INSTYTUT PODSTAW ELEKTROTECHNIKI
POLITECHNIKI ŁÓDZKIEJ
Wydział Elektrotechniki i Elekroniki
Semestr IV. Studia magisterskie.
Grupa dziekańska IX
Grupa na ćwiczeniach nr 6.4
SPRAWOZDANIE
Z ĆWICZEŃ W LABORATORIUM
ĆWICZENIE NR 20
TEMAT: POMIARY TECHNICZNE RLC.
Data wykonania ćwiczenia. |
Podpis |
Data oddania sprawozdania |
Podpis |
2.IV.1997 |
|
9.IV.1997 |
|
Imię i nazwisko |
Nr albumu |
Ocena ustna |
Ocena spraw. |
Ocena |
Uwagi |
Jacek Budka |
80837 |
|
|
|
|
Rafał Ptak |
81113 |
|
|
|
|
I. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z techniczną metodą pomiaru rezystancji rezystora przy prądzie stałym, rezystancji cewki z rdzeniem i bez rdzenia przy prądzie przemiennym oraz z technicznym pomiarem indukcyjności i pojemności.
II. Układy połączeń i charakterystyka użytej aparatury.
A. Pomiar techniczny rezystancji przy prądzie stałym.
Rys.1. Pomiar rezystancji miernikami.
Rys. 2. Metoda V i A pomiaru rezystancji.
Oznaczenia:
RX - rezystancja mierzona
Ω - miernik rezystancji
B - źródło prądu stałego - zasilacz DC POWER SUPPLY P317
A - miliamperomierz magnetoelektryczny LM-3 o zakresach 3,7.5,15,30,75,150,300mA,
prądu stałego, pracujący w pozycji poziomej, napięcie probiercze 2kV, kl.0.5
V - woltomierz magnetoelektryczny prądu stałego LM-1 pracujący w pozycji poziomej, o
zakresach 1.5,3,7.5V, kl.0.5, napięcie probiercze 3kV
r - rezystor suwakowy
w- wyłącznik jednobiegunowy
P - przełącznik
B. Pomiar rezystancji przy prądzie przemiennym
a) b)
Rys. 3. Schemat układu do pomiaru rezystancji: a) przy zadanej wartości prądu, b) przy zadanej wartości napięcia
Oznaczenia:
f - miernik częstotliwości prądu przemiennego prostownikowy, o ustroju magnetoelektrycznym,
pracujący w pozycji poziomej, napięcie probiercze 2kV, kl:0.2
Atr - autotransformator
V - woltomierz elektromagnetyczny prądu przemiennego LE - 1 o zakresach 150,300V,
pracujący w pozycji poziomej, napięcie probiercze 2kV, kl.0.5
W - watomierz elektrodynamiczny prądu stałego i przemiennego, pracujący w pozycji
poziomej, napięcie probiercze 2kV; zakres prądowy 2.5,5,10A, napięciowy
75,150,300,600V, cosϕ = 0.1, liczba działek 75,
A - amperomierz elektromagnetyczny prądu przemiennego LE - 1, pracujący w pozycji
poziomej, napięcie probiercze 2kV, o zakresach 1,2 kl.0.5
ZX - mierzona cewka z rdzeniem
w - wyłącznik
C - Pomiar indukcyjności cewki bez rdzenia
Rys. 4. Schemat układu V i A do pomiaru indukcyjności.
Osc - oscyloskop katodowy
f - miernik częstotliwości jak wyżej
Atr - autotransformator
V - jak wyżej
A - jak wyżej
Zl - mierzona cewka
w - wyłącznik
D. Pomiar pojemności kondensatora
Rys. 5. Schemat z V i A układu do pomiaru pojemności.
Oznaczenia:
f - miernik częstotliwości jak wyżej
Atr - autotransformator
V - jak wyżej
A - jak wyżej
CX - wyłącznik
Osc - oscyloskop katodowy
III. Przebieg pomiaru.
A. Pomiar techniczny rezystancji przy prądzie stałym.
1. W tej metodzie pomierzyliśmy rezystancję w układzie przedstawionym na rys.1 rezystora dodatkowego, bocznika i rezystora masowego za pomocą następujących mierników: omomierza i megaomomierza korbelkowego, technicznego mostka Tchomsona i omomierza o ustroju magnetoelektrycznym. Wyniki pomiarów zamieściliśmy w tabeli.
