INSTYTUT PODSTAW ELEKTROTECHNIKI
POLITECHNIKI ŁÓDZKIEJ
Wydział Elektrotechniki i Elektroniki
Semestr III. Studia magisterskie.
Grupa dziekańska IX
Grupa na ćwiczeniach nr 66
SPRAWOZDANIE
Z ĆWICZEŃ W LABORATORIUM
ĆWICZENIE NR 3
TEMAT: POMIAR TEMPERATURY METODAMI ELEKTRYCZNYMI.
Data wykonania ćwiczenia. |
Podpis |
Data oddania sprawozdania |
Podpis |
11.XII.1996 |
|
18.XII.1996 |
|
Imię i nazwisko |
Nr albumu |
Ocena ustna |
Ocena spraw. |
Ocena |
Uwagi |
Jacek Budka |
80837 |
|
|
|
|
Rafał Ptak |
81113 |
|
|
|
|
I. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest poznanie wybranych metod elektrycznego pomiaru temperatury oraz poznanie i praktyczne zbadanie ich własności metrologicznych.
II. Schemat połączeń. DIGITAL DIGITAL
VOLTMETR
VC 10 T TYPE V 540
1)termometr rtęciowy
Zasilacz mostka - 1.5-2.5 V 2)termometr kontaktowy
mV - na zakresie 100 mV 3)termoelement
Ω - na zakresie 30 kΩ 4)opornik termometryczny
A - amperomierz prądu zmiennego, z. 10 A 5)czujnik termistorowy
III. Postępowanie podczas pomiaru.
Wykonaliśmy pomiary temperatury wszystkimi termometrami jakie znajdowały się w układzie pomiarowym, tj. termometrem rtęciowym, termoelektrycznym, czujnikiem termistorowym, opornikiem termometrycznym w czasie nagrzewania się ultratermostatu. Ustawiliśmy na termometrze kontaktowym temperaturę 90°C i następnie odczytywaliśmy temperaturę na wszystkich termometrach obserwując zmianę temperatury co 5°C na termometrze rtęciowym, pamiętając o konieczności szybkiego odczytu wskazań oraz o tej samej kolejności odczytów w czasie każdego pomiaru. Wyniki odczytów porównywaliśmy z odpowiednimi charakterystykami dla danych mierników i odczytywaliśmy temperaturę. Wyniki zestawiliśmy w tabeli.
IV. Tabela
Lp. |
Czas pomiaru |
Ts1 |
Ts2 |
Ts3 |
RP2 |
RP 3 |
TT R |
|
min |
[°C] |
[°C] |
[°C] |
kΩ |
kΩ |
[°C] |
1 |
0 |
36 |
32 |
27 |
39.1 |
0.0122 |
33 |
2 |
4.15 |
40 |
37.5 |
35 |
31.5 |
0.114 |
38 |
3 |
4.30 |
43.5 |
42 |
42.5 |
25.9 |
0.1158 |
43 |
4 |
4.40 |
49 |
46 |
47.5 |
21.4 |
0.0077 |
48 |
5 |
4.50 |
54.5 |
51 |
52.5 |
17.8 |
0.1196 |
53 |
6 |
5.10 |
61 |
56 |
57 |
14.8 |
0.1214 |
58 |
7 |
5.30 |
63 |
62 |
62.5 |
12.4 |
0.1233 |
63 |
8 |
5.45 |
70.5 |
67.5 |
68 |
10.4 |
0.1252 |
68 |
9 |
6 |
76 |
72 |
72.5 |
8.9 |
0.1270 |
73 |
10 |
6.15 |
80 |
78 |
77.5 |
7.6 |
0.1288 |
78 |
11 |
7 |
83 |
84 |
81 |
6.4 |
0.1307 |
83 |
12 |
7.15 |
92 |
85 |
87 |
5.5 |
0.1326 |
88 |
13 |
7.45 |
95 |
92 |
92 |
4.7 |
0.1345 |
93 |
V. Wykresy.
Wykresy temperatury w funkcji czasu dla poszczególnych termometrów:
a) termometru rtęciowego
b) termometru termoelektrycznego
c) czujnika termistorowego
d) opornika termometrycznego
Wykresy błędów bezwzględnych w funkcji temperatury termometrów:
a) termoelektrycznego
b) czujnika termistorowego
c) opornika termometrycznego
Wykresy błędów względnych termometrów w funkcji temperatury:
a) termoelektrycznego
b) czujnika termistorowego
c) opornika termometrycznego
VI. Wnioski.
Na podstawie przeprowadzonych pomiarów możemy stwierdzić, że wskazania poszczególnych termometrów w mniejszym lub większym stopniu różnią się od wskazań termometru wzorcowego (rtęciowego). Z otrzymanych wyników wnioskujemy, że największe różnice we wskazaniach miał termometr termoelektryczny, gdzie wystąpiły znaczne błędy wskazań. Jednak największy błąd we wskazaniu wystąpił w termometrze z opornikiem termometrycznyym w niskiej temperaturze lecz w wyższych był on już mniejszy. Najbardziej dokładny co wynika bezpośrednio z pomiarów był termometr z czujnikiem termistorowym i występujące tutaj błędy wskazań były najmniejsze. Przyczyną występowania tych błędów mogła być nie możność szybkiego, równoczesnego odczytu wskazań i przypadkowe pomylenie kolejności odczytywania wskazań przyrządów, ich skończona dokładność oraz bezpośredni wpływ indukowanych sił elektromotorycznych na końcach czujników oraz ich rezystancja. Należy zaznaczyć również, że znaczny błąd wskazań mógł wystąpić z niedokładności odczytu temperatury z charakterystyki poszczególnych termometrów.