując 50265 oraz resztę 2. Otrzymany wynik (bez uwzględniania reszty) zamieniamy na wartość wyrażoną w zapisie szesnastkowym C459 hex. Teraz od liczby FFFF hex odejmujemy C459 hex i otrzymujemy 3BA6 hex. Starszą część otrzymanej liczby zapisujemy w programie jako stałą HIGH EQU 03BH, młodszą jako stałą LOW EQU 0A6H. Natomiast jako stałą POMOC zapisujemy znaleziony przez nas podzielnik liczby 201062 - w naszym przypadku 4. Teraz po dokonaniu wszelkich niezbędnych poprawek w programie możemy go skompilować i zlinkować otrzymując niezbędny program w postaci odpowiadającej formatowi Intel.hex. W dalszej kolejności należy posłużyć się odpowiednim programatorem (np. opisanym w Re 7 i 8 / 2001 ) aby zapisać nasz program w układzie At89c1051. Teraz należy umieścić zaprogramowany układ w podstawce i podłączyć napięcie zasilające. Przed zamontowaniem całości na rowerze możemy jeszcze sprawdzić poprawność działania całości za pomocą generatora podłączonego do końcówki 9 (T1) układu US1. Nasz prędkościomierz może wykonywać pomiary prędkości od 0 do 99 km/h. W momencie przekroczenia od góry zakresu pomiarowego są wyświetlane znaki przepełnienia zakresu w postaci dwóch poziomych kresek na wyświetlaczach (--). Jeżeli wszystkie próby techniczne wypadną pomyślnie to możemy umieścić układ w niewielkiej obudowie z tworzywa i zamontować go na rowerze. Całość powinna być zasilana podczas eksploatacji napięciem mieszczącym się w granicach od 4,5 do 6 V. Elementy łącza podczerwieni łączymy z płytką odpowiedniej długości przewodem montażowym.

Uwagi końcowe

Autor tego artykułu sugeruje wykorzystanie do określenia prędkości jazdy łącza w podczerwieni. Proszę jednak pamiętać że nie jest to jedyna możliwość zliczania impulsów. Można też wykorzystać w tym celu zwykły miniaturowy kontaktron wraz z kilkoma małymi magnesami przymocowanymi do szprych koła. Wykorzystanie obręczy koła jest w większości przypadków niemożliwe ze względu na klocki hamulcowe dociskane do obręczy. Proszę też pamiętać że montaż układu pomiarowego jest możliwy zarówno na przednim jak i tylnym kole roweru w zależności od naszych upodobań i warunków technicznych.

Mariusz Janikowski

[e-mail]

---