Lp. |
Rodzaj miernika i jego dane |
Rd |
Rb |
R |
|
|
Ω |
Ω |
Ω |
1 |
omomierz o ustroju magnetoelektrycznym i zakresie pomiarowym 1000*(1,10,100),pracujący w pozycji poziomej |
2300 |
2 |
300 |
2 |
Mostek Tchomsona TYP TMT-2, zakres (0.0005-0.006)*(0.001,0.01,0.1,1) |
b.zakr |
0.08 |
b.zakr. |
3 |
megaomomierz korbelkowy elektromagnetyczny o zakresie 50MΩ, pracujący w pozycji poziomej |
- |
- |
- |
4 |
omomierz korbelkowy o zakresie 150Ω |
- |
- |
- |
2. Za pomocą woltomierza i amperomierza pomierzyliśmy rezystancję wskazanego rezystora stosując układ połączeń a oraz b wg rys.2.
a)
Lp. |
UV |
IA |
R'X |
RA |
RX |
|
V |
mA |
Ω |
Ω |
Ω |
1 |
5 |
16.5 |
303 |
15 |
288 |
b)
Lp. |
UV |
IA |
R''X |
UV/RV |
RX |
|
V |
mA |
Ω |
mA |
Ω |
1 |
5 |
21 |
238 |
3.84 |
291 |
B. Pomiar rezystancji przy prądzie przemiennym.
1. Rezystancję cewki z rdzeniem pomierzyliśmy według układu połączeń przedstawionym na rys. 3 a i b.
2. W tym samym układzie pomierzyliśmy rezystancję tej samej cewki bez rdzenia ferromagnetycznego dla jednej wartości prądu.
Cewka z rdzeniem:
dla układu a
Lp. |
UV |
IA |
PW |
k |
PW |
f |
RX |
|
V |
A |
dz |
w/dz |
W |
Hz |
Ω |
1 |
100 |
0.57 |
13 |
0.5 |
6.5 |
49 |
20 |
dla układu b
Lp. |
UV |
IA |
PW |
k |
PW |
f |
RX |
|
V |
A |
dz |
w/dz |
W |
Hz |
Ω |
1 |
100 |
0.57 |
15.5 |
0.5 |
7.75 |
49 |
23 |
Cewka bez rdzenia:
dla układu a
Lp. |
UV |
IA |
PW |
k |
PW |
f |
RX |
|
V |
A |
dz |
w/dz |
W |
Hz |
Ω |
1 |
30 |
0.9 |
25 |
0.5 |
12.5 |
49 |
15.4 |
dla układu b
Lp. |
UV |
IA |
PW |
k |
PW |
f |
RX |
|
V |
A |
dz |
w/dz |
W |
Hz |
Ω |
1 |
25 |
0.9 |
19 |
0.5 |
9.5 |
49 |
11.72 |
PW = PW(dz)*k = 0.5*15 = 6.5 W
C. Pomiar indukcyjności cewki bez rdzenia.
Indukcyjność cewki bez rdzenia pomierzyliśmy stosując układ połączeń a i b z rys. 4. Dla każdego układu połączeń wykonaliśmy pomiar przy częstotliwości technicznej dla jednej wartości prądu. Rezystancję cewki przyjęliśmy według pomiaru w punkcie B2.
dla układu a
Lp. |
UV |
IA |
Z'L |
RL |
f |
L' |
|
V |
A |
Ω |
Ω |
Hz |
H |
1 |
13 |
0.8 |
16.5 |
15.4 |
49 |
0.019 |
dla układu b
Lp. |
UV |
IA |
Z''L |
RL |
f |
L'' |
|
V |
A |
Ω |
Ω |
Hz |
H |
1 |
12 |
0.8 |
15 |
11.72 |
49 |
0.031 |
D. Pomiar pojemności kondensatora.
Pojemność kondensatora pomierzyliśmy w układzie połączeń a i b wg rys. 5 dla jednej wartości napięcia zasilającego, przy częstotliwości technicznej.
dla układu a
Lp. |
UV |
IA |
f |
CX |
XC |
|
V |
A |
Hz |
μF |
Ω |
1 |
48 |
0.8 |
49 |
54.16 |
60 |
dla układu b
Lp. |
UV |
IA |
f |
CX |
XC |
|
V |
A |
Hz |
μF |
Ω |
1 |
48 |
0.8 |
49 |
54.16 |
60 |
IV. Wnioski.
Po przeprowadzeniu ćwiczenia możemy stwierdzić, że przy pomiarze rezystancji przy pomocy prądu stałego najdokładniejsza jest metoda pomiaru mostkiem Tchomsona. Za pomocą omomierza i megaomomierza korbelkowego nie mogliśmy pomierzyć rezystancji ponieważ ponieważ dla każdego rezystora otrzymywaliśmy taki sam wynik, co mogło być spowodowane złymi zakresami pomiarowymi. Metoda A i V najdokładniejsza jest dla małych wartości rezystancji przy zadanej wartości prądu, a metodę przy zadanej wartości prądu stosuje się dla większych wartości rezystancji. Przy pomiarze pojemności uzyskaliśmy takie same wskazania mierników zarówno dla układu a jak i b, lecz wynikało to zapewne z pomierzonej bardzo małej pojemności i skończonej dokładności mierników.