Silnik spalinowy
Pierwszym silnikiem spalinowym był czterosuwowy silnik Otta, który skonstruował w 1876 Nikolaus August Otto (1832 - 91). W silniku Otta paliwem był gaz. Wynalezienie gaźnika i rozwój przemysłu naftowego w końcu XIX w. spowodowały, że silnik Otta stał się jednostką napędową dla pierwszych samochodów osobowych. W silniku czterosuwowym na dwa obroty wału korbowego - czemu odpowiadają cztery suwy tłoka - przypada jeden suw pracy. Podczas suwu ssania (w dół) mieszanka paliwa z powietrzem wchodzi przez zawór ssący do cylindra. W suwie sprężania (do góry) oba zawory są zamknięte. Mieszanka zostaje sprężona. Kiedy tłok jest w górze, następuje zapłon, po czym rozprężające się gazy pchają tłok w dół. W suwie wydechu (do góry) zawór wydechowy jest otwarty i spaliny wylatują na zewnątrz. Odmianą silnika spalinowego jest silnik dwusuwowy, w którym nie ma skomplikowanego układu zaworów. W silniku dwusuwowym mieszanka dostaje się do silnika przez okna wlotowe. Transport do przestrzeni nad tłokiem odbywa się przez kanały przepłukujące. Świeża mieszanka paliwa z powietrzem wchodzi do cylindra, kiedy tłok kończy ruch ku dołowi. Sprężona pod tłokiem mieszanka przemieszcza się do cylindra przez kanał przepłukujący. Wtedy tłok rusza ku górze i zaczyna sprężać mieszankę. Iskra ze świecy zapala mieszankę, ciśnienie gazów pcha tłok w dół. Jest to tzw. suw pracy. Pod koniec tego suwu otwiera się okno wydechowe, którym uchodzą spaliny. Silnik dwusuwowy jest mniejszy i prostszy od silnika czterosuwowego, zużywa on jednak więcej paliwa i bardziej zanieczyszcza atmosferę. W silniku dwusuwowym smarowanie silnika realizujemy dodając oleju do paliwa. W silniku czterosuwowym jest specjalny układ olejenia, przez który doprowadza się olej pod ciśnieniem.
Wysokoprężny silnik Diesla
Alternatywą dla silnika Otta, szczególnie w ciężkich pojazdach, gdzie waga silnika nie ma większego znaczenia, jest wysokoprężny silnik Diesla, który skonstruował około 1896 r. Rudolf Diesel (1858 - 1913). W silniku tego typu nie ma świecy zapłonowej; zamiast tego powietrze jest sprężane w cylindrze, co powoduje wzrost jego temperatury do około 550°C. Wówczas do komory spalania jest wtryskiwana ropa naftowa, która zapala się wskutek zetknięcia z gorącym powietrzem. Podczas gdy silnik benzynowy z zapłonem iskrowym pracuje przy stopniu sprężania 8:1 lub 9:1, stopień sprężania silnika Diesla zawiera się między 15:1 a 25:1. Wymaga to znacznie cięższego, a przy tym droższego silnika.
Turbosprężarka
Zanim paliwo zostanie spalone, musi być zmieszane z powietrzem. Bez znajdującego się w powietrzu tlenu spalania nie będzie. Im więcej tlenu, tym więcej paliwa można spalić i w efekcie otrzymamy większą moc. Turbosprężarka zapewnia to poprzez sprężanie powietrza na wlocie, zanim dostanie się ono do cylindra. Tu zostanie ono ponownie sprężone przez tłok.
Wał napędzający sprężarkę jest połączony z turbiną gazową, którą z kolei napędzają spaliny wydostające się z cylindrów.