Wojna w Afryce
Kiedy wojska niemieckie zaanga偶owane by艂y w wojn臋 z Wielk膮 Brytani臋, Mussolini postanowi艂 to wykorzysta膰 i przej膮膰 kontrol臋 nad Morzem 艢r贸dziemnym. Ju偶 w lipcu 1940 roku flota w艂oska rozpoczyna oczyszczanie z okr臋t贸w brytyjskich akwenu M. 艢r贸dziemnego. W sztabie w艂oskim przygotowany zosta艂 w spos贸b b艂yskawiczny plan ataku na Grecj臋, Jugos艂awi臋, Egipt, Sudan. Armia w艂oska by艂a s艂abo zaopatrzona, generalicja niezbyt przychylnie odnosi艂a si臋 do plan贸w duce.
W Afryce po opanowaniu Etiopii stacjonowa艂a 360 tysi臋czna armia w艂oska, w kt贸rej s艂u偶y艂o 50 tysi臋cy W艂och贸w, a reszt臋 stanowili Afryka艅czycy, przymusowo wcieleni do armii. By艂a to armia s艂abo uzbrojona i nie przygotowana do walki. Druga armia w艂oska, licz膮ca 230 tysi臋cy ludzi dzia艂a艂a w Afryce p贸艂nocnej, a jej stan tak偶e pozostawia艂 wiele do 偶yczenia. Wojna zaczyna si臋 od pr贸by opanowania Egiptu przez gen. Grazianiego. Wojska w艂oskie dotar艂y do Sidi Barani. W ci膮gu dw贸ch miesi臋cy armia w艂oska zosta艂a rozbita, w styczniu 1941 roku jej resztki znalaz艂y schronienie w Trypolisie. R贸wnie偶 w Afryce wschodniej armia w艂oska musia艂a kapitulowa膰 w Etiopii w maju 1941 roku. W艂osi musieli pogodzi膰 si臋 z utrat膮 swych posiad艂o艣ci kolonialnych w Afryce, co by艂o kl臋sk膮 polityczn膮i wojskow膮. Mussolini musia艂 prosi膰 o pomoc Hitlera.
W roku 1941 Niemcy opanowa艂y Francj臋, Jugos艂awi臋, Grecj臋, Kret臋. Na pocz膮tku tego roku do Afryki zosta艂 wys艂any korpus ekspedycyjny pod dow贸dztwem feldmarsza艂ka Rommla. Te dzia艂ania mia艂y doprowadzi膰 do przej臋cia kontroli na Morzu 艢r贸dziemnym. W styczniu 1941 roku na Sycylii stworzona zosta艂a baza niemiecka dla 10 korpusu lotniczego, co tak偶e u艂atwia艂o kontrol臋. To zmusi艂o Anglik贸w do op艂ywania Afryki w celu dostaw na Bliski Wsch贸d.
Wbrew planom Mussoliniego morze to sta艂o si臋 akwenem niemieckim, a nie w艂oskim. Brytyjczycy natomiast zachowali swoje bazy na Malcie oraz w Aleksandrii.
Wiosn膮 1941 roku Erwin Rommel poprowadzi艂 ofensyw臋 wojsk niemieckich wypieraj膮c Brytyjczyk贸w z Libii. Na zapleczu wojsk niemieckich pozosta艂a samotna twierdza Tobruk.
Latem 1942 roku Brytyjczycy przeszli do kontrofensywy, kt贸r膮 jednak Lis Pustyni zdo艂a艂 odeprze膰 mniejszymi si艂ami. Niemcy wkroczyli do Egiptu, ale nie posiadaj膮c dostatecznych si艂 do opanowania tego kraju i boj膮c si臋 okr膮偶enia wycofali si臋. W maju 1942 roku wzmocnione armie niemiecko - w艂oskie kontynuowa艂y ofensyw臋 i mimo przewagi brytyjskiej odnosi艂y sukcesy. Anglicy stracili oko艂o 80 tysi臋cy ludzi. 21 czerwca 1941 roku Niemcy zdobyli Tobruk. Zaj臋cie Tobruku by艂o jednak pyrrusowym zwyci臋stwem. Rommel liczy艂, 偶e w twierdzy zdob臋dzie zapasy paliwa. Paliwo zosta艂o jednak zniszczone. Propaganda niemiecka rozg艂osi艂a to zwyci臋stwo, Rommel zosta艂 mianowany feldmarsza艂kiem. Zdobywaj膮c Tobruk Rommel otwiera艂 drog臋 do Egiptu. W obronie Tobruku wzi臋艂a udzia艂 Samodzielna Brygada Strzelc贸w Karpackich dowodzona przez gen. Stanis艂awa Kopa艅skiego.W贸wczas Anglicy wycofali do El-Alamein - 113 km od Aleksandrii. Anglicy uzyskali kolejne wzmocnienia dla swoich armii, natomiast Rommel nie m贸g艂 liczy膰 na 偶adne wsparcie.W lipcu 1942 roku Brytyjczycy przeszli do kontrofensywy. Na prze艂omie pa藕dziernika i listopada (23.10 - 05.11) dosz艂o do bitwy na pustyni libijskiej o El-Alamein. Mimo zaci臋tego oporu ze strony Niemc贸w bitwa zako艅czy艂a si臋 pe艂nym sukcesem Brytyjczyk贸w. W pa藕dzierniku Niemcy i W艂osi zostali ostatecznie wyparci z Egiptu, a w dniach 2 i 3 listopada 1942 roku w walkach pod Teil el Akkair si艂y Africa Korps zosta艂y rozbite. Wojska niemiecko - w艂oskie straci艂y ok. 60 tysi臋cy ludzi, 500 czo艂g贸w, 1000 dzia艂. 5 listopada Rommel podj膮艂 decyzje o odwrocie. Tobruk wraca艂 do r膮k brytyjskich. 8 listopada armia angielska dotar艂a do Tunisu, gdzie Rommel zaj膮艂 pozycje obronne. W tym samym dniu podj臋ta zostaje decyzja o wzmocnieniu si艂 brytyjskich w Afryce - 8 listopada przeprowadzone zosta艂y dwa l膮dowania w Oranie i Algierii oraz trzecie w Casablance. Casablanca nale偶a艂a do rz膮du Vichy, kt贸ry 13 listopada nakaza艂 Francuzom z艂o偶enie broni. Poniewa偶 tak偶e we Francji dosz艂o do rozruch贸w na terenie Vichy, Hitler i Mussolini podj臋li decyzj臋 o obj臋ciu okupacj膮 ca艂ej Francji. Niemcy zaj臋li tak偶e Korsyk臋, Bizert臋, Tunis, podj臋li pr贸b臋 wzmocnienia si艂 w Afryce, rozbudowuj膮c armi臋 w Tunezji. W styczniu 1943 roku w Tunezji znalaz艂a si臋 armia Rommla, kt贸ry zosta艂 odwo艂any. Koncentracja wojsk alianckich w Afryce doprowadzi艂a do wyparcia wojsk niemiecko - w艂oskich z Algieru i Maroka. Kolejnym etapem by艂a wojna w Tunezji, trwaj膮ca do po艂owy maja 1943 roku. Alianci zniszczyli 5 armi臋 niemieck膮 tunezyjsk膮, do niewoli dosta艂o si臋 290 tysi臋cy je艅c贸w, 50 tysi臋cy zgin臋艂o.